«Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα». Η λαϊκή ρήση ταιριάζει απόλυτα στην Εθνική Ανδρών, που, για μια ακόμα φορά, ακολούθησε την ...πεπατημένη. Με τον Ρεχάγκελ στον πάγκο ξεκίνησε την περιπέτειά της στα προκριματικά του ΕΥΡΩ 2004, έχοντας όνειρα και στόχους. Εντός παιδιάς, όμως, η πραγματικότητα έγινε γκρίζα. Στην πρεμιέρα ηττήθηκε από την Ισπανία στη Λεωφόρο με 2 - 0 και στο επόμενο παιχνίδι στην Ουκρανία ξανάχασε με το ίδιο σκορ. Οι μουρμούρες και οι γκρίνιες έγιναν οργισμένες φωνές. Σαν αυτή του προέδρου στην ΕΠΟ, Β. Γκαγκάτση, που «ξεσπάθωσε» κατά των παιχτών. Η τρίτη συνάντηση, με την Αρμενία, ήταν καλή, αφού η Εθνική κέρδισε με 2 - 0 και διατήρησε «ζεστές» τις όποιες ελπίδες. Μόνο που πλέον παίζει με ...την πλάτη στο τοίχο. Τα παράπονα, αλλά και οι αμφιβολίες για το πόσο πιθανή είναι η επίτευξη του στόχου, δε στηρίζονται μόνο στ' αποτελέσματα, αλλά και στις εμφανίσεις. Οσο για τις «μουρμούρες» των υπολοίπων, πλην διοίκησης ΕΠΟ, αφορούν περισσότερο τον προπονητή και τις εν γένει επιλογές του και λιγότερο τους παίχτες.

Τα «κουσούρια» («λίγοι» την κρίσιμη στιγμή) των Ανδρών επηρέασαν και την Ελπίδων. Υπό τις οδηγίες του Μιχαλόπουλου, προκρίθηκε στην τελική φάση του Πανευρωπαϊκού, το οποίο έγινε στην Ελβετία. «Πιστεύω ότι εμείς είμαστε φαβορί για να πάρουμε το Κύπελλο. Θεωρώ ότι θα είναι αποτυχία, αν δεν προκριθούμε στα ημιτελικά, ακόμη και στον τελικό», δήλωσε ο εκλέκτορας. Ομως, μέσα στον αγωνιστικό χώρο μετρούν οι πράξεις, όχι τα λόγια. Ηττες με Βέλγιο (2-1) και Γαλλία (3-1) και ισοπαλία με την Τσεχία (1 - 1) ήταν τα ...εισιτήρια της πρόωρης επιστροφής.

Η αποτυχία, εκτός από προβληματισμό και απογοήτευση, έφερε και αλλαγές. Την τεχνική ηγεσία ανέλαβε ο Στέλιος Μανωλάς, σ' ένα στοίχημα του παλαίμαχου διεθνή με τον εαυτό του και της διοίκησης στην ΕΠΟ με το αύριο. Μέχρι τώρα, αμφότεροι δικαιώνονται. Οι «γαλανόλευκοι» κέρδισαν την Ισπανία (1 - 0) και την Αρμενία (2 - 1), απέσπασαν ισοπαλία από την Ουκρανία (1 - 1) και προηγούνται στον όμιλο, έχοντας την τύχη τους στα ...πόδια τους.