Αποτελεί αδιάψευστο γεγονός, παρά τα επικοινωνιακά τερτίπια της κυβέρνησης, ότι μέσα στο 2002 επιδεινώθηκε η θέση των αγροτών εξαιτίας της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής και σε αυτή την κατεύθυνση λήφθηκαν και μια σειρά νέων αντιαγροτικών αποφάσεων. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα γεύτηκαν για τα καλά, στη διάρκεια της χρονιάς, όλοι οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι.

Η κυβέρνηση, πιστή στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, αποφασίζει το Γενάρη το ξεπούλημα όλων των συνεταιριστικών επιχειρήσεων που ελέγχει ή συμμετέχει η Αγροτική Τράπεζα Ελλάδας. Το Φλεβάρη η υποτακτική διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ φορτώνει και με νέα χαράτσια τους αγρότες, που υποχρεούνται να κάνουν δηλώσεις στο ΟΣΔΕ, για λογαριασμό της κυβέρνησης. Το Μάρτη, ο κλήρος της κοροϊδίας πέφτει στους καπνοπαραγωγούς και η κυβέρνηση πανηγυρίζει υποκριτικά για το συμβιβασμό που λέει ότι οι επιδοτήσεις στα καπνά θα καταργηθούν μετά το 2004. Τον Απρίλη η κυβέρνηση αποφασίζει να καταργήσει την επιστροφή ΦΠΑ στους αγρότες που λαμβάνουν απευθείας τις επιδοτήσεις. Τον Ιούλη η κυβέρνηση ψηφίζει ένα νομοσχέδιο - ψευτοπαροχή προς τους αγρότες, για σύσταση της Αγροτικής Εστίας, αλλά το μάρμαρο θα το πληρώνουν από το 2003 οι αγρότες μέσω των εισφορών του ΟΓΑ. Κι όλη τη χρονιά οι αγρότες ξαναχόρτασαν από εξαγγελίες περί ανάπτυξης της υπαίθρου και κονδυλιών του Γ΄ ΚΠΣ, αλλά τα φιλέτα είναι για τους επιχειρηματίες και μεγαλοβιομήχανους.

Οι αγρότες αυτό που γνώρισαν μέσα στο 2002 είναι η συρρίκνωση των τιμών και του εισοδήματός τους, ως αποτέλεσμα των κανονισμών της ΕΕ και των νόμων της ελεύθερης παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Κλασικές περιπτώσεις αποτελούν οι παραγωγοί βιομηχανικού ροδάκινου και βιομηχανικής ντομάτας, οι παραγωγοί δημητριακών, διαφόρων κηπευτικών, ελαιολάδου και εσπεριδοειδών. Για παράδειγμα, στο λάδι με το ξεκίνημα της νέας ελαιοκομικής περιόδου οι τιμές έπεσαν 100 δραχμές και πλέον σε σύγκριση με πέρσι και στα επιτραπέζια πορτοκάλια έπεσαν πάνω από 30 δραχμές. Από κοντά ήρθαν και τα νέα πρόστιμα συνυπευθυνότητας για υπέρβαση των ποσοστώσεων της ΕΕ, όπως έγινε για τους παραγωγούς σκληρού σιταριού. Εξευτελιστικές ήταν επίσης και οι επιδοτήσεις που έλαβαν οι αιγοπροβατοτρόφοι. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κυβέρνηση συνεχίζει να μιλάει για μείωση του κόστους παραγωγής, για ποιότητα και για ανταγωνιστικότητα...

Το πρακτικό αποτέλεσμα αυτή της πολιτικής είναι οι αγρότες να μην τολμούν να πατήσουν στα υποκαταστήματα της ΑΤΕ, γιατί ό,τι έχουν να λαμβάνουν, παρακρατούνται αμέσως υπέρ χρεών. Και όχι μόνο αυτό. Ο εφιάλτης που λέγεται ΑΤΕ, κοινοποίησε κατά τη διάρκεια του έτους όλο και περισσότερα ειδοποιητήρια για κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων υπερχρεωμένων αγροτών. Φάνηκε, επίσης, από την ακολουθούμενη πολιτική, ότι σκοπός της κυβέρνησης και της ΕΕ είναι το μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών. Ενα τέτοιο παράδειγμα αποτελούν τα νέα μέτρα που αποφασίστηκαν στο τέλος Οκτώβρη για την εξαγορά ποσοστώσεων στην καπνοκαλλιέργεια, όπου μεθοδεύτηκαν τέτοιοι όροι που οι ποσοστώσεις καπνών των αγροτών που εξαναγκάζονται σε αποχώρηση να περνούν στα χέρια της ΕΕ, με σκοπό τη συρρίκνωση της εθνικής ποσόστωσης και του αριθμού των καπνοπαραγωγών.