Με βάση τα παραπάνω, η πρόταση του ΠΑΜΕ στους εργαζόμενους να διεκδικήσουν αγωνιστικά την καθιέρωση κατώτατου μισθού 1.000 ευρώ το μήνα (350.000 δραχμές) αποκτά αυτή την περίοδο ξεχωριστή σημασία, καθώς - εκτός του ότι είναι ρεαλιστική και άμεσα υλοποιήσιμη - θα συμβάλει καθοριστικά τόσο στην αναθέρμανση της αγοράς (που κινείται κυρίως με πλαστικό χρήμα) όσο και στην αύξηση της απασχόλησης.

Οσοι δεν κλείνουν τα μάτια τους για να μην βλέπουν την πραγματικότητα, δεν μπορεί να αμφισβητήσουν την αλήθεια, ότι το καλάθι της εργαζόμενης νοικοκυράς γίνεται μήνα με το μήνα πιο ακριβό και άρα ελαφρύτερο, αφού ο επίσημος τιμάριθμος δεν καλύπτει σε καμία περίπτωση το πραγματικό κόστος ζωής με το οποίο βρίσκονται αντιμέτωπα καθημερινά τα λαϊκά νοικοκυριά. Και ενώ το τελευταίο δωδεκάμηνο το καλάθι της εργαζόμενης νοικοκυράς έχει αυξηθεί πάνω από 20%, οι ονομαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων αυξάνονται με ρυθμό μεταξύ 2% και 4%! Το όργιο ακρίβειας στην αγορά, επιβεβαιώνεται και από τα επίσημα στοιχεία της ΕΣΥΕ, που καταγράφουν στο τελευταίο δωδεκάμηνο τσουχτερές αυξήσεις σ' ορισμένα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, τα οποία ανατιμήθηκαν από 10% μέχρι και πάνω από 100% (όπως το ψωμί, το γάλα, τα αυγά, το πετρέλαιο θέρμανσης και οι βενζίνες, τα εισιτήρια σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα φρουτολαχανικά κλπ).

Οι συνέπειες από την πολιτική των προκλητικών ανατιμήσεων σε είδη και υπηρεσίες καθημερινής ανάγκης, σε συνδυασμό με την καθήλωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών και συντάξεων, φαίνονται στο παρακάτω παράδειγμα: Ο κατώτατος μηνιαίος μισθός από 494,45 ευρώ που ήταν το Γενάρη του 2002 διαμορφώθηκε την 1η Γενάρη 2003 στα 518,32 ευρώ. Αυξήθηκε δηλαδή 4,8% (ή 23,87 ευρώ/μήνα). Στο ίδιο δωδεκάμηνο το καλάθι της εργαζόμενης νοικοκυράς ακρίβυνε τουλάχιστον 20% και όχι 3,6% που είναι ο επίσημος ρυθμός αύξησης του Γενικού Δείκτη Τιμών Καταναλωτή. Ετσι, οι αμειβόμενοι με τον κατώτατο μισθό και όσοι είχαν ανάλογα εισοδήματα (καθώς ξοδεύουν όλο το μισθό για να τα φέρουν βόλτα), ξοδεύουν φέτος περίπου 100 ευρώ περισσότερα από το 2002, για να αγοράσουν τα ίδια είδη και υπηρεσίες με πέρσι. Σε διαφορετική περίπτωση είχαν να επιλέξουν ανάμεσα στο να αγοράσουν λιγότερα ή να προσφύγουν σε καταναλωτικά δάνεια με τα τοκογλυφικά επιτόκια.

Με δεδομένη την απροθυμία της κυβέρνησης να υλοποιήσει την πρόταση του ΠΑΜΕ ή να εφαρμόσει μια εισοδηματική πολιτική που θα εξασφαλίζει ουσιαστικές αυξήσεις στην αγοραστική δύναμη των μισθών και συντάξεων - με τη συμπίεση των κερδών και των υπερκερδών, τον έλεγχο των τιμών και άλλα μέτρα- η ελπίδα για την εφαρμογή μιας φιλολαϊκής εισοδηματικής πολιτικής βρίσκεται στους ίδιους τους εργαζόμενους.