«Δυο λέξεις κρέμονται από τα βλέμματα των οπαδών της Αλλαγής. Των αθεράπευτων πιστών που επί τριάντα περίπου χρόνια πιστεύουν πως Δεξιά και Σημίτης είναι αιώνιοι αντίπαλοι. Δύο λέξεις με τις οποίες γράφονται συνήθως τα φτηνά μελοδράματα. Μα, γιατί; Ρε παιδιά, γκρεμιζόμαστε κι εσείς βάζετε τον Γκαργκάνα να προαναγγέλλει αποψίλωση μισθών; Τόσο αυτοκτονικοί, τόσο εξωπραγματικοί, τόσο Καραμανλικοί, τόσο... αντιΠΑΣΟΚ είσαστε;

Φίλοι μου, μέσα στην αφέλειά μας μπερδεύουμε την πολιτική με σκηνές ζηλοτυπίας εξαπατημένων εραστών και με τον Νίκο Ξανθόπουλο. Οχι, δεν είναι αυτοκτονικοί. Οχι, δεν είναι εξωπραγματικοί. Οχι, δεν είναι αντιΠΑΣΟΚ. Οχι, δεν είναι φιλοκαραμανλικοί. Απλούστατα είναι η άλλη όψη του ίδιου δεξιού νομίσματος. Πρωταγωνιστές του ίδιου σκηνοθέτη, του ίδιου παραγωγού και του ίδιου έργου. Το πρώτο μέρος της ταινίας "νεοφιλελευθερισμός με σοσιαλιστικό πρόσωπο" τελειώνει. Οπου να 'ναι το δεύτερο μέρος με τον τίτλο "νεοφιλελευθερισμός με φιλελεύθερο πρόσωπο" αρχίζει! Που πάει να πει πως όσοι ψηφίσουν Καραμανλή θα ξαναβγάλουν Σημίτη!» Του Δημήτρη Δανίκα από τη χθεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».