Τα πράγματα γι' αυτούς δείχνουν σαν να 'χουν φτάσει στα όριά τους. Αλλιώς μιλούσαν πριν ένα χρόνο, αλλιώς μιλούν σήμερα. Εχει μεσολαβήσει, βέβαια, η σύλληψη του Οτσαλάν, η επιχείρηση - «σκούπα» της Αστυνομίας στην πλατεία Κουμουνδούρου, η παρατεταμένη άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης για χορήγηση πολιτικού ασύλου στους περίπου 2.000 Κούρδους που βρίσκονται, σύμφωνα με τα στοιχεία της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, στη χώρα μας. Εχουν μεσολαβήσει και κάμποσες ανθρώπινες τραγωδίες - αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της άρνησης απ' την πλευρά της κυβέρνησης.

«Η κατάσταση για τους συμπατριώτες μας είναι τραγική. Κουρασμένοι, ταλαιπωρημένοι, εξαθλιωμένοι γυρνούν χωρίς καν ένα χαρτί νομιμότητας μέσα στους δρόμους και στις πλατείες της Αθήνας. Αυτό που ευχόμαστε, αυτό που προσπαθούμε είναι να μπορέσουμε να γυρίσουμε όλοι πίσω, στην πατρίδα μας. Σχεδόν 15 χρόνια πόλεμος, πρέπει να βρεθεί λύση. Βαθιά πίστη μας είναι πως θα υπάρξει στο μέλλον εκδημοκρατισμός της Τουρκίας και θα μπορέσουμε και μεις να επιστρέψουμε και να απαιτήσουμε εκεί τα δικαιώματά μας».

Τα λόγια αυτά - ίσως και να ακούγεται απίστευτο - αλλά ανήκουν στον σημερινό εκπρόσωπο του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου του Κουρδιστάν στη χώρα μας, Ριζγκάρ Αϊδίν. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του στο συγκεκριμένο αξίωμα, τον Ροσχάτ Λασέρ, που σε συνέντευξή του στο «Ρ» τον περασμένο Ιούλη έλεγε πως «το μόνο που ζητάμε απ' την ελληνική κυβέρνηση είναι σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των διεθνών συνθηκών», ο Ρ. Αϊδίν δείχνει να τραβά άλλη γραμμή πλεύσης: «Είναι ζήτημα εάν όλα αυτά τα χρόνια έχει δοθεί πολιτικό άσυλο στο 2% όσων συμπατριωτών μας έφτασαν στην Ελλάδα. Δεν περιμένουμε ότι θα αλλάξει τώρα η στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντί μας. Αλλωστε, κανείς μας δεν ξεχνά τη μεγάλη ντροπή της: Την εμπλοκή της σ' αυτή τη διεθνή συνωμοσία που οδήγησε στη σύλληψη του προέδρου Οτσαλάν».

Βέβαια, το μεγάλο ζήτημα που προκύπτει απ' αυτή την άρνηση χορήγησης πολιτικού ασύλου είναι οι απελάσεις και τι γίνεται με τους ανθρώπους, που συλλαμβάνονται και οδηγούνται πίσω στην Τουρκία. «Απέλαση σημαίνει τουλάχιστον 15 με 20 χρόνια φυλακή για έναν Κούρδο. Εάν, όμως, αυτός ο Κούρδος είναι μέλος του Κόμματος, μπορεί και να σημαίνει θάνατος», θα πει ο Ρ. Αϊδίν. Οσο για τα κυκλώματα δουλεμπορίας και το πώς αυτά λειτουργούν ο εκπρόσωπος του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικός και φυσικά δεν αφήνει ούτε σ' αυτό το θέμα απ' έξω τη χώρα μας: «Μιλάμε για οργανωμένο κύκλωμα δουλεμπορίας που δρα κανονικά από το Κουρδιστάν έως την Ελλάδα. Μιλάμε για ένα κύκλωμα με τρομερές διασυνδέσεις με τελωνειακούς, λιμενικούς, αστυνομικούς, οδηγούς φορτηγών αλλά και με γραφεία μεταφορών σε όλη την Ευρώπη». Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως πριν δύο χρόνια ο προκάτοχός του Ρ. Λασέρ έδωσε στις ελληνικές αρχές μια λίστα με 117 ονόματα δουλεμπόρων που δρούσαν στην Ελλάδα και στην Τουρκία και οι οποίοι είχαν σχέση με την προώθηση και μεταφορά Κούρδων προς και από την Ελλάδα. «Και που τα δώσαμε έγινε τίποτα; Κανένας δεν ασχολήθηκε, κανείς ποτέ δε μας έδωσε μιαν απάντηση», λέει σήμερα ο Ρ. Αϊδίν.

Απ' την άλλη πλευρά ο Κεμάλ Μαζλούμ, υπεύθυνος της Κουρδικής Ερυθράς Ημισελήνου στη χώρα μας, κάνει έναν απολογισμό ζωής για τους χιλιάδες Κούρδους μετανάστες, που βρίσκονται τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ελλάδα. «Ο,τι και να πω λίγο θα είναι. Το πώς ζουν οι συμπατριώτες μου στη χώρα σας το γνωρίζουν όλοι. Μια βόλτα στα εγκαταλειμμένα σπίτια της Αθήνας, στις πλατείες και στα παγκάκια της είναι η καλύτερη απάντηση. Ηρθαμε εδώ για να σώσουμε τη ζωή μας και όλοι αυτοί οι αγωνιστές, όλοι αυτοί οι περήφανοι άνθρωποι έχουν δεχτεί το μεγαλύτερο εξευτελισμό. Γιατί είναι εξευτελισμός αυτό που βιώνουμε», λέει ο Κ. Μαζλούμ. Και συνεχίζει: «Κάθε μέρα, από το 1993 που άνοιξαν στην Αθήνα τα γραφεία της Ερυθράς Ημισελήνου, περνούν για ένα πιάτο φαΐ τουλάχιστον 150 άνθρωποι. Κανείς σε μόνιμη βάση, συνεχώς αλλάζουν τα πρόσωπα. Αυτό δε λέει κάτι από μόνο του;»...