Συμπληρώνονται σήμερα 31 μέρες, από τότε που ο 23χρονος Γκιουρκόζ Μπαρίς, πολιτικός πρόσφυγας απ' την Τουρκία, ξεκίνησε απεργία πείνας, ζητώντας να του δοθεί πολιτικό άσυλο στη χώρα μας. Με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά, που αποδεικνύουν την πολιτική δράση στη χώρα του (υπενθυμίζουμε ότι είχε λάβει μέρος στη μεγάλη απεργία πείνας στις τουρκικές φυλακές το 1996), έκανε δύο φορές αίτηση χορήγησης ασύλου στα τρία χρόνια που ζει στην Ελλάδα. Ωστόσο, και τις δύο φορές, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης αποφάνθηκε ότι ο 23χρονος δεν έχει λόγους να ζητά άσυλο, ενώ του δόθηκε προθεσμία τριών μηνών να εγκαταλείψει τη χώρα...

Ο Γκ. Μπαρίς εδώ και τέσσερις μέρες κατέβηκε στα Προπύλαια για να κάνει το πρόβλημά του γνωστό στην κοινή γνώμη. Για να πει σε όλους τους Αθηναίους πως η ιστορία του δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση, αλλά συνδέεται απόλυτα με τη λεγόμενη «αντιτρομοκρατική εκστρατεία», που εξαπολύθηκε στον κόσμο μετά την 11η Σεπτέμβρη. Και, τέλος, για να καταγγείλει στον ελληνικό λαό τη στάση της κυβέρνησης, που τείνει να καταργήσει το πολιτικό άσυλο, παραβιάζοντας κατάφωρα τις διεθνείς συνθήκες. Μ' ένα πανό που γράφει «Ζητώ πολιτικό άσυλο. Απεργία πείνας για την άδικη άρνηση, μέχρι τώρα, να μου δοθεί», ο Γκιουρκόζ μοιάζει αποφασισμένος κι ανυποχώρητος. Ξεκίνησε την απεργία στις 6 Μάη κι από τότε μέχρι σήμερα έχει χάσει ήδη 10 κιλά. Σιτίζεται μόνο με τσάι, νερό, ζάχαρη και βιταμίνη Β1, ενώ ήδη έχουν παρουσιαστεί οι πρώτες παρενέργειες: Ισχυροί πονοκέφαλοι, πόνοι στις αρθρώσεις των ποδιών και των χεριών, ανισορροπία στο περπάτημα και φυσικά μεγάλη αδυναμία.

Στο κείμενο που μοιράζει ο Γκ. Μπαρίς στους περαστικούς, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Κατ' εμέ το πιο ηθικό που μπορεί να κάνει κανείς, όταν στη χώρα του υπάρχουν οξυμένα προβλήματα, είναι να πολιτικοποιηθεί και να παλέψει. Είμαι, λοιπόν, απ' αυτούς που επέλεξαν αυτόν το δρόμο της πολιτικοποίησης και της πάλης ενάντια στο αντιδημοκρατικό καθεστώς της Τουρκίας. Αυτή η επιλογή μου είχε ως συνέπεια το βασανισμό και τη φυλάκισή μου, αλλά και μετά την αποφυλάκισή μου, την ανασφάλεια, ακόμα και για τη ζωή μου. Σε περίπτωση απέλασής μου στην Τουρκία, η ζωή μου πάλι θα τεθεί σε κίνδυνο, όπως και η σωματική μου ακεραιότητα».