Καθήκοντα για το κίνημα ειρήνης | ΔΙΕΘΝΗ

ΔΙΕΘΝΗ

Καθήκοντα για το κίνημα ειρήνης

Μπροστά στην ανάπτυξη της μιλιταριστικής πολιτικής του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού με συγκυριακή αιχμή το ζήτημα του Ιράκ, το ελληνικό κίνημα ειρήνης βρίσκεται μπροστά σε συνεχώς αυξανόμενες προκλήσεις. Από την εποχή της αλλαγής του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων που συνόδευσε την ανατροπή της Σοβιετικής Ενωσης, υπήρξαν συνταρακτικά γεγονότα στον πλανήτη, όπως ο βομβαρδισμός του Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας. Με την προσθήκη αυτών των οδυνηρών γεγονότων και μπροστά στην αναμενόμενη πολεμική νέα επέμβαση στο Ιράκ και μάλιστα μια καθολική, ολοκληρωτική, αυτή τη φορά, επέμβαση, ανοίγεται μπροστά στο μέλλον του ειρηνιστικού κινήματος, αυτό που διέβλεπαν από την αρχή της δεκαετίας του '90 ορισμένοι μαχόμενοι θιασώτες του.

Γίνεται φανερή η ανάγκη αλλαγής του χώρου και τρόπου ανάπτυξής του, της μορφής, των κοινωνικών συμπράξεων και των κύριων σκοπών του. Εάν στα γεγονότα του Ιράκ, της Γιουγκοσλαβίας, ξανά του Ιράκ, προστεθούν οι απειλές για πολεμικές επεμβάσεις σε πλείστα σημεία του πλανήτη, ο χάρτης της ανοιχτής κυριαρχίας γίνεται πιο προσιτός.

Ειδικά στην Ελλάδα η δημιουργία μισθοφορικού στρατιωτικού σώματος σε βάρος του πατριωτικού κληρωτού κι η συμμετοχή του στη μιλιταριστική παρουσία ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για την υποδουλωτική επιτήρηση εθνών και λαών, προσδίδει στο κίνημα ειρήνης ιδιαίτερο χρέος και χαρακτήρα. Το φαινόμενο της ύπαρξης και λειτουργίας ελληνικού μισθοφορικού στρατού απειλεί να διαρρήξει τον εθνικό κοινωνικό ιστό και να ανατρέψει κλασικές πατροπαράδοτες αξίες.

Μπροστά στην έλευση των νεοβαρβάρων της δυτικής συμμαχίας με τα εδώ πρακτορικά της φερέφωνα, απειλείται να ανατραπεί το κορυφαίο αρχαιο-ελληνικό αξίωμα «αμύνεσθαι περί πάτρις». Το περίφημο σύνθημα του ειρηνιστικού κινήματος για την «κατάργηση της ξένης στρατιωτικής παρουσίας», αλέθεται στη μηχανή της ευρω-ενωσιακής Ελλάδας για να μετατραπεί από σύνθημα απαλλαγής της από τις ξένες στρατιωτικές βάσεις τύπου μπανανίας σε ταυτόχρονο σύνθημα καταδίκης της για τη δική της μιλιταριστική παρουσία σε άλλες χώρες υπό το διάφανο πέπλο της ντροπής μιας κατ' όνομα επιτήρησης της ειρήνης.

Ολα αυτά τα εθνικά και διεθνή γεγονότα κάνουν ορατό το νέο εύρος του κινήματος ειρήνης. Εκείνοι που θα κλείσουν τα μάτια και θα βαδίσουν με την παλιά περπατησιά, είναι καταδικασμένοι. Το ειρηνιστικό κίνημα ήταν πάντα ένα διεθνικό, οικουμενικό κοινωνικό κίνημα με ανάλογες αντιλήψεις διεθνικής οικουμενικής σύμπραξης των ανθρώπων, λαών και εθνών. Ο τωρινός νέος συσχετισμός δυνάμεων δεν μπορεί να το αφήσει αδιάφορο σε μια τυφλή δογματική πορεία γενικών διακηρύξεων. Οι κοινωνικές δυνάμεις που το συνθέτουν, εργαζόμενοι, αγρότες, ριζοσπάστες απ' όλα τα πολιτικά φαινόμενα και προπάντων η εργατική τάξη, βρέθηκαν κολλημένοι στον τοίχο κάτω από τη δύναμη της έλευσης της Νέας Τάξης.

Δεν μπορεί να μείνει σε απόψεις που χαρακτήριζαν τη δεκαετία του '80, όσο ριζοσπαστική κι αν ήταν αυτή. Η επίθεση που γίνεται στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας από την ανεξέλεγκτη διεθνή οικονομική ολιγαρχία με τη μάσκα μιας δήθεν υπερεθνικής εξουσίας που την παρουσιάζει για διεθνισμό, είναι επίθεση εναντίον της ουσίας του κινήματος ειρήνης που εγκολπώνεται κάθε αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας την οποία θεωρεί στοιχείο μιας γενικότερης συσσώρευσης γεγονότων που οδηγούν σε πολέμους κατά της ανθρωπότητας, που είναι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι.

Σήμερα υποχρεώνεται να γίνει το ίδιο η άμεση δύναμη κρούσης μέσα από τη συνένωση όλων των καταπιεσμένων μη προνομιούχων στρωμάτων, ομάδων και τάξεων της κοινωνίας. Τώρα γίνεται ταυτόσημο με την ίδια την κοινωνία και τις ανάγκες της, με την ίδια την ιστορική εξέλιξη. Γι' αυτό και υποχρεώνεται να παρουσιάζεται σε κάθε μορφή, κάθε πλευρά του λαϊκού αγώνα. Δεν ξεχνά ότι ο αγώνας για την κοινωνική ελευθερία από κάθε μορφή καταπίεσης είναι ο θεμέλιος λίθος του αγώνα για την ειρήνη.

Ο απελευθερωτικός αγώνας είναι αγώνας για την ειρήνη, συμβατός με το παλιό αξίωμα των ειρηνιστών ότι «ειρήνη χωρίς ελευθερία είναι ειρήνη νεκροταφείου και δεν τη θέλουμε». Οι ειρηνιστές προχωρούν γοργά και σταθερά στο νέο διεθνές περιβάλλον ανταποκρινόμενοι στην επίκληση: Μαχητές της ειρήνης, γρηγορείτε!

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