Σημειώνουμε όλα τα παραπάνω, όχι επειδή είναι άγνωστα. Γνωστά είναι σε όλους. Ούτε μόνον επειδή αποτελούν άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα διγλωσσίας και υποκρισίας του κυβερνώντος κόμματος. Τα σημειώνουμε, κυρίως, για να υπογραμμίσουμε το γεγονός, πως την ίδια ακριβώς λογική και τακτική εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ σε όλα τα ζητήματα.

Το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα, είναι κατά της ανεργίας, των κοινωνικών ανισοτήτων, της φτώχειας, της αδικίας, κλπ., κλπ. Είναι υπέρ της ισότητας, της δημοκρατίας, της εθνικής ανεξαρτησίας, της δημόσιας Παιδείας και Υγείας, κλπ., κλπ., ακόμη και υπέρ του σοσιαλισμού. Ολ' αυτά, όμως, ισχύουν για το κόμμα, για τα στελέχη του στα εργατικά συνδικάτα και τις άλλες μαζικές και κοινωνικές οργανώσεις, τα φιλικά τους ΜΜΕ και τους κάθε λογής απολογητές, κλπ., κλπ. Με δυο λόγια, όλ' αυτά είναι για κατανάλωση. Για να μαζεύονται οι ψήφοι στις εκλογές και να διατηρείται το ΠΑΣΟΚ στην κυβερνητική εξουσία... Η κυβέρνηση, όμως, έχει άλλους κανόνες. Πορεύεται στα πλαίσια της πραγματικότητας των ευρωμονόδρομων, του ρεαλισμού της «ελεύθερης αγοράς» των κεφαλαιοκρατών και της σύνεσης της «νέας τάξης πραγμάτων».

Ετσι, πορευόμαστε στα είκοσι ολόκληρα χρόνια, που κυβερνά το ΠΑΣΟΚ (1981-1990 και 1993-2003). Κι έτσι και χειρότερα θα συνεχίσουμε, όσο δεν αλλάζουν ριζικά οι συσχετισμοί δύναμης και δεν αναδείχνεται ο λαός σε πραγματικό πρωταγωνιστή των εξελίξεων.