Φωτιά έχουν πάρει οι τιμές στην αγορά από τις αρχές ακόμα του χρόνου, εξανεμίζοντας τις ισχνές αυξήσεις που προέκυψαν για τους εργαζόμενους από την εισοδηματική πολιτική του τρέχοντος έτους. Η ακρίβεια είναι ιδιαίτερα αισθητή στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ) για την πορεία του πληθωρισμού το Φλεβάρη, που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα. Από την πλευρά τους η κυβέρνηση με την οικονομική ολιγαρχία προσπαθούν συνειδητά να μεταφέρουν τις συνέπειες της πρόσφατης κρίσης (από την άνοδο των τιμών του πετρελαίου) στις πλάτες των εργαζομένων. Και ενώ η ακρίβεια τσουρουφλίζει τα λαϊκά στρώματα, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας έστειλε χτες... χαιρετιστήριο μήνυμα, επειδή τη χτεσινή, «ιστορική» μέρα επιτεύχθηκε το πέμπτο κριτήριο (αυτό του πληθωρισμού) ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ.

Σύμφωνα με τα επίσημα - και αμφίβολης ποιότητας - στοιχεία της ΕΣΥΕ για τον πληθωρισμό του Φλεβάρη του 2000, μέσα στο διάστημα του τελευταίου εξαμήνου (Αύγουστος '99 - Φλεβάρης 2000), οι τιμές στα είδη διατροφής αυξήθηκαν κατά 7%!

Οσον αφορά στο δωδεκάμηνο (Φλεβάρη 1999 - Φλεβάρη 2000), η στέγαση ακρίβυνε 6,7% , λόγω αντίστοιχης ανόδου των τιμών των ενοικίων, των δημοτικών τελών και του πετρελαίου. Εδώ καταγράφονται, βέβαια, και οι κερδοσκοπικές πιέσεις που σημειώθηκαν στην αγορά ακινήτων, λόγω των σεισμών στις 7 του Σεπτέμβρη του 1999 . Την ίδια περίοδο (Φλεβάρης 1999-2000) οι υπηρεσίες υγείας έγιναν ακριβότερες κατά 3,6% (τα κέρδη των ιδιωτικών νοσοκομείων το 1999 απογειώθηκαν). Επίσης, ακρίβυναν κατά 4,4% οι μεταφορές και κατά 5,9% οι υπηρεσίες των εστιατορίων και των ξενοδοχείων. Βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, η «εκσυγχρονισμένη» στατιστική παρουσιάζει τις πολύ μεγάλες αυξήσεις των τηλεφωνικών υπηρεσιών (η αστική μονάδα μέσα στο 1999 αυξήθηκε περίπου κατά 40%) ως πολύ μεγάλες μειώσεις... Κάνουν λόγο για «μείωση» 14,4% σε ετήσια βάση!

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, ο πληθωρισμός το Φλεβάρη παρουσίασε νέα άνοδο. Συγκεκριμένα, «σκαρφάλωσε» στο 2,9% σε ετήσια βάση (Φλεβάρης 2000/1999) και στο 2,5% σε μέσα επίπεδα, γεγονός που καταδεικνύει τη συνεχιζόμενη άνοδο των τιμών, που έχει ξεκινήσει από τα μέσα του 1999.

Είναι εμφανές ότι κυβέρνηση και επιχειρηματίες μεταφέρουν τις συνέπειες της πρόσφατης κρίσης, που προκλήθηκε από την άνοδο των διεθνών τιμών του πετρελαίου, στις πλάτες των εργαζομένων, με τη γνωστή μέθοδο της μετακύλησης των αυξήσεων στις τιμές των εμπορευμάτων και στην κατανάλωση. Η κρίση, όμως, όχι μόνο δε φαίνεται να άγγιξε τα επιχειρηματικά κέρδη, αλλά αντίθετα... τα ενίσχυσε. Από τα μέχρι τώρα στοιχεία των ισολογισμών που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ή σχετικές ανακοινώσεις των εταιριών, προκύπτουν για το 1999 νέα προκλητικά κέρδη για τις εμπορικές τράπεζες, τις εταιρίες ειδών διατροφής, τις ιδιωτικές κλινικές κλπ.

Και ενώ η ακρίβεια κάνει κύκλους φωτιάς γύρω από τα λαϊκά εισοδήματα, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, με αφορμή τη διαμόρφωση του εναρμονισμένου μέσου δείκτη στο 2,1%, γεγονός που μεταφράζεται σε επίτευξη και του κριτηρίου του πληθωρισμού, θεώρησε χρέος του να στείλει χαιρετιστήριο σάλπισμα... νίκης! Προφανώς προς την οικονομική ολιγαρχία.

Σε σύντομη δήλωσή του ο Γ. Παπαντωνίου ανέφερε ότι «το Φλεβάρη του 2000 η Ελλάδα εκπληρώνει, πιστεύω, με άνεση και το πέμπτο κριτήριο ένταξης στην ΟΝΕ. Πρόκειται για μια ιστορική στιγμή». Εμπαίζοντας προφανώς τους εργαζόμενους - που ήταν τα μεγάλα θύματα και της πολιτικής αποκλιμάκωσης του πληθωρισμού - υποστήριξε ότι «στις 7 Μάρτη κλείνει ο εξαετής κύκλος της σκληρής και επίμονης προσπάθειας που κατέβαλε ο ελληνικός λαός για την εξυγίανση και ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας».

Με έμμεσο τρόπο, ο υπουργός άφησε να διαφανεί το σκληρό παζάρι που διεξαγόταν μεταξύ της Ελλάδας και της ΕΕ, με επίκεντρο τα εθνικά θέματα και με αντάλλαγμα την ένταξη στην ΟΝΕ. Ανέφερε συγκεκριμένα: «Το γεγονός ότι η Ελλάδα εκπληρώνει με άνεση και με τις αυστηρότερες δυνατές προϋποθέσεις, χωρίς καμιά επίκληση σε ελαστικές ερμηνείες, τα κριτήρια ένταξης στην ΟΝΕ, εξασφαλίζει απόλυτα και με τον ισχυρότερο δυνατό τρόπο τα εθνικά συμφέροντα, γιατί μπαίνει στην ΟΝΕ με το σπαθί της. Χωρίς πολιτικούς όρους και δεσμεύσεις»!

Για ποιους πολιτικούς όρους και ποιες πολιτικές δεσμεύσεις κάνει, άραγε, λόγο ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας;