Θερίζει καθημερινά ο θάνατος στο Ιράκ, ως συνέπεια του 12χρονου απάνθρωπου εμπάργκο τροφίμων και φαρμάκων, που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ, με τη συνενοχή της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας, μαζί και της δικής μας κυβέρνησης. Στη δεύτερη πλουσιότερη σε κοιτάσματα πετρελαίου χώρα του κόσμου, το ένα στα οκτώ παιδιά πεθαίνει πριν τα πέντε του χρόνια. Το ένα στα τρία παιδιά υποσιτίζεται. Το ένα στα τέσσερα γεννιέται ελλιποβαρές. Το ένα στα τέσσερα, επίσης, δεν πηγαίνει σχολείο, ενώ ένα ίσο ποσοστό δεν έχει πρόσβαση σε καθαρό νερό.

Τα τραγικά αυτά στοιχεία δημοσιοποίησε προχτές η «Γιούνισεφ» και ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι ένας πόλεμος - με ό,τι αυτός συνεπάγεται στην κατεύθυνση της δραστικότατης χειροτέρευσης των ήδη άθλιων συνθηκών ζωής - θα σημάνει πραγματική γενοκτονία, πρώτα και κύρια για τις ευάλωτες πληθυσμιακές κατηγορίες, όπως τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι. Κατά τ' άλλα, όλα όσα γίνονται στοχεύουν στο καλό του ιρακινού λαού, όπως είπε προχτές ο Κ. Σημίτης...