Η επίσκεψη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, στην Κρήτη στόχο είχε, όπως η ίδια πολλές φορές υπογράμμισε, να ενισχύσει τη συμβολή του ΚΚΕ αφ' ενός στην υπόθεση της λαϊκής συσπείρωσης και πάλης και αφ' ετέρου στην ανάπτυξη ενός ρωμαλέου αντιπολεμικού κινήματος, που είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά αναγκαίο. Το θέμα του πολέμου, άλλωστε, ήταν το κυρίαρχο και στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησε στο Ηράκλειο.

Σχετικά με αυτό η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε: «Θα ήθελα να ξεκινήσω με το θέμα των θεμάτων αυτών των ημερών, που αφορά στην Ευρώπη ολόκληρη και σ' όλο τον κόσμο. Τον απειλούμενο πόλεμο κατά του Ιράκ. Εμείς καλούμε τον ελληνικό λαό να μην κρατήσει στάση αναμονής απέναντι στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 14 του Φλεβάρη. Ενδεχομένως πολλοί άνθρωποι, λαοί να ένιωσαν ότι παίρνουν μια ανάσα. Αφού από τη χτεσινή (σ.σ. προχτεσινή) συνεδρίαση δεν προέκυψε ότι η ηγεσία των ΗΠΑ έπεισε πως έχει επιχειρήματα, έχει στοιχεία για να δικαιολογηθεί ο άδικος, άνομος πόλεμος κατά του ιρακινού λαού. Κανένας όμως εφησυχασμός. Πρώτα πρώτα θα πρέπει να επαναφέρουμε στη μνήμη μας ή να μάθουν όσοι δε γνωρίζουν, ότι, πάνω απ' όλα, για τον ΟΗΕ, υπάρχει η απόφαση του ΝΑΤΟ στην Πράγα, που πάρθηκε πριν λίγους μήνες, σύμφωνα με την οποία υπάρχει έγκριση στην πολιτική του προληπτικού χτυπήματος. Και όταν ένα κράτος, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, θεωρήσει ότι πρέπει να χτυπήσει πρώτο μία χώρα με μόνη αιτία την υπόνοια της απειλής, καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι οι ΗΠΑ έχουν πάρει ένα δελτίο νομιμότητας από τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, που τα περισσότερα από αυτά είναι και κράτη-μέλη της ΕΕ, και ανάμεσά τους είναι και η Ελλάδα».

Ακολούθως σημείωσε: «Βεβαίως εμείς λέμε πως είναι καλό για την υπόθεση της ειρήνης το ότι υπάρχουν αντιστάσεις στη συγκεκριμένη επιλογή των ΗΠΑ. Μόνον που οι αντιστάσεις είναι δύο ειδών. Υπάρχει η αντίσταση των εταίρων των ΗΠΑ, που φοβούνται ότι αυτός ο πόλεμος θα οδηγήσει σε κέρδη τις ΗΠΑ, που δε θέλουν αυτόν τον πόλεμο γιατί δεν τα βρήκαν στη μοιρασιά με τις ΗΠΑ, όπως είναι ο γαλλογερμανικός άξονας. Υπάρχουν, όμως, και οι γνήσιες αντιστάσεις λαών, δυνάμεων οι οποίες είναι αντίθετες με τον πόλεμο όχι για τη μοιρασιά αλλά είναι αντίθετες με την ιμπεριαλιστική πολιτική που λέει ότι εγώ μπορώ με την επέμβαση, με τον πόλεμο, να πάρω στα χέρια μου τις πρώτες ύλες, τον πλούτο μιας χώρας, ανεξάρτητα από τα όποια προσχήματα μπορεί να υπάρχουν, αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένα προσχήματα».

«Εμείς βεβαίως - συνέχισε - είμαστε αυτοί που θέλουμε να ανατραπεί ο Σαντάμ Χουσεΐν. Ξέρουμε πολύ καλά ότι με τους κομμουνιστές δεν τα έχει καθόλου καλά, και μάλιστα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιράκ είναι υπό δίωξη και χιλιάδες κομμουνιστές είναι στις φυλακές. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς θα αδράξουμε την ευκαιρία και θα πούμε "ναι" στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Τον Σ. Χουσεΐν ας τον ανατρέψει ο λαός όταν το αποφασίσει και όταν το επιλέξει. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε εμείς να πούμε "ναι" σε έναν τέτοιο πόλεμο, δε θέλουμε.

Οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν να ανατρέψουν τον Χουσεΐν, να βάλουν στη θέση του έναν άλλο, δικό τους Σαντάμ. Γιατί θέλουν βέβαια κυβερνήσεις της απολύτου εμπιστοσύνης τους. Και επίσης ξέρουμε ότι οι ΗΠΑ - και η Μ. Βρετανία το έκανε παλιότερα και η Γερμανία και οι χώρες εκείνες που είχαν αποικίες - κρατούσαν για πολλά χρόνια δικούς τους ανθρώπους στην εξουσία και όταν πίστευαν ότι αυτοί πια δεν είχαν πέραση στο λαό, παρενέβαιναν, τους ανέτρεπαν για να δώσουν παράταση ζωής στη δική τους εξουσία εκεί με άλλα πρόσωπα, τα οποία ήταν τάχα αδιάφθορα».

