Σε αυτή την... ακατονόμαστη υπόθεση που ορίζεται ως «επαγγελματικό ποδόσφαιρο» υπάρχουν (ακόμα) μερικοί λόγοι για να το παρακολουθεί κανείς. Ενας από αυτούς τους λόγους είναι ο Ντούσαν Μπάγεβιτς.

Ο Μπάγεβιτς είναι από τους τελευταίους προπονητές στην Ελλάδα που μαθαίνει στους παίχτες του μπάλα. Ανεξάρτητα τι ομάδα είσαι, και εφόσον αγαπάς το άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο, δεν μπορεί παρά να χαίρεσαι να βλέπεις τις ομάδες στις οποίες έχει εργαστεί ο Μπάγεβιτς, να παίζουν ποδόσφαιρο. Φέτος ήταν η ΑΕΚ, πέρσι ο ΠΑΟΚ, πριν ο Ολυμπιακός.

Το γεγονός ότι μερικοί «κύριοι» αξιοποίησαν όλη τη φετινή σεζόν για να πηγαίνουν στο γήπεδο να βρίσουν, να απειλήσουν, ακόμα και να χτυπήσουν (!), όπως προχτές, τον Μπάγεβιτς, δεν αφορά τον ίδιο.

Αφορά - και κυρίως αποκαλύπτει - όλους όσοι έχουν μετατρέψει αυτό το σπουδαίο άθλημα, σε «παιχνίδι» εξουσίας, κοινωνικής καταξίωσης και αποδοχής ατόμων αμφιβόλου (τουλάχιστον) ποιότητας, πεδίο διαγκωνισμού επιχειρηματιών και «επιχειρηματιών», «μπίζνα» αεριτζήδων που συγκροτούν προσωπικούς «στρατούς», με «στρατιωτάκια» που στο κεφάλι τους αντί για μυαλό, έχουν αέρα (κοπανιστό) από ξεφούσκωτο τόπι.