Αγωνίζομαι, άρα ελπίζω! «Πώς μπορείς, Θεούλη μου, να μπουκώνεις το 1/3 του πλανήτη και να ξεχαρβαλώνεις τα 2/3; Κι όμως υπάρχουν πολλοί λόγοι για να αισθανθεί κανείς αισιόδοξος. Και πρώτος απ' όλους είναι η παρέα μας. Μόνος είσαι ένα τίποτα. Μαζί με άλλους είσαι "φωνή λαού, οργή Θεού". Και να θυμάσαι, χρονιάρες μέρες που 'ναι, πως έστω μ' αυτό το άδειο ή το μισοάδειο χριστουγεννιάτικο πιάτο, πάνω στο τραπέζι σου στέκονται μερικοί Αγγελοι. Η Κούβα είναι η αντίστασή μας, η Γένοβα η διαμαρτυρία μας, ο Σον Πεν και η Τσέσικα Λανγκ η υπογραφή μας, ο Νόαμ Τσόμσκι το μυαλό μας, ο Ακι Καουρισμάκι η χαρά μας και το Αύριο τα όνειρά μας. Επομένως, Καλά Χριστούγεννα. Γιατί όσο αγωνίζομαι, τόσο ελπίζω!» (Δημήτρης Δανίκας - ΝΕΑ).

Ταξικά... Χριστούγεννα: «Τις άγιες αυτές ημέρες, η πολιτική καλό είναι να τίθεται σε δεύτερη μοίρα. Να όμως, που τελικά τα πάντα επηρεάζονται από την πολιτική. Ακόμα και τα Χριστούγεννα. Διαφορετικά θα τα γιορτάσουν οι ευημερούντες Ελληνες και διαφορετικά οι δυσπραγούντες: οι χαμηλόμισθοι, οι μικροσυνταξιούχοι, οι αγρότες, οι άνεργοι» (Από το βασικό θέμα της ΕΣΤΙΑΣ).

Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα: «Αν το ασφαλιστικό ήταν το αγκάθι της προηγούμενης χρονιάς, οι σχέσεις εργασίας θα είναι ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα που θα έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά και επιχειρήσεις και εργαζόμενοι το 2003. Τέσσερις νομοθετικές ρυθμίσεις έγιναν τα δέκα τελευταία χρόνια σε μια προσπάθεια εναρμόνισης με την κοινοτική νομοθεσία, αλλά όλες στάθηκε αδύνατον να εκσυγχρονίσουν την αγορά εργασίας και χαρακτηρίστηκαν από ατολμία λόγω του πολιτικού κόστους» (Δ. Κυριαζή - ΕΞΠΡΕΣ).