Τη δυσαρέσκεια των γονιών έχει προκαλέσει η λειτουργία των «ολοήμερων» σχολείων στην πόλη των Ιωαννίνων. Το εξουθενωτικό αντιπαιδαγωγικό πρόγραμμα για τα παιδιά, χωρίς καμία υποδομή που να επιτρέπει μία έστω υποτυπώδη λειτουργία αυτού του «ολοήμερου» σχολείου, ανάγκασε πολλούς από τους γονείς στα Γιάννενα να πάρουν τα παιδιά τους από τα «ολοήμερα» σχολεία, παρά το γεγονός ότι είχαν ανάγκη φύλαξης των παιδιών τους τις ώρες που αυτοί εργάζονται. Η κυβέρνηση, και το υπ. Παιδείας, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς, υποκριτικά προπαγάνδισε πως ικανοποιεί την ανάγκη των γονιών για φύλαξη των παιδιών τους, την οποία η ίδια δημιούργησε με την αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική της, που παρατείνει το χρόνο εργασίας με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την «απασχολησιμότητα». Το αποτέλεσμα της «μέριμνας» της πολιτικής της κυβέρνησης, όπως σε όλη την Ελλάδα έτσι και στο Νομό Ιωαννίνων, ήταν η υπολειτουργία των σχολείων αυτών με την παντελή έλλειψη υποδομής, η ελαστικοποίηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και η διάχυσή του, η ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων.

Σύμφωνα με τον Ι. Τσάνγκη, προϊστάμενο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Ιωαννίνων, 990 μαθητές παρακολουθούν τα 49 ολοήμερα σχολεία που υπάρχουν σε όλο το νομό και αυτά λειτουργούν κανονικά έως τις 4 μ.μ. με προσλήψεις ωρομίσθιων που διδάσκουν τα «νέα αντικείμενα» σε όσα από τα ολοήμερα το ζήτησαν. Ο Ι. Τσάνγκης δήλωσε, μάλιστα, στο «Ρ» πως από παιδαγωγική άποψη είναι σωστός ο τρόπος λειτουργίας και ο χαρακτήρας των σχολείων αυτών.

Σε αντίθεση με την... ικανοποιητική εικόνα λειτουργίας των «ολοήμερων» τμημάτων που παρουσίασε στο «Ρ» ο προϊστάμενος της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού, σύμφωνα με πληροφορίες, 2 με 3 «ολοήμερα» σχολεία της πόλης σταμάτησαν να λειτουργούν, γιατί δεν εξυπηρετούσαν τους γονείς από την άποψη του ωραρίου, αλλά και γιατί δεν ήθελαν να μένουν τα παιδιά τους τόσες ώρες σε σχολεία που δεν είχαν τις κατάλληλες υποδομές και, επομένως, καταπονούσαν τα παιδιά. Αυτή τη στιγμή, αρκετοί από τους γονείς πήραν τα παιδιά τους από τα σχολεία αυτά και κατέφυγαν σε ατομικές λύσεις.

Ο Κ. Ζαχαριάδης, γονιός, που τα παιδιά του πήγαιναν σε ολοήμερο της περιοχής, μας είπε πως αναγκάστηκε να πάρει τα παιδιά του από το ολοήμερο, όπως και πολλοί άλλοι γονείς, γιατί δεν τους εξυπηρετεί το ότι θα πρέπει ακόμα και αν σχολάνε από τη δουλιά στις 2.30 μμ να παίρνουν τα παιδιά τους στις 4 μμ, αλλά και γιατί τα παιδιά ήταν κλεισμένα σε αίθουσες διδασκαλίας, όπου εκεί έπρεπε να τρώνε και να διαβάζουν, χωρίς να ξεκουράζονται και ταλαιπωρούνταν σε ένα πρόγραμμα στρατιωτικής πειθαρχίας από το πρωί έως το απόγευμα. Τόνισε, επίσης, ότι η κατάσταση όλων των σχολείων της πόλης είναι απαράδεκτη και πως πλέον πηγαίνουν στα ολοήμερα πολύ λίγα παιδιά, και κυρίως παιδιά μεταναστών. Στη συζήτηση που είχε με το «Ρ» σημείωσε: «Θα ήθελα τα παιδιά μου να είναι σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον, όπου να μπορούν να φάνε σωστά και να αναπαυτούν, να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής και να μην καταπιέζονται και οι γονείς δε θα πρέπει να "βάλουν το χέρι στην τσέπη" και να κοιτάνε από μόνοι τους να βελτιώσουν την κατάσταση».

