Η Ελλάδα εδώ και 50 χρόνια δεν ξέρει (ποιος, άραγε, να ευθύνεται;) τι να κάνει τα σκουπίδια της. Πέρα και ανεξάρτητα από αυτήν τη διαπίστωση, έχει μια σημασία να σταθεί κανείς στον τρόπο (του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»), με τον οποίο η αρμόδια υπουργός Β. Παπανδρέου «χειρίζεται» το θέμα των Χώρων Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων.

Σημασία έχει, επίσης, και ο τρόπος, με τον οποίο ο κ. Μητσοτάκης, που, ως ενθυμείστε από την εποχή της ΕΑΣ, έχει τις ...καλύτερες σχέσεις με το δημοκρατικό διάλογο, ετάχθη αναφανδόν με τη «λογική» του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της κυρίας Παπανδρέου! Τον Κώστα Λαλιώτη, γνωστό ...ευαίσθητο για τις δημοκρατικές διαδικασίες και μέγα πολέμιο του «φαύλου Μητσοτάκη», δεν τον ενόχλησε τίποτε. Ούτε το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», ούτε η σύμπλευση του ...«φαύλου»!