Δεν ξέρουμε αν ο αρχαίος Ελληνας μουσικός και ποιητής Αρίων (7ος αι. π.Χ.) από τη Μήθυμνα της Λέσβου ήταν «εκεί» - γι' αυτό δε μας είχε προϊδεάσει το σχετικό διαφημιστικό σποτάκι. Εκείνο όμως που διαπιστώσαμε από την προχτεσινή απονομή των μουσικών βραβείων «Αρίων» είναι η άρρηκτη διαπλοκή όσων κινούν τα νήματα του μεγαλύτερου μέρους της μουσικής παραγωγής και διαφήμισης στη χώρα μας. Μεγαλοϊδιοκτήτες δισκογραφικών εταιριών και μάνατζερ, υπουργοί (όπως οι υπουργοί Παιδείας και Πολιτισμού), πολιτικοί των δύο μεγάλων κομμάτων, απαστράπτοντες σταρ παρουσιαστές, πρόσωπα της κοσμικής «ζωής», μοντέλα που μετονόμαζαν καλλιτέχνες, θλιβερά τραγουδιστικά τρίο και ακόμα πιο θλιβερές υποκλίσεις δημοσιογράφων προς... αοιδούς της νύχτας, συνέθεταν μια βραδιά «δόξης και τιμής» για το ελληνικό τραγούδι. Οσον αφορά στους καλλιτέχνες και τα τραγούδια, αυτοί εμπορικοί και ποιοτικοί, τσουβαλιάστηκαν με μεγάλη άνεση και αφασία, προς εξυπηρέτηση βεβαίως του «σκηνικού» της ισοπέδωσης. Το ελληνικό τραγούδι, πάντως, με ή χωρίς βεγγέρες, συνεχίζει να «σταυρώνεται» 365 μέρες το χρόνο. Με τα «καρφιά» της άκρατης κερδοσκοπίας, της φτήνιας, της διαπλοκής και της χειραγώγησης...