H ιστορία του Μπαγκλαντέζου Μοχάμετ Αβδούλ Χαλίμ, θα μπορούσε να είναι η ιστορία του κάθε μετανάστη, που φτάνει στη χώρα μας - αφού πρώτα έχει ξεπουλήσει τα πάντα πίσω του - με την ελπίδα πως θα μπορέσει να φτιάξει τη ζωή του καλύτερη. Μόνο, που, αντί για ελπίδα, οι άνθρωποι αυτοί συναντούν τη σκληρότητα του ελληνικού κράτους, την κυβερνητική κοροϊδία κι αδιαφορία, αλλά ευτυχώς πολλές φορές και την αλληλεγγύη κάποιων συνανθρώπων τους, που αισθάνονται πόσο δύσκολο είναι να 'ναι κανείς μόνος και κυνηγημένος σ' έναν ξένο τόπο.

Ο Μοχάμετ, λοιπόν, ήρθε για πρώτη φορά στη χώρα μας το 1992, προσφέροντας στους δουλεμπόρους που τον μετέφεραν πολύ περισσότερα απ' όσα είχε: Σχεδόν 7.000 δολάρια! Συλλαμβάνεται στην Αλεξανδρούπολη, καταδικάζεται για παράνομη είσοδο στη χώρα μας και διατάζεται η απέλασή του. Ο Μοχάμετ δε λέει να εγκαταλείψει το όνειρο, ξανάρχεται στην Ελλάδα και απ' το 1998 μέχρι σήμερα μένει και εργάζεται στη Βάρη, έχοντας κάρτα παραμονής, άδεια εργασίας και ασφάλιση στο ΙΚΑ. Μόνο, που στις αρχές του Φλεβάρη φτάνει στα χέρια του ένα χαρτί, σύμφωνα με το οποίο ο γενικός γραμματέας της Περιφέρειας Αττικής ανακαλεί την άδεια παραμονής του, με το αιτιολογικό ότι είναι γραμμένος στον κατάλογο ανεπιθύμητων της Συνθήκης Σένγκεν.

Ο Μπαγκλαντέζος φτάνει στις 3 Φλεβάρη στα γραφεία του Δήμου Βάρης, για να ζητήσει εξηγήσεις. Οι υπάλληλοι τηλεφωνούν στην Αστυνομία και συλλαμβάνεται. Από τότε μέχρι σήμερα, ο Μοχάμετ παραμένει κρατούμενος στο Αστυνομικό Τμήμα Βάρης, κάτω από άθλιες συνθήκες, και απειλείται με νέα απέλαση. Η δικηγόρος Αννα Μαντέλου, που επιλήφθηκε της υπόθεσης, καθώς και οι μαγαζάτορες της Βάρης, που τον γνωρίζουν χρόνια ως εργαζόμενο και τον αγαπούν, αποφάσισαν να δημοσιοποιήσουν το περιστατικό και δημοσίως να ζητήσουν απ' τον υπουργό Δικαιοσύνης, Φ. Πετσάλνικο, να μεριμνήσει για την τύχη «του δικού μας Χασάν»...