Δηλαδή, αν ερμηνευτεί σωστά η παραπάνω διαταγή και πάρει και συγκεκριμένο πρακτικό περιεχόμενο, οι ΗΠΑ δεν υπαγορεύουν μόνο στις κυβερνήσεις του κόσμου με ποιον και πότε θα έχουν διπλωματικές σχέσεις, αλλά τους διατάζουν, να μετατραπούν και σε τραμπούκους τους, που θα καταλάβουν τις ξένες πρεσβείες (πως αλλιώς θα διασωθούν τα έγγραφα;).
Ολα τα παραπάνω έχουν λογική βάση ως ένα σημείο, γιατί πραγματικά, πέρα από τα παραμύθια που λένε οι μεν «για αφοπλισμό» και οι δε για «ειρήνη», και οι μεν και οι δε ξέρουν πως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και εξαρτάται μόνον από τις ιμπεριαλιστικές διεκδικήσεις. Εμφανίζονται να διαφέρουν αυτήν τη φορά στον τρόπο της διεκδίκησης, που έχει οπωσδήποτε απευθείας συνάρτηση και με τα μερίδια στο τέλος. Επίσης, οι ΗΠΑ ξέρουν πως όλοι οι «διαφωνούντες» τούς έδωσαν ουσιαστικά όλες τις διευκολύνσεις που ζήτησαν, ακριβώς για να μη μείνουν έξω και από αυτήν τη μοιρασιά... Τα άλλα περί «συμβατικών υποχρεώσεων», που ισχυρίζεται και η ελληνική κυβέρνηση, είναι του τύπου «ρώτα τον φίλο μου τον ψεύτη...».
Είναι άγνωστο πώς θα αντιδράσουν οι διάφορες κυβερνήσεις του κόσμου στην τελευταία διαταγή των ΗΠΑ. Θα εξαρτηθεί από τα συμφέροντα που εκπροσωπούν και τις μελλοντικές διεκδικήσεις τους. Ομως, οι λαοί σ' αυτήν την τρομοκρατία, που τους ασκείται, διακρίνουν, ταυτόχρονα, πως εκεί βρίσκεται και το ευάλωτο σημείο του συστήματος, που αναγκάζεται κυριολεκτικά να λειτουργεί κατά το «φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης...». Φυσικά, δε φτάνει μόνον η αποκάλυψη, αλλά θέλει συνολική αντίσταση ενάντια σε όλη την ιμπεριαλιστική τρομοκρατία, όπου και αν εκδηλώνεται...