Τον Οκτώβρη του 2000, η ΛΔ Κορέας και η κυβέρνηση των ΗΠΑ, με Πρόεδρο τον Μπ. Κλίντον, υπέγραψαν διακήρυξη, η οποία, ουσιαστικά, είχε τη σημασία συμφώνου μη επίθεσης. Από τότε, όμως, έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα. Λίγο μετά την τρομοκρατική επίθεση στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον και χωρίς ούτε καν αφορμή, ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος συμπεριέλαβε τη ΛΔ Κορέας στο διαβόητο «άξονα του κακού». Ταυτόχρονα, άρχισε να ξεδιπλώνεται εκστρατεία πιέσεων στους γείτονες της Πιονγκ - Γιανγκ, για την επιβολή οικονομικών και διπλωματικών κυρώσεων σε βάρος της ΛΔ Κορέας. Λίγο μετά, εφευρίσκεται η κατηγορία για βορειοκορεατικό πυρηνικό «οπλικό» πρόγραμμα και πάει λέγοντας.

Ακόμη και προχτές, όταν - σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων - το κρατικό ραδιόφωνο της ΛΔ Κορέας μετέδωσε ότι η διπλωματική διαμάχη μπορεί να τερματιστεί, εάν οι ΗΠΑ επιβεβαιώσουν τη διακήρυξη του 2000, Αμερικανοί διπλωμάτες απάντησαν, ως εξής: «Το ζήτημα δεν είναι η επιθετικότητα των ΗΠΑ, αλλά το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας».

Σωστά... Η ΛΔ Κορέας επιτέθηκε στη Γιουγκοσλαβία και το Αφγανιστάν... Αυτή ενισχύει πολύμορφα την ισραηλινή επιθετικότητα και ετοιμάζεται να επιτεθεί στο Ιράκ. Βορειοκορεάτες στρατιώτες, επίσης, βρίσκονται σε εκατό και πλέον χώρες του κόσμου, ανάμεσά τους και στη Νότια Κορέα... Ετσι δεν είναι..;