- Αρκούν οι λαϊκές αντιιμπεριαλιστικές αντιπολεμικές κινητοποιήσεις για να αντιμετωπίσουν τις φιλοπολεμικές δυνάμεις στη χώρα μας;

1. Οι αντιιμπεριαλιστικές αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, δίνουν πείρα στις λαϊκές δυνάμεις, στη νεολαία. Απόδειξη ότι σ' αυτές τις κινητοποιήσεις, η συμμετοχή, η μαχητικότητα, ήταν πολλαπλάσια απ' ό,τι στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία.

2. Οι κινητοποιήσεις, καλλιεργούν την αμφισβήτηση στη σημερινή πραγματικότητα, γεγονός που συμβάλλει ώστε, με την κατάλληλη δουλιά, να μετατρέπεται η αμφισβήτηση σε συνειδητή κοινωνικοπολιτική δράση, αποκαλύπτοντας τον ταξικό αντίπαλο των εργατών, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, στρέφοντας τα πυρά των αγώνων εναντίον του.

3. Ο πόλεμος συνεχίζεται. Και με την κατοχή του Ιράκ από τους Αγγλοαμερικανούς και με το γεγονός ότι οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές έχουν άμεσους στόχους τη Συρία, τη ΛΔ της Κορέας, το Ιράν κλπ. Μα και ο ταξικός πόλεμος συνεχίζεται καθημερινά στο εσωτερικό μέτωπο, στα εργοστάσια, στις πόλεις, στα χωριά, με την ένταση της εκμετάλλευσης, τις άθλιες συνθήκες δουλιάς που φτάνουν ως τους θανάτους εργατών, με την αφαίρεση των εργασιακών και κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων, με το ξεκλήρισμα των αγορών και των ΕΒΕ, με την ολοένα και αυξανόμενη καταστολή και το κουτσούρεμα και αυτής της αστικής δημοκρατίας, με την αδυναμία κάλυψης των αναγκών της εργατικής και λαϊκής οικογένειας, με την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, υγείας, πρόνοιας κλπ.

4. Η κυβέρνηση της Ελλάδας με την αμέριστη στήριξη της ΝΔ, συνεχίζει να συμμετέχει με τις λεγόμενες συμβατικές υποχρεώσεις και την ετοιμότητα, να στείλει ελληνικό στρατό στο Ιράκ, στον πόλεμο. Επομένως ο λαός μας πρέπει να συνεχίζει να βάζει μαζικά, μαχητικά και αποφασιστικά την έξοδο της κυβέρνησης της Ελλάδας από τον πόλεμο.

5. Το λαϊκό κίνημα, και για τη συμμετοχή της κυβέρνησης στον πόλεμο αλλά και για τον εντεινόμενο ταξικό πόλεμο στο εσωτερικό μέτωπο, πρέπει να αντιτάξει τους δικούς του κοινωνικοπολιτικούς αγώνες. Και πρέπει κυβέρνηση και ΝΔ να πληρώσουν πολιτικά και τη συμμετοχή στον πόλεμο και την καθολική αντιλαϊκή επίθεση. Να καταποντιστούν από τις λαϊκές δυνάμεις, που πρέπει να απεγκλωβίζονται από την κυρίαρχη πολιτική και να συσπειρώνονται στο δικό τους κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης.

6. Μέσα στο κίνημα γίνεται επίσης ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση, και πρέπει να οξύνεται ενάντια στον οπορτουνισμό και τους φορείς του στο κίνημα όπως ο ΣΥΝ, το Ελληνικό Φόρουμ, στο οποίο δρουν δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, που επιδιώκουν να εγκλωβίσουν το αντιπολεμικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο γαλλογερμανικό άξονα, ως το αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ, να το ποδηγετήσουν ωθώντας το να συμμαχήσει με τον άλλο ιμπεριαλιστικό, δηλαδή φιλοπολεμικό πόλο. Είναι όρος για την αποτελεσματικότητα της ταξικής πάλης, για να σταματήσει η διάβρωση του κινήματος από το δηλητήριο της ενσωμάτωσης και της υποταγής στη σημερινή εκμεταλλευτική πραγματικότητα.

7. Για το αντιπολεμικό και γενικότερα για το λαϊκό κίνημα δεν υπάρχει άλλος δρόμος, από το να κατευθύνει τα πυρά του στην ανατροπή της σημερινής πραγματικότητας στην Ελλάδα. Αυτό το κίνημα δεν μπορεί παρά να είναι αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό, δηλαδή αντικαπιταλιστικό. Μπορεί και πρέπει να ανοίγει το δρόμο της συγκρότησης του λαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης, τώρα, με περιεχόμενο όχι μόνο τον πόλεμο, όλα τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα, οργανώνοντας τον ταξικό αγώνα ενάντια στην άρχουσα τάξη, στην πολιτική και την εξουσία της, για τη λαϊκή εξουσία στην Ελλάδα.