Η ρωγμή της φωτογραφίας | Πατριδογνωμόνιο | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ρωγμή της φωτογραφίας

Το Σαντάμ δεν τον έχουν εντοπίσει ακόμη οι νεοταξίτες όμοιοί του και εσχάτως διώκτες του, αλλά ανησυχούν για τα μηνύματα προτροπής σε αντάρτικο που εκπέμπει από το... άγνωστο καταφύγιο του. Το όνομα και την ιδιότητα των αδιάβαστων καθηγητών της επιτροπής εξετάσεων που έστειλε άκλαυτα χιλιάδες παιδιά στις φετινές πανελλήνιες δεν το μάθαμε, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να απασχολήσει κανέναν όσο η, εκδιδόμενη ή όχι αδιάφορο, δυστυχής νεαρά και φιλόδοξη παρουσιάστρια του τηλεοπτικού πορνοχάους. Το μύχιο εκμαυλισμό της νεανικής ψυχής που φτύνει κουκούτσια καρπουζιού αλλά κατακτά τις γκόμενες με τη δύναμη ενός αναψυκτικού, δεν τον προσέχει κανείς τώρα που έσκασε η... βόμβα του πετρελαίου και βογκάνε τα κομματικά επιτελεία που νέμονται την εξουσία, καθώς αποκαλύπτεται ποιος επιχειρηματίας κατέχει πόσα και ποια κόμματα ακριβώς.

Η ακρίβεια, η φτώχεια και η ανεργία προπαντός, αντιμετωπίζονται ως φαινόμενα μεταφυσικής αρρώστιας, κάτι σαν την κατάρα των φαραώ και για τη θεραπεία τους όπως δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν προτείνεται εκ νέου το φάρμακο Ιντερνετ. Η Νέα Τάξη πραγμάτων προχωρεί ακάθεκτη και αιματοβαμμένη στη λοβοτομή κάθε κριτικής σκέψης και φωνής, κάθε αντιστασιακής πράξης, γιατί στη μοιρασιά φαίνεται πως προσωρινά διαφωνούν τα μέλη της λέσχης Μπίλντεμπεργκ και οι νεοτσάροι τύπου Πούτιν.

Ομως, σύντροφοι, ο κυνικός επικοινωνιακός νεοταξισμός, που ομολογεί ότι είπε χοντρά ψέματα για τα όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ προκειμένου να τρομοκρατήσει τη διεθνή κοινή γνώμη και να εξασφαλίσει συναίνεση στο έγκλημά του, πριν και πάνω απ' όλα ομολογεί ότι καταρτίζει ένα παγκόσμιο σχέδιο εξαθλιωτικής του πνεύματος παιδείας για να χειραγωγεί και υποδουλώνει ευκολότερα τις μάζες. Δε θέλει δούλους απλώς η παγκόσμια χούντα, θέλει εθελοντές και πρόθυμους δούλους πολίτες που να προσέρχονται σ' αυτήν εκούσια και συχνά πολυδιαφημισμένα.

Στις ρωγμές του συστήματος που εμφανίζονται καθημερινά στον πλανήτη και ζέχνουν καθώς συγκρούονται τα γιγαντωμένα καπιταλιστικά συμφέροντα με συχνότητα σεισμικής έξαρσης και αναρίθμητα θύματα όπου Γης, ακούγεται σα βαβούρα όρνιου το ερώτημα της «Καθημερινής». Με παραπολιτική αναφορά στις θέσεις του ΚΚΕ για λαϊκή οικονομία κι εξουσία, ρωτάει τη σ. Αλέκα: «Αλήθεια πού είναι τα χειμερινά ανάκτορα στην Αθήνα;». Ερώτημα ενισχυμένο(!) από τις ακροβατικές δηλώσεις Γ. Βότση ότι «και η Αριστερά όταν διαχειρίζεται την εξουσία γίνεται εγκληματική...».

Στα «κρίσιμα» αυτά πολιτικά ερωτήματα - θέσεις, θαρρώ απάντησε ένας ανώνυμος για την ώρα Βρετανός πολίτης, ριζοσπάστης ή και οπορτουνιστής μικροαστός έστω, που όμως διακινδύνεψε περισσότερα απ' όσα ίσως και να πουν οι κακόβουλοι πως θέλησε να κερδίσει. Στο μικρό του φωτογραφείο εμφανίστηκε αξιωματικός του βρετανικού στρατού που μόλις είχε επιστρέψει από το Ιράκ. Και του έδωσε να εμφανίσει τα φιλμ - ενθύμια του. Είδε λοιπόν στις εμφανισμένες φωτογραφίες ο άνθρωπος, τον αξιωματικό να βασανίζει Ιρακινούς αιχμαλώτους. Πριν τις παραδώσει στο χαρούμενο ιδιοκτήτη τους, τις έδωσε στη δημοσιότητα... Τα κίνητρά του άγνωστα. Ο σάλος ήδη τεράστιος έστω και υποκριτικός.

Οποιος αναρωτιέται πού είναι τα χειμερινά ανάκτορα καλά θα κάνει ν' αναρωτιέται ωσαύτως πού είναι κι ο κάθε σημερινός ναύτης των «Ποτέμκιν» και πώς ακούει το πρόσταγμα σήμερα εδώ και τώρα, «ρωγμή! Πυρ!».

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