Πρόκειται για αφέλεια; Πρόκειται για μυωπία; Πρόκειται για πολιτική ανεπάρκεια; Ισως όλα αυτά μαζί. Ισως πάλι, η εξήγηση είναι πιο απλή: Η τακτική τους, να «κάνουν τους αφελείς», προκύπτει από τη δεδομένη στάση της ελληνικής άρχουσας τάξης και των εκάστοτε κυβερνήσεων (σ.σ.: «να ξεφορτωθούμε, επιτέλους, το Κυπριακό» είναι η στάση τους). Και η τακτική τους είναι, κάθε φορά, να επιλέγουν τα πανηγύρια για να κρύψουν ότι «κάποιο λάκκο έχει η φάβα» στις κατά καιρούς ...επιτυχίες της εξωτερικής τους πολιτικής.

***

Τα τελευταία πανηγύρια στο Κυπριακό, ταυτόχρονα με την ένταξη της Νότιας Κύπρου στην ΕΕ, είχαν να κάνουν με τη λεγόμενη ελεύθερη διακίνηση, πέραν της πράσινης γραμμής. Η εικόνα που προβλήθηκε στην Ελλάδα, από κυβέρνηση, αντιπολίτευση και ΜΜΕ, ήταν μια εικόνα «παλιγγενεσίας»: «Επεσε το τείχος», «Η ένταξη στην ΕΕ λύνει το Κυπριακό», «Η λύση είναι κοντά», αυτοί ήταν οι τίτλοι από το μενού της ειδησεογραφίας τις μέρες του Πάσχα...

Ποια είναι η αλήθεια;

Ακόμα και οι μέχρι χτες «πανηγυριώτες», τώρα αναγκάζονται να μιλήσουν για «αμηχανία» της ελληνικής και ελληνοκυπριακής πλευράς, για «πρωτοβουλία κινήσεων» εκ μέρους του Ντενκτάς, για «ελιγμούς» της Τουρκίας, που παγιδεύει την Κύπρο στην «ευρωδιχοτόμηση» και παγιώνει την «ντε φάκτο» λογική των «δύο ανεξάρτητων κρατών», τα οποία επικοινωνούν και συμβιώνουν «αρμονικά», αγκαζέ με τους 40.000 Τούρκους στρατιώτες του «Αττίλα»!

Το «σχέδιο Ανάν» από την πίσω πόρτα δηλαδή...

***

Στο μεταξύ, οι μάνες των αγνοουμένων ζητούν απάντηση:

«Τι θα πω τώρα πια στον ξένο, όταν οι δικοί μας πάνε στα Κατεχόμενα, τρώνε και ψωνίζουν;», ρωτούσε προχτές η Παναγιώτα Σολωμή (σ.σ.: «Παναγιά του οδοφράγματος» την αποκαλούν στη Λευκωσία), που με τις άλλες μάνες έχουν αποτρέψει τα τελευταία 9 χρόνια χιλιάδες τουρίστες να δείξουν διαβατήριο και να περάσουν στα Κατεχόμενα, καθώς αυτό ισοδυναμεί με έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους (ΝΕΑ, 5/5/2003)...