Αμέσως μετά η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε: «Εμείς επίσης καλούμε τον ελληνικό λαό να βάλει στην ίδια μοίρα το σύνθημα "Οχι στον πόλεμο" με το σύνθημα "Οχι στην ελληνική συμμετοχή". Δεν πρόκειται για σύνθημα να μη συμμετάσχει η ελληνική κυβέρνηση αλλά να διακόψει τη συμμετοχή της, η οποία γίνεται με τον εξής τρόπο: Πριν απ' όλα με τη βάση της Σούδας, μέσω της οποίας θα επιχειρηθεί ο πόλεμος, είναι μια από τις τρεις μεγαλύτερης σημασίας βάσεις σε παγκόσμια κλίμακα για τους Αμερικανούς, βάση κατασκοπίας, κατασκευής προβοκάτσιας, ανεφοδιασμού, βάση μέσα από την οποία περνάνε όλες εκείνες οι διευκολύνσεις που απαιτούνται για έναν πόλεμο. Η Ελλάδα παίρνει μέρος σ' αυτό τον πόλεμο έχοντας στείλει φρεγάτα στον Περσικό Κόλπο, παίρνει μέρος στην κλιμάκωση της προετοιμασίας του πολέμου. Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση έχει πει "ναι" σε όλα όσα ζήτησε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και από τον ΥΠΕΞ, Γ. Παπανδρέου, και από τον ΥΠΕΘΑ, Γ. Παπαντωνίου. Επομένως, όταν ο πόλεμος κηρυχτεί επίσημα, ανοιχτά και γίνει καθολικός τότε η Ελλάδα θα συμμετάσχει. Επομένως, το σύνθημα για μας είναι: "Οχι" στον πόλεμο, "όχι" στην ελληνική συμμετοχή και με άμεσο και με έμμεσο τρόπο. Είναι μια ευκαιρία για τον ελληνικό λαό, και ιδιαίτερα τους κατοίκους της Κρήτης να ανεβάσουν τον αγώνα για να φύγει η βάση της Σούδας. Ισως μερικοί χαμογελάσουν και πουν ότι σε μια περίοδο που ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και γενικότερα ο ιμπεριαλισμός είναι πανίσχυρος, σε μια περίοδο που ο πόλεμος σε βάρος των λαών έχει νομιμοποιηθεί, είναι εφικτό να φύγει η βάση της Σούδας; Ας σκεφτεί ο ελληνικός λαός το εξής πράγμα: Το 1981 ο Α. Παπανδρέου ανέβηκε στη διακυβέρνηση του τόπου έχοντας το σύνθημα να φύγουν όλες οι αμερικανικές βάσεις και το θεωρούσε τότε εφικτό. Βεβαίως το έκανε ανέφικτο όχι γιατί δεν μπορούσε αλλά γιατί δεν ήθελε να το κάνει».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισήμανε με έμφαση: «Σήμερα αυτός ο αγώνας δε λέμε ότι είναι εύκολος αλλά έχει μεγάλη πολιτική σημασία να ξεδιπλωθεί. Θα αποτελέσει μεγάλη υπηρεσία στην υπόθεση της ειρήνης. Μαζί ταυτόχρονα με όλες τις άλλες πτυχές του κοινωνικού και πολιτικού αγώνα στον τόπο μας, με συναφή άλλα συνθήματα. Να ανέβει δηλαδή το κίνημα και να δημιουργήσει προϋποθέσεις να επιβάλει και αυτή τη λύση. Στις 15/2 θα υπάρξει πανευρωπαϊκό λαϊκό συλλαλητήριο. Εμείς συμμετέχουμε ως Κόμμα, ως κομμουνιστές, που μετέχουμε, δρούμε σε διάφορες οργανώσεις και στο φιλειρηνικό κίνημα. Δε θεωρούμε ότι αυτή η μέρα είναι το Α και το Ω, είναι όμως μια μέρα πάρα πολύ σημαντική. Εως τις 15/2 πρέπει να υπάρχει πανελλαδική προετοιμασία για την επιτυχία. Εμείς θεωρούμε επιτυχία να γεμίσουν οι δρόμοι της Ελλάδας και να μετατραπεί η Κρήτη σε ένα μεγάλο καζάνι αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό. Οι δρόμοι, οι πλατείες, να γίνουν εκδηλώσεις στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στις γειτονιές, παντού. Και να υπάρχει αυτό το κορυφαίο συλλαλητήριο, όπου πάλι δεν πρέπει να σταματήσουμε. Πρέπει και η επόμενη μέρα να μας βρει όλους ετοιμοπόλεμους για την υπόθεση της ειρήνης και την αλληλεγγύη στον ιρακινό λαό».

«Γνωρίζουμε επίσης - συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα - ότι το Ιράκ δε θα είναι το τελευταίο χτύπημα, οι σχεδιασμοί περιλαμβάνουν τη Συρία, το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα, όπου ήδη οι ΗΠΑ ανοίγουν ένα άλλο μέτωπο εκεί για τον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο της ΝΑ Ασίας. Οι συνέπειες του πολέμου για την Ελλάδα θα είναι σοβαρές. Πολιτικές, οικονομικές, πολιτιστικές, ηθικές. Οι οικονομικές συνέπειες θα είναι βαρύτατες για δύο λόγους: Αμεσες με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου και ό,τι άλλο προκύψει, αλλά και για αρκετά χρόνια η ελληνική κυβέρνηση θα χρησιμοποιεί ως πρόσχημα για να σφίγγουν οι εργαζόμενοι το ζωνάρι τον ίδιο τον πόλεμο. Ανεξάρτητα δηλαδή από το κόστος που θα έχει θα είναι πανταχού παρών ο πόλεμος και μετά από 10 και 15 χρόνια».