Στην Πέλλα και την Ημαθία πάγωσαν τα χωράφια και σταμάτησαν οι μηχανές. Οι μνήμες των κατοίκων γυρνάνε στις εποχές που οι πόλεις και τα χωριά μοιάζανε μελίσσια. Τότε που τα εργοστάσια δούλευαν νύχτα - μέρα, τα χωράφια δίνανε ψωμί στους αγρότες και οι αγορές ήταν γεμάτες από κόσμο. Τότε που το μεροκάματο δεν ήταν δυσεύρετο και ο νεαρόκοσμος κρατούσε τα εύφορα πατρικά χωράφια, φύτευε πέτρα κι έβγαζε καρπό. Τότε που οικογένειες ολόκληρες δουλεύανε στα υφαντουργεία και τις βιοτεχνίες, τρεις γενιές μαζί στο ίδιο εργοστάσιο, δίνοντας πλούτο στον τόπο και ζωή.

Σήμερα, τα σκυθρωπά πρόσωπα μαρτυρούν την απόγνωση. Αγανακτούν για τον καιρό που φέτος κατέστρεψε την παραγωγή, μα ύστερα σκέφτονται πως και πέντε χρόνια πριν, μπορεί και δέκα, ο καιρός δεν τους έκανε πάντα το χατίρι, αλλά το ψωμί έβγαινε. Για μια στιγμή θέλουν να πιστέψουν πως ίσως του χρόνου τα πράγματα να είναι καλύτερα. Κοιτώντας πίσω δε βρίσκουν τίποτα για να τους πείσει. Την τελευταία δεκαετία όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο, ό,τι καιρό κι αν κάνει.

Οι γυρολόγοι της κυβέρνησης που πριν λίγες μέρες έταζαν παχιές αποζημιώσεις, δεν τους μίλησαν ποτέ για την ΚΑΠ, δεν τους είπαν ότι το ευρωπαϊκό «όραμα» για την αγροτιά δεν τους χωράει και γι' αυτό πρέπει αργά ή γρήγορα να αφανιστούν. Κι αν κάποτε η διέξοδος βρισκόταν στα εργοστάσια, τώρα δεν υπάρχουν ούτε αυτά. Αλλα κλείσανε κι άλλα έφυγαν στα Βαλκάνια, αφού ξεκοκάλισαν τις κρατικές επιδοτήσεις στο όνομα της αύξησης της ανταγωνιστικότητας. Και σ' αυτά που έμειναν, η εργατιά στενάζει, άλλοτε δουλεύοντας τέσσερις μήνες το χρόνο, άλλοτε με την ημιαπασχόληση και τα χαμηλά μεροκάματα.

Δεν είναι μόνο η παγωνιά που νέκρωσε τον τόπο. Χρόνια τώρα η κυρίαρχη πολιτική τον εξοντώνει, στήνοντας στον τοίχο εργάτες κι αγρότες. Φορτωμένοι πια από την πείρα τόσων χρόνων αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως πρέπει να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Για να γίνουν αφέντες της γης και της ζωής τους, για να γεύονται οι ίδιοι τον πλούτο που παράγουν, δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να συγκρουστούν με την πολιτική της ΕΕ, με την πολιτική που από τον ιδρώτα τους πολλαπλασιάζει τα κέρδη για τους λίγους.