Βαρύνουσα σημασία για την επιτυχία του ξεπουλήματος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ) στο ξένο πολυεθνικό κεφάλαιο δίνει η κυβέρνηση, και αναθέτει την παρουσίαση της επιχείρησης στους υποψήφιους μνηστήρες στους υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκη, και Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλο. Η παρουσίαση θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη προκειμένου, οι υποψήφιοι αγοραστές του 35% της ΔΕΠΑ, να έχουν πλήρη εικόνα για το τι πρόκειται να αποκτήσουν. Οι ενδιαφερόμενοι για την εξαγορά της ΔΕΠΑ, είναι οι εξής: η ιταλική «EDISON GAZ» μαζί με τη γαλλική «EDF» («Electricite de France»). Η ισπανική «GAZ NATURAL SDG SA». Η γαλλική «GAZ DE FRANCE» και η επίσης γαλλική «TOTAL FINA ELF». Η ρωσική «GAZPROM», οι αλγερινές «SONATRACH» και «SONELGAS», η γερμανική «RUHRGAS» μαζί με την ελληνορωσική «PROMETHEUS GAS» (όμιλος Κοπελούζου), η ιταλική «ENI S.p.A.» και οι επίσης ιταλικές «ENEL S.p.A.» / «ENEL Group».

Το ενδιαφέρον των παραπάνω μεγάλων ενεργειακών πολυεθνικών εταιριών, είναι δεδομένο πως δεν προκύπτει από τα μεγέθη της ελληνικής αγοράς, αλλά από τη γεωστρατηγική θέση της ΔΕΠΑ και στο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την περιοχή της Κασπίας προς τη Δυτική Ευρώπη. Μόλις λίγες μέρες πριν υπογράφτηκε διακρατική συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας για τη διασύνδεση των συστημάτων φυσικού αερίου, προκειμένου ποσότητες αερίου να μεταφερθούν προς τη Δύση.

Το έργο της διασύνδεσης εκτιμάται πως θα ξεκινήσει το δεύτερο εξάμηνο του έτους και θα συνδέσει την Κομοτηνή με το Καρακαμπέι της Τουρκίας (μήκος αγωγού 285 χιλιόμετρα). Πρέπει να σημειωθεί ότι η διασύνδεση αυτή δεν αφορά την προμήθεια της Ελλάδας, αλλά των δυτικών χωρών. Σ' αυτά τα πλαίσια σχεδιάζεται και νέες επεκτάσεις από την Ελλάδα προς την Αυστρία, μέσω των χωρών της πρώην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, αλλά και με υποθαλάσσιο αγωγό Ελλάδας - Ιταλίας. Πρόσφατα, στέλεχος της επιχείρησης σημείωνε ότι η «ΔΕΠΑ πουλάει τη γεωστρατηγική της θέση», προεξοφλώντας ότι το ενδιαφέρον για την τελική φάση του διαγωνισμού θα είναι μεγάλο. Και είναι αναμενόμενο να είναι μεγάλο, αφού το πολυεθνικό κεφάλαιο έχει τη δυνατότητα να ελέγχει νευραλγικά σημεία μεταφοράς ενεργειακών πρώτων υλών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια της χώρας μας.