«Οι λαοί εμπλέκονται σε πολέμους με διάφορες αφορμές και λιγότερες αιτίες. Αυτή τη φορά ακόμα και οι αφορμές είναι γελοίες χάρη των τερατωδών αναληθειών των ηγετών που έχουν αποφασίσει να "ελευθερώσουν" τον ενίοτε "ατακτούντα". Η πληροφόρηση των Αμερικανών και Αγγλων από τα ΜΜΕ είναι ελλιπής. Παρ' όλα αυτά θεωρώ ότι σαν λαοί βαρύνονται πολύ που επιτρέπουν στους ηγέτες τους, για χάρη οποιουδήποτε λόγου, να αφανίζουν λαούς και να καταστρέφουν το περιβάλλον.

Αναρωτιέμαι πότε και γιατί θα έρθει κάποτε και η σειρά μας. Γιατί όσο υπάρχουν πλανητάρχες η ειρήνη διακυβεύεται το ίδιο για όλους. Εμείς και τα παιδιά μας είναι ανάγκη αυτό να το κατανοήσουμε και να το φροντίσουμε. Αρχίζοντας από τα μικρά: "Φίλοι, μήπως θα μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς αμερικάνικα τσιγάρα"; Στη Βαγδάτη τα παιδιά, εδώ και χρόνια, πεθαίνουν ή μόλις και επιζούν από τα μεγάλα προβλήματα της υγείας τους».