Είναι γνωστοί οι λόγοι που οδηγούν την αμερικανική κυβέρνηση στη «σταυροφορία» κατά του Ιράκ. Τόσο γνωστοί όσο και οι δεσμοί των υψηλόβαθμων στελεχών της αμερικανικής διοίκησης, του Προέδρου Μπους και του αντιπροέδρου Τσένι συμπεριλαμβανομένων, με το πετρελαϊκό κύκλωμα. Ο, μεν, πρώτος υπήρξε διευθύνων σύμβουλος πετρελαϊκών εταιριών («Arbusto» και «Harken»), ο Τσένι, δε, ήταν επικεφαλής πετρελαϊκού κολοσσού («Halliburton»).

Υπό αυτή την έννοια έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η έκθεση που συνέταξε (το Μάη του 2001), μετά από παραγγελία που έδωσε ο Τσένι, η υπηρεσία Εθνικής Ενεργειακής Πολιτικής και Ανάπτυξης των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με την έκθεση Τσένι, λοιπόν, οι ενεργειακές ανάγκες των ΗΠΑ αυξάνονται κατά 1/3 κάθε δεκαετία που περνά. Ταυτόχρονα, η έκθεση τονίζει ότι η παραγωγική δυνατότητα των ΗΠΑ σε πετρέλαιο προβλέπεται ότι θα μειώνεται κατά 12% μέσα στο ίδιο διάστημα.

Το ερώτημα που τίθεται είναι προφανές και αγωνιώδες: «Πού θα βρουν οι ΗΠΑ το απαιτούμενο φτηνό πετρέλαιο που θα χρειαστούν την επόμενη 20ετία;».

Η απάντηση έρχεται - εμμέσως πλην σαφέστατα - από ένα σημαντικό δεδομένο, που κατέχει περίοπτη θέση στην έκθεση Τσένι: Οτι μέχρι το 2020 - σύμφωνα, πάντα, με τις προβλέψεις της έκθεσης Τσένι - από την περιοχή του Κόλπου θα εξάγεται το 70% του πετρελαίου που θα καταναλώνεται παγκοσμίως!

Είναι η περιοχή που οι ΗΠΑ έχουν στείλει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες πεζοναύτες για να σώσουν τον κόσμο από τον κακό Σαντάμ...