Η Σ. Μάλια, μετανάστρια από την Αλβανία, που πήγαινε και αυτή τα παιδιά της σε ολοήμερο, αναγκάστηκε να τα αλλάξει σχολείο για τους ίδιους λόγους, αλλά και γιατί δεν ήθελε τα παιδιά της να μπαίνουν σε διαδικασία να συγκρίνουν το φαγητό τους με το φαγητό άλλων παιδιών και να αισθάνονται μειονεκτικά επειδή ήταν πιο φτωχά. «Δεν είναι σωστό αυτό που γίνεται», τόνισε. «Δεν υπάρχει καμία υποδομή σε αυτά τα σχολεία για μία τέτοια λειτουργία. Ακόμα και το γεγονός ότι το ένα παιδί μπορεί να τρώει καλό φαγητό και το άλλο όχι είναι σημαντικό. Τα λεγόμενα ολοήμερα σχολεία μάλλον κακό κάνουν παρά καλό».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η δυσαρέσκεια των γονιών στην πόλη ήταν αρκετά έντονη, εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθήθηκε. Αρκετοί γονείς στην πόλη των Ιωαννίνων έκαναν μία προσπάθεια να συντονιστούν και να διεκδικήσουν ανθρώπινο περιβάλλον για τα παιδιά στα «ολοήμερα» σχολεία, χωρίς όμως να έρχονται σε συνολική αντιπαράθεση με την πολιτική που εφαρμόζεται στο χώρο της παιδείας και τη γενικότερη πολιτική που γεννάει το πρόβλημα. Το Νοέμβρη του 2002 με πρωτοβουλία γονέων που ανήκαν σε διάφορους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων της πόλης διοργανώθηκε μία πρώτη συνάντηση, με αφορμή τη διαφωνία τους αφ' ενός για τα νέα ωράρια των σχολείων που τους επιβλήθηκαν, τα οποία δεν τους εξυπηρετούσαν ούτως ή άλλως, καθώς εκείνοι είχαν ήδη φτιάξει τα προγράμματα των παιδιών τους και τα δικά τους και αφ' ετέρου για την παντελή έλλειψη υποδομών και τις ελλείψεις του κατάλληλου προσωπικού. Η προσπάθεια αυτή οργάνωσης είχε ως στόχο την κινητοποίησή τους με τα παραπάνω αιτήματα. Από το Νοέμβρη που ξεκίνησαν ως τα Χριστούγεννα διοργάνωσαν κάποιες συσκέψεις γονέων, οι οποίες αρχικά ήταν ιδιαίτερα μαζικές, και έδωσαν συνεντεύξεις στα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Ο Π. Αγγελόπουλος, γονιός που πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Συντονιστικού, σημείωσε στο «Ρ» πως η δράση του Συντονιστικού ήταν αδύναμη και εξέφρασε την ανησυχία του για την από εδώ και πέρα πορεία του. Σημείωσε πως προσωπική του εκτίμηση είναι πως οι κατά τόπους (κατά σχολείο ή περιοχή) στο νομό σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων είναι εντελώς ανοργάνωτοι και έτσι δεν μπορεί να υπάρξει κάποιος συντονισμός, ενώ αρκετοί είναι οι γονείς που καταφεύγουν σε ατομικές λύσεις και δε συμμετέχουν σε συλλογικές διαδικασίες. Στην προσπάθεια που έκαναν οι γονείς να συναντήσουν τον υφυπουργό Παιδείας Ν. Γκεσούλη, όταν ήρθε στην πόλη τον περασμένο μήνα, πήραν την απάντηση πως τους δίνεται η δυνατότητα να το αποδεχτούν ή να απορρίψουν το «ολοήμερο σχολείο».