Μακάρι οι κυβερνήσεις των 15 κρατών - μελών της ΕΕ, έστω και για λόγους που έχουν να κάνουν με την υπεράσπιση των ιδιαίτερων συμφερόντων τους, να «μπλόκαραν» τον πόλεμο κατά του Ιράκ. Μακάρι να ήταν αληθινή η εικόνα που διαδίδεται ότι συγκροτούν «μέτωπο κατά του πολέμου». Πρόκειται, όμως, για ψευδαισθήσεις, που διαλύονται στην πρώτη επαφή με την πραγματικότητα. Αν η ΕΕ, κυρίως ο γαλλογερμανικός άξονας, ήθελε να σταματήσει τον πόλεμο, μπορεί εύκολα να το κάνει: Να (είχε) κάνει χρήση του βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας (Γαλλία). Οι πολεμοκάπηλοι της Ουάσιγκτον, όσο και αν καίγονται να κάνουν τον πόλεμο, δε θα προχωρήσουν «μόνοι εναντίον όλων», κάνοντας ένα άλμα στο κενό και ρισκάροντας την πλανητική ηγεμονία τους...

Το μεγάλο αφεντικό στην Ουάσιγκτον γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό που ενδιαφέρει τους Ευρωπαίους συμμάχους τους είναι να έχουν «λόγο» και στη μετά Σαντάμ εποχή, να διατηρήσουν ένα μέρος από τα συμβόλαια πετρελαίου... Αυτά παζαρεύουν με την «απροθυμία» τους στον πόλεμο: Προσπαθούν να πουλήσουν όσο το δυνατόν πιο ακριβά τη συμφωνία τους και τη μη άσκηση βέτο. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, διά στόματος Πάουελ, έσπευσε να απαντήσει ότι έλαβε το μήνυμα: Η κυβέρνηση Μπους αναζητά τρόπους για την καλύτερη διαχείριση της βιομηχανίας πετρελαίου του Ιράκ κατά τη διάρκεια, αλλά και την επομένη του πολέμου, δήλωσε με νόημα ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Οι «ύαινες» της «νέας τάξης», όπως εύστοχα έχει χαρακτηριστεί ο γαλλικός ιμπεριαλισμός, απλά επιζητούν ένα κομμάτι από τη λεία. Από την άλλη, βολεύει εξαιρετικά τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του γαλλογερμανικού άξονα το φωτοστέφανο του μαχητή της ειρήνης, της «εναλλακτικής λύσης» στους πολεμοχαρείς Αμερικάνους. Εμφανίζεται να συμπλέει με τα φιλειρηνικά αισθήματα των λαών, πράγμα αντίθετο στη φύση του.