Ο λόγος για το ενδιαφέρον του προέδρου της ΝΔ για τις λαϊκές γειτονιές της πρωτεύουσας είναι εξόφθαλμος: Η ηγεσία της ΝΔ έχει βάλει στο στόχαστρο τη Β΄ Αθήνας και έχει ξεκινήσει την προεκλογική εκστρατεία με στόχο την αύξηση της εκλογικής της δύναμης στη μεγαλύτερη περιφέρεια, η οποία της έχει στοιχίσει την εκλογική ήττα στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.

Οι ομιλίες που εκφώνησε ο Κ. Καραμανλής στο Αιγάλεω και στους Αγίους Ανάργυρους επιτρέπουν να βγουν ορισμένα συμπεράσματα για την προεκλογική τακτική, ιδιαίτερα όσον αφορά στον «λόγο» του απέναντι στα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Επειδή ακριβώς η ηγεσία της ΝΔ δεν έχει να προσφέρει κάτι διαφορετικό ή να υποσχεθεί κάτι περισσότερο από την κυβέρνηση Σημίτη, επιχειρεί να καταστήσει ελκυστικό το γερασμένο και αποκρουστικό πρόσωπο της βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής της και να προσεταιριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια, με διάφορους τρόπους, τον εξής ένα: Ασύστολη δημαγωγία πάνω στα λαϊκά προβλήματα.

Είναι αλήθεια ότι ο Κ. Καραμανλής αποφεύγει επιμελώς - δεν μπορεί να κάνει αλλιώς άλλωστε - τις σαφείς και συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα: «Ρεαλισμός και ειλικρίνεια. Οχι μεγάλες κουβέντες, όχι μεγάλες υποσχέσεις, όχι ανεδαφικές εξαγγελίες που δεν μπορούν να υλοποιηθούν», είναι η προσφιλής «ατάκα» του.

Με την «ειλικρίνεια» όμως γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές και φράσεις όπως η παραπάνω δε φέρνουν ούτε μία ψήφο...

Επιστρατεύεται λοιπόν το «βαρύ πυροβολικό», το «όραμα» για μια «σύγχρονη μητρόπολη»... Πρόκειται για μια ανεπιτυχή απόπειρα για φυγή προς τα μπρος επειδή τα βρίσκει σκούρα αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα.

Ο «Χάρτης της Αθήνας», λοιπόν, για τον οποίο έκανε λόγο το προηγούμενο Σάββατο ο Κ. Καραμανλής στους Αγίους Ανάργυρους, είναι «ένα συμβόλαιο», που πρέπει «να το δούμε σαν μια συμφωνία που αφορά το κοινό μας όραμα». Περί τίνος πρόκειται; Ο «Χάρτης της Αθήνας» «είναι, με πολύ απλά λόγια, μια πόλη, μια πόλη ανοιχτή, χωρίς τείχη να χωρίζουν τις γειτονιές, αλλά με γέφυρες που ενώνουν. Χώρους δουλιάς, αλλά και συνάντησης, δραστηριότητας, κουβέντας και παιχνιδιού». Λόγια του (κοπανιστού) αέρα... Το ίδιο είναι και το διά ταύτα για τη σύγχρονη μητρόπολη που οραματίζεται: Η βασικότερη προϋπόθεση, είπε, δεν είναι τα έργα υποδομής, τα πάρκα, οι πλατείες, αλλά «μια αλλαγή νοοτροπίας και τρόπου συμπεριφοράς»!

Οι προτάσεις που παρουσιάζει για την ανεργία, για παράδειγμα, μάλλον ειρωνικά γέλια πρέπει να προκαλούν στο ακροατήριό του. Γιατί πέρα από την επιβαλλόμενη, προκειμένου να μη δημιουργούνται προσδοκίες, διαβεβαίωση ότι «δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις», εξαντλούνται στην πάταξη του «αθέμιτου ανταγωνισμού» που υφίσταται το εμπόριο από το παραεμπόριο και τους πλανόδιους μικροπωλητές!

Οταν όμως υποχρεώθηκε να τοποθετηθεί συγκεκριμένα με αφορμή το λουκέτο στη «Σίσσερ Πάλκο», αποδέχτηκε ως ιερό το δίκιο της πολυεθνικής για πλήρη ελευθερία κινήσεων και έριξε όλη την ευθύνη στην αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της επανακατάρτισης και διά βίου εκπαίδευσης ώστε οι εργαζόμενοι να είναι «εύκολα απορροφήσιμοι»!

Οσο για τη λιτότητα και την ακρίβεια, που κυριολεκτικά τσουρουφλίζει και εξωθεί στην εξαθλίωση και στην ανέχεια τα λαϊκά στρώματα της Β΄ Αθήνας, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν είχε τίποτα αξιόλογο να πει. Αλλωστε, και ως κατ' ευφημισμόν κόμμα της «αντιπολίτευσης» ποτέ δε διαμαρτυρήθηκε για την πολιτική και τα μέτρα της κυβέρνησης. Αντίθετα, πίεζε και καλλιεργούσε το έδαφος προσφέροντας την πλήρη συναίνεσή της.