Λόγω χαρακτήρα, ο Νεοέλληνας στο παρελθόν έκλεινε τα μάτια του στους οίκους ανοχής στην Τρούμπα του Πειραιά, στους οίκους ανοχής στο Μεταξουργείο μέχρι την οδό Φυλής, και μιλούσε για τις γυναίκες στο λεγόμενο Σιδηρούν Παραπέτασμα τις οποίες θα μπορούσες να εξαγοράσεις μόνο μ' ένα ζευγάρι νάιλον κάλτσες. Η καταγωγή του χαρακτήρα του Νεοέλληνα έχει τις ρίζες της στην κοινωνική αμορφωσιά, τη σεξουαλική πείνα και την καταπίεση της Εκκλησίας. Ο σημερινός μικροαστός Ελληνοευρωπαίος βασανίζοντας τον εαυτό του με φαντασιώσεις στερείται τα πάντα καθημερινά, για ένα δεκαπενθήμερο ελευθερίας σε εξωτικούς παραδείσους. Είναι η ντροπή της όρασης. Οι ομορφιές της Ταϊλάνδης, της Ινδονησίας, της Κούβας παίρνουν διαστάσεις κρεβατιού, όπου ο θλιβερός, με λίγα χρήματα πάντα, θέλει να ξεχαστεί από όλους και όλα. Ετσι ξεχασμένος και δειλός, όταν επιστρέφει στην πατρίδα, κορδώνεται στις μεν παρέες του για τη φτήνια της σάρκας, στη δε κοινωνία περί ηθικής κατάπτωσης, φτώχειας - «που ευτυχώς δεν έχουμε γίνει σαν κι αυτούς». Φυσικά και θα ξαναπάει σ' αυτά τα μέρη, γιατί μόνο εκεί αισθάνεται ότι είναι ζωντανός...

Λόγω χαρακτήρα, οι Συνασπισμένοι πνίγουν κάθε μέρα την καταγωγή τους. Η όρασή τους, από τον καιρό που αποκολλήθηκε από το εργατικό κίνημα, ψάχνεται. Η όρασή τους, κουρασμένη μέσα στον επίγειο καπιταλισμό, πουλάει και τα ελάχιστα που της έχουν απομείνει. Ζητάει το σεβασμό των τεχνοκρατών, αυτών των ίδιων δηλαδή που κάποτε τους έβγαλαν τα μάτια. Υστατος ελιγμός μπροστά στην απελπισία: επιμένουν μονομερώς σε χτυπήματα εναντίον των κομμουνιστών, με την αήθη συμπεριφορά αυτού που σε χτυπά τονίζοντας ότι αυτό γίνεται για το καλό σου.

Λόγω ελλείψεως χαρακτήρα, ορισμένοι μεγαλόσχημοι δημοσιογράφοι ξεφτιλίζουν και ξεφτιλίζονται όπου σταθούν και όπου βρεθούν. Η μία εξουσία τούς κλείνει το μάτι, η άλλη τους ανοίγει την τσέπη. Πού να βρει χρόνο ο κακόμοιρος ν' αποκτήσει δική του όραση...

Λόγω χαρακτήρα, η Εκκλησία ψάχνει μονίμως το πρόσωπο του Θεού και ποτέ του ανθρώπου. Μετράει τα πάντα με κάτι που το έχει βαφτίσει «απερινόητο». Αυτό τη βοηθάει να απομακρύνεται όσο μπορεί πιο γρήγορα από καθετί το ανθρώπινο. Ετσι αποκτά το δικαίωμα, ελέω Θεού, να δικάζει και να τιμωρεί τους πιστούς της. Τι χαρακτήρα μπορεί να έχει εκείνος του οποίου η όραση λειτουργεί σαν μια χυδαία ζυγαριά, που κρύβεται αδέξια πίσω από το ράσο;

Λόγω ελλείψεως χαρακτήρα, οι καλλιτέχνες βιάζουν ό,τι καλύτερο έχουν μέσα τους για να «χωθούν» μέσα στη μηχανή του εμπορεύματος. Εχω δει ζωγράφους να δέχονται εντολές από γκαλερίστες πώς και τι να ζωγραφίσουν με βάση τα κριτήρια που επιβάλλει ο συρμός. Εχω δει συγγραφείς να πουλάνε προσωπικές στιγμές τους, επειδή ο εκδότης ζητούσε κάτι πρωτότυπο και «πικάντικο».

Λόγω χαρακτήρα, διασύρεται το γυναικείο σώμα. Είναι η πιο κερδοφόρα επιχείρηση. Δεν έχεις παρά να ρίξεις μια ματιά γύρω σου: γυναικεία μέλη σκορπισμένα εδώ κι εκεί, βορά στη σεξουαλική πείνα των ανδρών. Οι γυναίκες που συμμετέχουν σ' αυτή την προβολή του σώματος ως εμπορεύματος, είτε είναι μπροστά στη φωτογραφική μηχανή είτε πίσω της, είναι τυφλές και κερδίζουν, έτσι, μαζί με τη σωματική, και την ψυχική τους γύμνια. Τίποτε άλλο.

Λόγω του χαρακτήρα του ελληνικού κράτους που διαμόρφωσαν οι δεκαετίες της Δεξιάς και της νέας Δεξιάς του ΠΑΣΟΚ έχει γίνει η αποθέωση του μπάτσου. Αν και ο Ελληνας ουδεμία σχέση έχει με οποιοδήποτε είδος χαφιέ, πολλές φορές, λόγω της ανυπαρξίας ανθρωπίνων σχέσεων, η ανάγκη τον κάνει σε κάθε πρόβλημα που εμφανίζεται να καλεί τον μπάτσο.