Τις διευκολύνσεις που παρέχει η κυβέρνηση στον πόλεμο υπερασπίστηκε ο πρωθυπουργός, παρά τις όποιες (ανέξοδες) αναφορές στην αντίθεσή του στην επέμβαση στο Ιράκ. Παρά το καταφανές της παρανομίας είπε ότι υπάρχουν μια σειρά από συνθήκες που καθορίζουν τις σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και «ό,τι περιέχεται σε αυτές τις συμβάσεις το εκτελούμε». Παρά αυτήν την - στην ουσία - ομολογία συμμετοχής που καθιστά τη χώρα μας μια από αυτές που βοηθούν τις ΗΠΑ, ο Κ. Σημίτης ισχυρίστηκε ότι η «Ελλάδα δε συμμετέχει σ' αυτό που οι ΗΠΑ και η Αγγλία λένε συμμαχία. Συμμετέχει όμως η Δανία, η Ολλανδία, η Ιταλία, η Ισπανία. Για να μη συμμετέχει η Ελλάδα θα πει ότι ρωτήθηκε και είπαμε δε συμφωνούμε. Και αυτό το έχουμε πει καθαρά».

Για τη φρεγάτα «Κουντουριώτης» είπε ότι βρίσκεται στον Περσικό Κόλπο στα πλαίσια προγράμματος που αφορά τη «διεθνή τρομοκρατία» και με άλλα πλοία «συνοδεύουν πλοία που δε συνδέονται ούτε άμεσα ούτε έμμεσα με τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων».

Μιλώντας για την Ελληνική Προεδρία στην ΕΕ είπε ότι δεν ήταν δυνατόν να πάρει καμία πρωτοβουλία γιατί είχε διαπιστωθεί ότι το ρήγμα ανάμεσα στις χώρες - μέλη ήταν μεγάλο, ενώ για τη χώρα επανέφερε στο σύνθημα «Πρώτα η Ελλάδα». Με μία αποστροφή ότι «στην εξωτερική πολιτική δεν έχουν θέση οι ανακρίβειες, η παραπλάνηση, η ανευθυνότητα, δεν έχουν θέση οι μικροκομματικοί υπολογισμοί»... έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα αντίθεσης σε όσους στους δρόμους ζητάνε την απεμπλοκή της χώρας από τον πόλεμο. Αλλωστε τα πραγματικά του αισθήματα για το φιλειρηνικό κίνημα τα έδειξε όταν επιχείρησε να απαντήσει στην Αλ. Παπαρήγα, η οποία τόνισε ότι το λεγόμενο εθνικό συμφέρον είναι μακροπρόθεσμα τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Ο πρωθυπουργός καταφέρθηκε κατά όσων διάλεξαν τη μέρα της επετείου της 25ης Μαρτίου να διατρανώσουν την αντίθεση στον πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή λέγοντας: «εξεπλάγην πολύ όταν την 25η Μαρτίου στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και εκείνη τη στιγμή ακούστηκαν συνθήματα από τους οπαδούς της παράταξής σας για την κυβέρνηση και την κατάσταση»...

Κατά τα άλλα έκανε μια αναφορά στο τι προηγήθηκε του πολέμου ισχυριζόμενος ότι η κυβέρνησή του έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να αποφύγει τον πόλεμο ο οποίος δικαιολογείται μόνο ως ύστατο μέσο και μόνο εάν στηρίζεται στο χάρτη του ΟΗΕ. Η τωρινή ουσιαστικά συμφωνία της κυβέρνησης με τον πόλεμο δικαιολογήθηκε από τον πρωθυπουργό με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί η ελλάδα να κάνει πειράματα για το εθνικό της συμφέρον, αφού «ο σεβασμός στη διεθνή νομιμότητα ταυτόχρονα με το σεβασμό των διμερών συνθηκών είναι μια ενιαία πολιτική». «Δεν μπορούμε, είπε, από τη μία πλευρά να ενισχύουμε τη διεθνή νομιμότητα και από την άλλη να υπονομεύουμε τις συμμαχίες μας, όπως προκύπτουν από τις διεθνείς συνθήκες. Κατά τον πρωθυπουργό μια έμπρακτη αντίθεση της κυβέρνησης στον πόλεμο θα αποτελούσε κινήσεις που «θα μας οδηγούσαν στο περιθώριο. Η απομόνωση ταιριάζει σε περιθωριακούς, που αρκούνται στο περιθώριο» (!) κατέληξε.