Πρώτα σου σπάνε το πόδι ή το κεφάλι, μετά σου το δένουν με γάζες και θέλουν να τους πεις και... ευχαριστώ! Αυτή είναι η λογική στην οποία κινείται η κυβέρνηση και το οικονομικό της επιτελείο, που τις τελευταίες μέρες όχι μόνο εμφανίζονται να ανησυχούν για την καταλήστευση των λαϊκών αποταμιεύσεων από τους «κακούς» τραπεζίτες, αλλά και δηλώνουν αποφασισμένοι να πάρουν μέτρα που θα βάζουν - υποτίθεται - φρένο στην τοκογλυφία σε βάρος των μικροαποταμιευτών από τις τράπεζες! Με βάση τις δηλώσεις στελεχών του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης και άλλων επισήμων, τα μέτρα για την προστασία των λαϊκών αποταμιεύσεων και του δημόσιου χρήματος από τα τοκογλυφικά επιτόκια και τη γενικότερη κερδοσκοπική ασυδοσία των τραπεζιτών, που προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση, αρχίζουν και τελειώνουν με τα αποκαλούμενα «λαϊκά» έντοκα ή ομόλογα του δημοσίου.

Μια γεύση για το μέγεθος της μακροχρόνιας ληστείας που γίνεται σε βάρος των εκατομμυρίων μικροαποταμιευτών (όχι και των δανειοληπτών), έδωσε χτες ο «Ρ», σημειώνοντας πως μόνο από τη διαφορά επιτοκίων καταθέσεων ταμιευτηρίου και πληθωρισμού οι τραπεζίτες κέρδισαν μέσα στο 2002 περίπου 2 δισ. ευρώ ή 680 δισ. δραχμές! Η ένταση της ληστείας των λαϊκών αποταμιεύσεων, που ανακάλυψε μόλις προχτές η κυβέρνηση, δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Η άγρια ληστεία που υφίστανται τόσο οι μικροκαταθέτες όσο και οι εργαζόμενοι που προσφεύγουν στον τραπεζικό δανεισμό για να τα φέρουν βόλτα, αποτελεί συστατικό στοιχείο της ίδιας της πολιτικής η οποία θεσμοθετήθηκε την τελευταία δεκαετία με την ψήφιση διάφορων νόμων από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος και την εδραίωση του καθεστώτος της «ελεύθερης οικονομίας».

Ετσι, η κατάργηση του διοικητικού καθορισμού των επιτοκίων ταμιευτηρίου και της διάθεσης των έντοκων γραμματίων στο ευρύ κοινό (και στις δύο περιπτώσεις τα επιτόκια ήταν μεγαλύτερα του πληθωρισμού), ανάγκασαν πολλούς μικροκαταθέτες να αναζητήσουν την προστασία και αύξηση της αξίας των αποταμιεύσεών τους στην αγορά μετοχών. Στην πορεία όμως έχαναν και τα αβγά και τα πασχάλια... ενώ σημαντικό ήταν το κόστος και για το δημόσιο χρέος, αφού το υπουργείο Οικονομικών πλήρωνε υψηλότερα επιτόκια και μεγαλύτερες προμήθειες στους τραπεζίτες που κάλυπταν με πανάκριβα δάνεια τις δανειακές ανάγκες του κράτους. Χρέος που το πληρώνουν πάλι τα λαϊκά νοικοκυριά.

Ο λόγος που ανακάλυψε τώρα η κυβέρνηση την καταλήστευση των λαϊκών αποταμιεύσεων έχει να κάνει τόσο με την αυξανόμενη λαϊκή αγανάκτηση που προκαλεί το καρτέλ των τραπεζών (περιόρισε τα επιτόκια καταθέσεων από 0% ως 1,5%, ενώ ο πληθωρισμός τρέχει με 4%) σε συνδυασμό με τη γενικότερη δυσφορία που προκαλεί η πολιτική της αυξανόμενης ακρίβειας, της φτώχειας και της ανεργίας. Με τις πρόσφατες εξαγγελίας για την έκδοση «λαϊκών» ομολόγων και εντόκων, με επιτόκια που θα κινούνται γύρω από τον πληθωρισμό, η κυβέρνηση προσπαθεί να περιορίσει το πολιτικό κόστος από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή ταξική πολιτική, χωρίς όμως να κάνει ούτε ρούπι πίσω από την αντιλαϊκή Συνθήκη του Μάαστριχτ και τα κάθε είδους «Σύμφωνα Σταθερότητας».