ΣΟΥΛΕΪΜΑΝΙΓΙΑ.--

Οι Κούρδοι ετοιμάζονταν, αυτήν την εβδομάδα, να πολεμήσουν στο πλευρό των Αμερικανών για την κατάληψη του Κιρκούκ και ίσως της Μοσούλης. Στο πίσω μέρος του μυαλού τους όμως βρισκόταν ο τρόμος της αμερικανικής προδοσίας μετά τον πόλεμο...

«Το κίνημά μας και ο λαός μας κατασφαγιάζονται με απίστευτο τρόπο και όλοι σιωπούν. Αισθανόμεθα, εξοχότατε, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ηθική και πολιτική ευθύνη έναντι του λαού μας, ο οποίος αφοσιώθηκε στην πολιτική της χώρας σας». Αυτά έγραφε ο Μουσταφά Μπαρζάνι σε επιστολή του στον Χένρι Κίσιντζερ το 1975. Οι ΗΠΑ είχαν τότε ενθαρρύνει τους Κούρδους να εξεγερθούν κατά του Σαντάμ Χουσεΐν, όσο αυτός πολεμούσε εναντίον του Σάχη του Ιράν. Αλλά ο Σαντάμ, διαβλέποντας το αμερικανικό παιχνίδι, τα «βρήκε» με την Τεχεράνη. Ο Κίσιντζερ διέταξε τη CIA να αποχωρήσει. Ακολούθησε σφαγή των Κούρδων από τις ιρακινές δυνάμεις. Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε με τους Σιίτες το 1991, όταν ο Αμερικανός στρατηγός Νόρμαν Σβάρτσκοπφ πληροφόρησε προς έκπληξή τους τους (παραδοθέντες!) Ιρακινούς στρατηγούς ότι μπορούσαν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους και τα ελικόπτερά τους και ο Βρετανός στρατηγός Σερ Πίτερ ντε λα Μπιγιέρ, «ήρωας πολέμου», έλεγε στη βρετανική κυβέρνηση ότι «έπρεπε να επανέλθει ο νόμος και η τάξη» στο Ιράκ από τις δυνάμεις του Σαντάμ. Το 1991, η επιβολή των ζωνών απαγόρευσης πτήσεων και ο άβολος «γάμος συμφέροντος» της Πατριωτικής Ενωσης Κουρδιστάν και του Ιρακινού Κουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος, των δύο μεγαλύτερων ένοπλων οργανώσεων των Ιρακινών Κούρδων, συνέβαλαν στη δημιουργία του κουρδικού θύλακα, ο οποίος, στη θεωρία, θα μπορούσε να μετασχηματιστεί σε ένα αυτόνομο ή ομόσπονδο Κουρδιστάν. Αυτό διαπραγματεύονται, εδώ και μήνες, οι Αμερικανοί με τους Κούρδους - αυτό ήταν το κεντρικό θέμα των συνομιλιών στην Αγκυρα με ενορχηστρωτή τον βετεράνο των παζαριών του Αφγανιστάν, Ζαλμάι Χαλιλζάντ, που «ολοκληρώθηκαν» μία μέρα πριν τελειώσει ο πόλεμος.

Το πρόβλημα για τις ΗΠΑ είναι αν πράγματι θέλουν να δημιουργηθεί κουρδικό κράτος. Κάτι που οι Τούρκοι, όπως και οι Ιρανοί, δηλώνουν πως θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να αποτρέψουν, ακόμη και εισβάλλοντας στρατιωτικά. Οι πληροφορίες συντείνουν στο ότι οι πεσμεργκά (εθελοντές μαχητές) θα κινηθούν προς το Κιρκούκ, όπου ανέμεναν «μικρή αντίσταση», μαζί με τους Αμερικανούς. Οι Τούρκοι προειδοποιούσαν ότι κάτι τέτοιο είναι «απαράδεκτο» και απειλούν με επέμβαση. Είναι ένα ενδεχόμενο που κανείς δεν μπορεί να πάρει ελαφρά: 70.000 άνδρες είναι στη μεθόριο. Οι Αμερικανοί προειδοποιούν τους Τούρκους, με τους οποίους η συμφωνία για τη «διέλευση» 62.000 ανδρών χάλασε, ακριβώς επειδή η Αγκυρα αξίωνε γραπτή δέσμευση Μπους ότι δε θα δημιουργηθεί κουρδικό κράτος - η Αγκυρα ενέκρινε μόνο τη χρήση των αεροδιαδρόμων την Πέμπτη και στη συνέχεια την ανέβαλε..., να μην εισβάλλουν σε καμία περίπτωση.

Οι Κούρδοι πρότειναν στους Αμερικανούς να «διαμοιραστούν» τα πετρέλαια της περιοχής μεταπολεμικά. Οι Αμερικανοί φέρονταν να αντιπρότειναν να συγκυβερνήσουν οι Κούρδοι, οι Σιίτες, οι Τουρκμένοι και οι άλλες ομάδες της αντιπολίτευσης. Είναι ένα σενάριο δύσκολα υλοποιήσιμο. Αν υπάρξει έστω και ομόσπονδο κουρδικό κράτος, οι Τούρκοι θεωρούν βέβαιο ότι το μειονοτικό θα αναζωπυρωθεί. Ενας Τουρκμένος πολιτικός έλεγε ότι «αν υπάρξει κουρδικό κράτος, η Τουρκία θα χάσει την Ανατολία μέσα σε 15 χρόνια». Ισως και νωρίτερα, λένε απόστρατοι Τούρκοι στρατηγοί. Θέλουν οι Αμερικανοί να μετατρέψουν την Τουρκία στο Μεσανατολικό αντίστοιχο της Γιουγκοσλαβίας; Μένει να φανεί.

Ο Κίσιντζερ είχε πει, όταν το αμερικανικό Κογκρέσο τον κάλεσε να εξηγήσει τη στάση του έναντι του Μπαρζάνι, ότι «οι μυστικές επιχειρήσεις δεν πρέπει να συγχέονται με το ιεραποστολικό έργο». Είναι κάτι που οι Κούρδοι μάλλον θα έπρεπε να θυμούνται...