Στο άρμα των μεγάλων συμφερόντων και της κυρίαρχης τάξης δένονται ακόμη περισσότερο οι βουλευτές, σύμφωνα με το απαράδεκτο νομοσχέδιο για το ασυμβίβαστο των καθηκόντων του βουλευτή με την άσκηση οποιουδήποτε επαγγέλματος, που έδωσε χτες (με υπερβολική και αδικαιολόγητη καθυστέρηση) στη δημοσιότητα ο υπουργός Εσωτερικών- Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Κ. Σκανδαλίδης. Ετσι, από 1/1/2003, οι βουλευτές θα πρέπει να επιλέξουν αν θα παραμείνουν στα βουλευτικά έδρανα, ή αν θα παραιτηθούν προκειμένου να συνεχίσουν την εργασία τους.

Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, η μόνη δραστηριότητα με την οποία οι βουλευτές θα μπορούν να λαμβάνουν κάποια αμοιβή, πέραν της βουλευτικής αποζημίωσης, είναι αυτή του συγγραφικού έργου, όπου θα παίρνουν τα αντίστοιχα πνευματικά δικαιώματα. Ομως, επειδή οι βουλευτές των αστικών κομμάτων προχωρούν σε προσωπικές προεκλογικές εκστρατείες θα δένονται ακόμη περισσότερο με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Και αυτό γιατί μόνον έτσι θα βρουν τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους για την εκπλήρωση της προεκλογικής τους καμπάνιας.

Ακριβώς λόγω του ασυμβίβαστου, συζητείται ήδη ευρέως μεταξύ των βουλευτών η προοπτική στο μέλλον να αυξηθεί σημαντικά η βουλευτική αποζημίωση, με τη δικαιολογία ότι χωρίς επαγγελματική δραστηριότητα ο βουλευτής αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Από την πλευρά της η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ έχει ήδη αντιδράσει σε κάθε τέτοια προοπτική.

Συγκεκριμένα, το σχέδιο νόμου, που είναι εφαρμοστικό του άρθρου 57 του Συντάγματος, αναφέρει πως τα καθήκοντα του βουλευτή «είναι ασυμβίβαστα με την άσκηση οποιουδήποτε επαγγέλματος». Αντιθέτως, το γενικευμένο ασυμβίβαστο δεν ισχύει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Παράλληλα με αυτή τη διάταξη, αποκλείονται «a priori» όσοι δεν έχουν δεσμούς με ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες ή δεν είναι οι ίδιοι.

Προβλέπει, επίσης, πως αν ο βουλευτής λειτουργεί ατομική επιχείρηση ή μετέχει σε επιχείρηση που λειτουργεί με τη μορφή προσωπικής εταιρίας, θα πρέπει να αναστείλει τη λειτουργία της μέχρι τη μεταβίβαση της εταιρίας ή την τροποποίηση της σύνθεσής της. Στο νομοσχέδιο δε γίνεται λόγος για την περίπτωση που κάποιος βουλευτής κατέχει μετοχές ανώνυμης εταιρίας. Και τέτοιοι δεν είναι λίγοι. Ετσι, οι μεγαλύτεροι επιχειρηματίες θα μπορούν να ασκούν τη δουλιά τους, όπως έκαναν. Στην ουσία μιλάμε για «δύο μέτρα και δύο σταθμά».

Αναφορικά με τις συμβατές προς το βουλευτικό αξίωμα δραστηριότητες, χωρίς όμως λήψη αμοιβής με οποιονδήποτε τρόπο, το νομοσχέδιο προσδιορίζει:

• Κάθε ερευνητική και γενικότερα επιστημονική δραστηριότητα καθώς και δραστηριότητες που έχουν σχέση με πνευματική ή καλλιτεχνική δημιουργία - με την προϋπόθεση ότι δε συνιστούν άσκηση επαγγέλματος.
• Η συμμετοχή σε φιλανθρωπικές ή άλλες κοινωφελείς δραστηριότητες.
• Η παροχή υπηρεσιών στο κόμμα στο οποίο ανήκει ο βουλευτής, στο σύζυγο και στους συγγενείς μέχρι τετάρτου βαθμού.

Οπως σημειώσαμε παραπάνω, η μόνη δραστηριότητα που θα αμείβεται ο βουλευτής θα είναι τα πνευματικά δικαιώματα από την παραγωγή συγγραφικού έργου.

Οι βουλευτές που θα ασκήσουν επαγγελματική δραστηριότητα, κατά παράβαση των προβλεπομένων, θα εκπίπτουν από το βουλευτικό τους αξίωμα. Η αρμοδιότητα για την παραπάνω κρίση ανήκει στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 100 του Συντάγματος.

Το νομοσχέδιο προβλέπει επίσης και την επάνοδο των βουλευτών στο επάγγελμά τους. Συγκεκριμένα, ο βουλευτής μετά τη λήξη της θητείας του επανέρχεται αυτοδικαίως στο επάγγελμα που ασκούσε πριν την εκλογή του. Ο χρόνος άσκησης των βουλευτικών του καθηκόντων θα λαμβάνεται υπόψη για κάθε μισθολογική ή βαθμολογική εξέλιξη ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας. Επίσης, θα έχει τη δυνατότητα να ανακτήσει την ατομική του επιχείρηση ή τη συμμετοχή σε προσωπική εταιρία, μέσα σε τρεις μήνες από τη λήξη της θητείας του.

Σε όσους βουλευτές δεν επανεκλέγονται και δε διαθέτουν επαρκές εισόδημα, ούτε λαμβάνουν βουλευτική ή άλλη σύνταξη, θα καταβάλλεται μηνιαίως και επί 8 μήνες ενίσχυση που θα αγγίζει μέχρι και τα 2/3 της βουλευτικής αποζημίωσης. Το ύψος αυτής θα καθορίζεται με απόφαση του προέδρου της Βουλής.

Αναφορικά με τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ζητήματα των βουλευτών το νομοσχέδιο προβλέπει ότι για όσο διάστημα ασκεί το βουλευτικό του αξίωμα, ο βουλευτής διατηρεί στο ακέραιο τα αντίστοιχα δικαιώματα. Ταυτόχρονα, ο χρόνος της βουλευτικής θητείας θα λαμβάνεται ως χρόνος πραγματικής και συντάξιμης υπηρεσίας στον οικείο τομέα, ενώ, επειδή οι βουλευτές δε θα ασκούν άλλο επάγγελμα, οι ασφαλιστικές εισφορές θα βαρύνουν τον προϋπολογισμό της Βουλής.

Επίσης, το νομοσχέδιο τροποποιεί τον τελευταίο ασφαλιστικό νόμο της κυβέρνησης. Ετσι, όσοι βουλευτές εκλέχτηκαν μετά την 1/1/1993 θεμελιώνουν πλήρες συνταξιοδοτικό δικαίωμα στο 60ό έτος - και όχι στο 65ο όπως προέβλεπε ο εν λόγω νόμος. Επιπλέον, όποιος βουλευτής συμπληρώνει 20 χρόνια θητείας θεμελιώνει πλήρες συνταξιοδοτικό δικαίωμα, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.

Ο Κ. Σκανδαλίδης διευκρίνισε πως, αν και δεν προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις, το νομοσχέδιο πρέπει να ισχύσει και για τους ευρωβουλευτές. Τέλος, δεν αποσαφήνισε τη διαδικασία που θα κινηθεί σε βάρος όσων βουλευτών, στην παρούσα φάση, που είναι η πρώτη εφαρμογή του νόμου, δεν ανταποκριθούν και δεν καταθέσουν στη Βουλή δήλωση παύσης του επαγγέλματος.