Μάλιστα, προκειμένου να καταστήσει πιο δελεαστική την ολόψυχη συμμετοχή της κυβέρνησής του στον πόλεμο κατά του Ιράκ, υποσχέθηκε και ανταλλάγματα στο Κυπριακό: «Μετά τη λήξη αυτής της κρίσης και βάσει όσων ακούστηκαν σήμερα από το στόμα του Προέδρου Μπους, δικαιούται η Κύπρος και κοντά της η Ελλάδα να ζητήσει την αποκατάσταση της ενότητας και της ανεξαρτησίας της μαρτυρικής Κύπρου», τόνισε.
Η τότε κυβέρνηση της ΝΔ πλειοδοτούσε στο πλαίσιο της «διεθνούς συμμαχίας» για επίθεση κατά του Ιράκ, ευθυγραμμιζόμενη απόλυτα με τα αμερικανικά σχέδια. Ηδη είχε αποστείλει στην περιοχή των επιχειρήσεων τη φρεγάτα «Λήμνος», η οποία είχε τεθεί υπό αμερικανική διοίκηση, ενώ οι αμερικανικές βάσεις στη χώρα δούλευαν στο φουλ και η χώρα είχε γίνει ξέφραγο αμπέλι για τις «συμμαχικές» πολεμικές δυνάμεις (Ο,τι δηλαδή κάνει και σήμερα η κυβέρνηση Σημίτη). Ο Κ. Μητσοτάκης καυχόταν ότι «η συμβολή μας στην πολυεθνική δύναμη δεν υπαγορεύεται από τις οποιεσδήποτε συμμαχικές μας υποχρεώσεις. Υπαγορεύεται αποκλειστικά από την ηθική υποχρέωση της Ελλάδος να ενώσει τη φωνή της με τη φωνή της διεθνούς κοινότητας»!
Ο Κ. Καραμανλής, στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση που έγινε στη Βουλή στις 27 του Φλεβάρη 2003, ήταν σαφής όταν, απευθυνόμενος στον Κ. Σημίτη, έλεγε: «Εκείνο που σας επισημαίνω είναι η ανάγκη, η υποχρέωση και η ευθύνη που έχετε να υπερασπιστείτε, όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά, τα εθνικά συμφέροντα». Αμέσως μετά διευκρίνισε τι σημαίνει αυτό: «Πρώτον, να μην πάθουμε καμία ζημιά στα εθνικά θέματα και, μάλιστα, στο Κυπριακό, που είναι σ' αυτήν την κρίσιμη φάση. Δεύτερον, να αποφύγουμε ή έστω να περιορίσουμε στο ελάχιστο τις αρνητικές οικονομικές συνέπειες. Τρίτον, να επιδιώξουμε και να επιτύχουμε κάποια οφέλη, στην προσπάθεια κοινού ελέγχου των εξωτερικών συνόρων της Ενωσης, στην ίδρυση πιθανώς της Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής. Και τέταρτον, να βοηθήσουμε να αξιοποιηθεί η τραυματική εμπειρία αυτής της κρίσης για να επιταχυνθεί η πορεία προς την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης».
Εθνικό συμφέρον, κατά τον πρόεδρο της ΝΔ, σημαίνει υπεράσπιση των εγωιστικών συμφερόντων της άρχουσας τάξης, πράγμα που επιτυγχάνεται πρώτα και κύρια με την πρόσδεση στο άρμα των ΗΠΑ. Η δουλικότητα που επιδεικνύει η ηγεσία της ΝΔ απέναντι στην Ουάσιγκτον φάνηκε ολοκάθαρα με τη στάση της στα αντιπολεμικά συλλαλητήρια, τα οποία ουσιαστικά κατήγγειλε γιατί τροφοδοτούσαν τον ...αντιαμερικανισμό! Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ακούστηκε μια λέξη αποδοκιμασίας από επίσημα χείλη της ηγεσίας της ΝΔ για κανένα από τα εγκλήματα πολέμου και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ. Ο Τ. Μίλερ ένιωθε «ζεστές τις πλάτες» του όταν από την είσοδο των γραφείων στη Ρηγίλλης προκαλούσε υποδεικνύοντας στους διαδηλωτές να πάνε στην πρεσβεία του Ιράκ και όχι στην αμερικανική πρεσβεία. Βέβαια, η «διάσπαση της Δύσης» και το «ρήγμα» μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ αντανακλώνται και στο εσωτερικό της ΝΔ, εξέλιξη που θα καταγραφεί με μεγαλύτερη ένταση το επόμενο διάστημα...