Πολύ κάτω από τις πραγματικές ανάγκες αλλά και τις προσδοκίες των εργαζόμενων είναι ο προγραμματισμός δράσης για το 2003 του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, που κατέθεσε στην ολομέλεια του ΕΚΘ την Τετάρτη το βράδυ η προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ πλειοψηφία της διοίκησης. Ο προγραμματισμός κινείται στην κατεύθυνση της γνωστής γενικόλογης συναινετικής πολιτικής για δήθεν «ανάπτυξη με κοινωνικό περιεχόμενο» και αφηρημένες «διεκδικήσεις» επί χάρτου.

Ο προγραμματισμός αυτός, που τον ψήφισαν οι παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, στερείται παντελώς κάθε διεκδικητικού περιεχομένου και αγνοεί, ως συνήθως, τη μεγάλη αλήθεια ότι οι διεκδικήσεις κερδίζονται στο βαθμό που οι εργαζόμενοι και το συνδικαλιστικό τους κίνημα διεξάγουν συντονισμένο και οργανωμένο αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που μεθοδεύει τη συστηματική κατάργηση βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Η πρόταση της πλειοψηφίας, που με τις ψήφους των τριών παρατάξεων έγινε απόφαση, όχι μόνο δεν περιέχει στοιχεία αγωνιστικής διεκδίκησης και ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική, αλλά αντίθετα εκφράζει ανοιχτή και απροσχημάτιστη υποταγή στην κυβερνητική, αντιλαϊκή πολιτική. Για την Κοινωνική Ασφάλιση, για παράδειγμα, η απόφαση καθορίζει ότι ένας από τους βασικούς άξονες του αγώνα των εργαζομένων πρέπει να είναι η «παρακολούθηση της ορθής εφαρμογής των διατάξεων του Νέου Ασφαλιστικού Νόμου...»! Του νόμου δηλαδή που στην ουσία καταργεί την ΚΑ και την οδηγεί στα κανάλια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ενας άλλος βασικός άξονας αγώνα είναι «η διαμόρφωση ενός ευρωπαϊκού ΣΚΑ»!

Για το τεράστιο θέμα της ανεργίας και απασχόλησης η σημαντικότερη πρόταση της απόφασης είναι «να ενταχθεί ο Νομός Θεσσαλονίκης στις ζώνες των υψηλών επενδυτικών κινήτρων»! Η μόνη κινητοποίηση που περιείχε η πρόταση για το θέμα της ανεργίας, και αυτό κάτω από την ισχυρή πίεση όλο το προηγούμενο διάστημα από τις ταξικές δυνάμεις, είναι η διοργάνωση Πανθεσσαλονίκιου συλλαλητηρίου στις 20 του Μάρτη.

Για τις εργασιακές σχέσεις η πεμπτουσία των προθέσεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι «να προωθηθεί η πλήρης και ελεύθερα επιλεγμένη απασχόληση». Τι να σημαίνει άραγε αυτό το «ελεύθερα επιλεγμένη»;

Σε αντίθεση με αυτές τις γνωστές συναινετικές παρλαπίπες, η παράταξη της Εργατικής Ενότητας και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο ΕΚΘ πρότειναν ένα πλαίσιο δράσης που βασίζεται σε συσπείρωση των εργαζόμενων σε ταξική, αγωνιστική κατεύθυνση, «ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις και την Κοινωνική Ασφάλιση, ενάντια στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, των ανατροπών των εργασιακών δικαιωμάτων».

Η πρόταση της Εργατικής Ενότητας υποστηρίζει ότι «απαιτείται αγώνας που να βοηθάει τη συσπείρωση του λαού στην πάλη για τα λαϊκά προβλήματα, για τη διεκδίκηση μιας άλλης φιλολαϊκής πολιτικής, σε αντίθεση με την κυβέρνηση, το ΣΕΒ, την ΕΕ, με στόχο τη ρήξη και ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, για διεκδίκηση λύσεων με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης».