Είναι γεγονός ότι το αγωνιστικό, σε σχέση με το καλλιτεχνικό σκάκι τείνει να φθαρεί ποιοτικά, λόγω της μείωσης του χρόνου σκέψης, καθώς επίσης και για το ότι οι σημερινοί παίκτες διεκδικούν περισσότερο το αποτέλεσμα από την ποιότητα.

Στο καλλιτεχνικό πρόβλημα, ο συνθέτης και σήμερα, όπως και τους περασμένους αιώνες, παρουσιάζει ποιότητα και φαντασία. Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρα2, Ββ3, Πδ3, Ιγ4, Ιδ8, Αη7 (6)

Μαύρα: Ργ5, Βα6, Ιζ2 -- Στρ. α3, γ7, ε6 (6)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρδ8, Ββ2, Πη7, Ια8, Αγ2, Αθ6,

-- Στρ. γ3, δ2, ε6 (9)

Μαύρα: Ρα5, Πγ4, Πθ5, Ιθ1, Αα7, Αγ8,

-- Στρ. α6, γ6, δ5, ζ4, ζ5, θ7, ε5 (13)

Την κίνηση έχουν τα άσπρα κομμάτια και πραγματοποιούν ματ σε (4) τέσσερις κινήσεις.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρα3, Βη2, Ιε1, Ιη5, Αε7 -- Στρ. β2, γ3, η3 (8)

Μαύρα: Ρε3, Πα5, Αγ8 -- Στρ. α4, β3, γ6, η4 (7)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε (3) τρεις κινήσεις. Του Α. Καλίνιν (1968) 1. Ιε4 (απειλεί 2. Ιγ5 και 3. Αη5) 1... Πδ5 2. Βζ2 ΡΧΙ 3. Βζ4+ ματ. Αν 1... Πε5 2. Βδ2+ ΡΧΙε4 και 3. Βδ3+ ματ. Αν 1... Πθ5 2. Ιη5! και ανάλογα 3. Αγ5 ή 3. ΑΧΠη5+ ματ. Αξιόλογη είναι και η συνέχεια αν 1... Πβ5 2. Ιδ2! Πβ4 3. Ιζ1+ ματ!

Η λύση του ισχυρού:

Από παρτίδα Ιορντανέσκου - Κεκελίτζε. 1... Πδ1+ 2. Ρθ2 Βζ4+ 3. Πη3 Βζ1! 4. Πηη2 Βθ1+ 5. Ρη3 Βθ4+ 6. Ρζ3 Πδ3+ 7. Πε3 Βθ3+ και 0-1.