Χονδροειδής εμπαιγμός, βάναυση υποτίμηση του νοημοσύνης, απεγνωσμένες κινήσεις διάσωσης και αποφυγής της εκλογικής συντριβής; Ολα αυτά μαζί αλλά όχι μόνο. Τα επιτελεία του Μαξίμου και της Χαρ. Τρικούπη έχουν βάλει μπροστά τη στρατηγική «επιβίωσης» στην εξουσία και ήδη γίνονται ορατές ορισμένες πτυχές της. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη και αποτελεσματική: όλα τα «δολώματα» και ό,τι τσιμπήσει... Και ρουσφέτια, και εμπόριο ελπίδων και προσδοκιών, και κινδυνολογία και κούφιος «αντιδεξιισμός», και εκμετάλλευση της κρίσης και της εξαθλίωσης τμήματος των λαϊκών στρωμάτων, και ότιδήποτε υπηρετεί τον υπέρτατο στόχο...

Αδίστακτοι και στυγνοί διαχειριστές της εξουσίας οι κυβερνώντες θέλουν να περάσουν το μήνυμα ότι παραμένουν «το μη χείρον βέλτιστον» για τα λαϊκά στρώματα. Οτι παραμένουν οι «δικοί τους άνθρωποι», παρόλο που έχουν βουλιάξει τη συντριπτική πλειοψηφία τους πιο βαθιά στη φτώχεια και την ανέχεια... Ξοδεύουν άφθονο προπαγανδιστικό μελάνι προκειμένου να κατασκευάσουν ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές. Τοποθετούν από τη «μια όχθη» τον διοικητή της Τράπεζα της Ελλάδας, τον ΣΕΒ, ακόμα και την Κομισιόν και βέβαια την ηγεσία της ΝΔ, που θέλουν ένα άγριο και πλήρως απελευθερωμένο καπιταλισμό... «Απέναντι» βέβαια υπάρχει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ που μπορεί να έκανε «λάθη», να έχει «αδυναμίες» και να «ξέχασε» τα προηγούμενα χρόνια ότι «είναι το κόμμα των μισθοσυντήρητων και συνταξιούχων», αλλά αντιπροσωπεύει την «ήπια» - (άρα το μικρότερο κακό) - εκδοχή της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης...

Τους «βοηθά» βέβαια η πολιτική της ΝΔ που υπερακοντίζει των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών και προσκυνούν ως θεϊκές εντολές τις αξιώσεις του ΣΕΒ. Μπροστά στις λαϊκές μάζες όμως βάζει το πιο «όμορφο» χαμόγελό της, μπας και υφαρπάξει την ψήφο και την εν λευκώ εξουσιοδότηση... Ο δικομματισμός, αναμενόμενο, κάνει το «παιχνίδι» του. Η (φιλολαϊκή) διέξοδος όμως περνά από τη δραστική αποδυνάμωσή του...