Ο Κ. Σημίτης είπε στην παρουσίαση του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, ότι διεκδικεί λαϊκή εντολή «για μια διακυβέρνηση που θα εκφράσει όλες τις κοινωνικές δυνάμεις που συστρατεύονται στην προοδευτική εξέλιξη της χώρας». Για ποιες δυνάμεις μιλάει και ποια προοδευτική εξέλιξη;

Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, η λειτουργία των ΝΑΤΟικών στρατηγείων και των βάσεων, η παραχώρηση των εδαφών της χώρας ως ορμητήριο της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης στα Βαλκάνια, η συμμετοχή της σ' αυτήν και στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, η αποστολή ελληνικού στρατού σε ξένα εδάφη (Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο, Αλβανία), η δημιουργία μισθοφορικού στρατού, η συμμετοχή στη Βαλκανική ταξιαρχία ταχείας επέμβασης, εξυπηρετεί ένα συγκεκριμένο σκοπό που η κυβέρνηση τον ονομάζει «ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή». Είναι η προώθηση των ευρωατλαντικών επιχειρηματικών συμφερόντων στα Βαλκάνια και μέσω αυτών η προώθηση ελληνικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στην ίδια περιοχή, προκειμένου να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία για ανάπτυξη του κεφαλαίου και των κερδών τους, εις βάρος των γειτονικών λαών και του ελληνικού λαού.

Οι προθέσεις αυτής της «προοδευτικής εξέλιξης», κάνουν αδίστακτη τη δράση της ολιγαρχίας, για την καθυπόταξη των γειτονικών λαών και κρατών, που φτάνει και ως τον πόλεμο. Αλλά αυτή η εξέλιξη, δηλαδή τόσο ο πόλεμος, όσο και η επιχειρηματική δραστηριότητα, που ωφελεί την πλουτοκρατία, είναι ενάντια στους λαούς. Η εργατική τάξη τ' άλλα λαϊκά στρώματα, οδηγούνται στην εξαθλίωση, ενώ κινδυνεύουν να γίνουν βορά στα κανόνια των ΝΑΤΟικών επεμβάσεων και πολέμων. Η τελευταία προετοιμαζόμενη ΝΑΤΟική άσκηση στη Βόρεια Ελλάδα για τις 19 Μάρτη και η ενίσχυση των δυνάμεων κατοχής στο Κοσσυφοπέδιο - σύμφωνα με πληροφορίες ζητήθηκε και ελληνική στρατιωτική ενίσχυση - κάνουν ορατό ένα νέο πόλεμο στην περιοχή.

Η ένταξη στην ΟΝΕ θα σημάνει μείωση του αγροτικού εισοδήματος, αφού σταματούν οι επιδοτήσεις στις τιμές, μειώνονται οι καλλιέργειες και αυξάνονται τα καλλιεργητικά μέσα, δηλαδή το κόστος παραγωγής. Επίσης θα σημάνει ξεκλήρισμα των ΕΒΕ, αφού δε θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό με τις πολυεθνικές.

Ολ' αυτά λοιπόν δεν είναι προοδευτική εξέλιξη της χώρας, αλλά της πλουτοκρατίας και των κερδών της, ενώ για τα λαϊκά στρώματα είναι αντιδραστική εξέλιξη, αφού θα οδηγηθούν σε ακόμη δυσχερέστερη θέση.