Οι σημερινοί μαζικοί βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών, σε έναν προληπτικό (!) πόλεμο που παρακολουθούμε σε απευθείας μετάδοση, είναι η «φυσιολογική» κατάληξη της ...προληπτικής τρομοκρατίας που άσκησε το ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας.

Φυσικά, εκείνη την επιδρομή τους οι ΝΑΤΟικοί την ονόμασαν «ανθρωπιστική επιχείρηση», τον τρεις φορές εκλεγμένο ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας τον βάφτισαν «χασάπη», την κατάληψη μιας ολόκληρης επαρχίας της χώρας, του Κοσσυφοπεδίου, τη βάφτισαν «επιχείρηση ανασυγκρότησης».

Ομως, μια ματιά στο σημερινό χάρτη της περιοχής, είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς γιατί έγινε ο πόλεμος. Με μια ματιά, γίνεται αντιληπτό γιατί τούς είναι απαραίτητη η συστηματική προσπάθεια για την παραχάραξη της ιστορίας.

Ο στόχος της ωμής επέμβασης καταγράφεται με ευκρίνεια σήμερα στον όρο «πρώην Γιουγκοσλαβία» Η Γιουγκοσλαβία δεν υπάρχει πια. Στη θέση της υπάρχουν κρατίδια. Αδύναμα, απομονωμένα, εξαρτημένα. Η Σερβία, το Μαυροβούνιο και το Κόσσοβο. Πριν είχαν αποκοπεί από το σώμα της η Κροατία, η Σλοβακία, η Βοσνία, η ΠΓΔΜ. Στη θέση της, χώρες - σφαίρες επιρροής των μεγάλων δυνάμεων, ένα χάος, μια υποβόσκουσα ένταση, ένας στρατός κατοχής, ο οποίος υποτίθεται πως βοηθά στη διαδικασία «ανασυγκρότησης».

Αυτό είναι το αποτέλεσμα του αμερικανοκίνητου «ανθρωπιστικού πολέμου». Και αυτό το αποτέλεσμα γίνεται ακόμη πιο οδυνηρό για τους κατοίκους ολόκληρων των δυτικών Βαλκανίων, αν λάβει κανείς υπόψη του το πολιτικό χάος, το οργανωμένο έγκλημα, τη διαφθορά, τις κυβερνήσεις- μαριονέτες που ξεπουλούν ό,τι έχει απομείνει.

Ο τρόπος που μεθόδευσαν τις εξελίξεις, προκειμένου να φτάσουν στον στόχο τους, τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την προτεκτορατοποίηση της περιοχής, ήταν επίσης εγκληματικός: Υπόθαλψη του αλβανικού εθνικισμού, δημιουργία, εκπαίδευση και επιμελητειακή υποστήριξη τρομοκρατικών ομάδων, του UCK, ο οποίος νομιμοποιήθηκε από τον Χόλμπρουγκ, το 1998...

Παράλληλα, οι Αμερικανο-Ευρωπαίοι, «ευαίσθητοι» για την... καταπίεση που ασκούσε το καθεστώς του Μιλόσεβιτς στην αλβανική μειονότητα στο Κόσσοβο και στη σερβική κοινωνία στο σύνολό της, φρόντισαν να κατασκευάσουν τους αχυράνθρωπους, τους απαραίτητους για την επόμενη μέρα. Οταν, λοιπόν, ολοκλήρωσαν τις προετοιμασίες, άρχισαν την πίεση, αξιοποιώντας το εμπάργκο, τους Αλβανούς τρομοκράτες και τους αχυρανθρώπους τους στη Σερβία. Ακόμη κι αυτοί πάντως, οι αχυράνθρωποι, δεν τόλμησαν να υποστηρίξουν ανοιχτά το σχέδιο «διεξόδου από την κρίση» (!) που θέλησαν να επιβάλουν οι Αμερικανοί στον Μιλόσεβιτς στο Ραμπουγιέ (περίμεναν πρώτα τις βόμβες για να ταχθούν με τους εισβολείς). Μια τέτοια συμφωνία, κανένας ηγέτης δε θα μπορούσε να την υπογράψει χωρίς να κατηγορηθεί για εσχάτη προδοσία.

Πώς θα μπορούσε να υπογράψει μια συμφωνία, που στο άρθρο 8 αναφέρει: «Το προσωπικό του ΝΑΤΟ θα απολαμβάνει, μαζί με τα οχήματα, σκάφη, αεροσκάφη και υλικά του, ελεύθερη και απεριόριστη διάβαση και ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλη την ΟΔ της Γιουγκοσλαβίας, περιλαμβανομένου του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων. Αυτό θα περιλαμβάνει (αλλά δε θα περιορίζεται σε αυτά) τα δικαιώματα σε στρατοπέδευση, γυμνάσια, καταυλισμούς και χρήση οποιασδήποτε περιοχής ή διευκολύνσεων, όπως απαιτείται, για υποστήριξη, εκπαίδευση και επιχειρήσεις».

Ο Μιλόσεβιτς δεν υπέγραψε τους όρους του Ραμπουγιέ και η Σερβία δέχτηκε τον ανελέητο βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ επί εβδομήντα οκτώ μέρες.

Το έγκλημα συνεχίστηκε και μετά τον πόλεμο. Ωμή επέμβαση στα εσωτερικά της ηττημένης Σερβίας. Συνέχιση του εμπάργκο. Πίεση με όλα τα μέσα στο σερβικό λαό να «απαλλαχτεί» από τον ηγέτη του.

Σ' αυτό τα άθλιο παιχνίδι δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε τη βρώμικη συμμετοχή της Αθήνας και του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, ο οποίος πρόθυμα ανέλαβε να παίξει το ρόλο του διακομιστή των τελεσιγράφων προς το σερβικό λαό. Ο φίλος των Αμερικανών Ελληνας υπουργός Εξωτερικών δεν είχε κανένα πρόβλημα να περιγράψει το δίλημμα, επισκεπτόμενος το Βελιγράδι λίγο πριν τις εκλογές: Καταψηφίστε τον Μιλόσεβιτς, διαφορετικά θα πεθάνετε από την πείνα! Αυτό ήταν το μήνυμα, που, σε ελεύθερη μετάφραση, μετέφερε ο κ. Παπανδρέου στους κατοίκους της Σερβίας για λογαριασμό των εντολέων του Αμερικανών «ανθρωπιστών».

Οι νικητές, για να γράφουν την ιστορία στα μέτρα τους, έχουν φυσικά τις στρατιές των κονδυλοφόρων που χρησιμοποιούν, μέσω των μηχανισμών που ελέγχουν. Ο Μιλόσεβιτς παραδόθηκε στο Δικαστήριο, δικάζεται σήμερα ως εγκληματίας πολέμου, γιατί αντιστάθηκε και δε δέχτηκε το διαμελισμό της χώρας του.

Αυτοί που τη διαμέλισαν, αφού έστησαν τα στρατιωτικά τους προγεφυρώματα, ξεκίνησαν τις μπίζνες, ξεζουμίζοντας ολόκληρη την περιοχή...