Τα εύσημα του διεθνούς οίκου Standard & Poor's - που θησαυρίζει τόσο με το να καταρτίζει εκθέσεις για τις οικονομίες διαφόρων χωρών του κόσμου, όσο και με διάφορα παιχνίδια που παίζει αξιοποιώντας κατάλληλα τις εκθέσεις αυτές - απέσπασε η κυβέρνηση Σημίτη. Με έκθεσή της που δημοσιεύτηκε χτες, η Standard & Poor's αναβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της ελληνικής οικονομίας με Α+ (από Α που ήταν πριν). Θα αναρωτηθείτε, ίσως, αν αυτό είναι καλό ή κακό για τους Ελληνες εργαζόμενους. Την απάντηση, βρείτε τη μόνοι σας, αν πάρετε υπόψη σας, πως για την «αναβάθμιση της δανειοληπτικής» ικανότητας της Ελλάδας, οι ιθύνοντες της Standard & Poor's, πήραν υπόψη τους τόσο την «προσήλωση» της κυβέρνησης Σημίτη «στις διαρθρωτικές αλλαγές» με σημαντικότερη απ' όλες την «ασφαλιστική μεταρρύθμιση το 2002» και τον περιορισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων (σ.σ. με τον σφαγιασμό των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα και τις εκποιήσεις της δημόσιας περιουσίας) όσο και το γεγονός ότι «το δημόσιο χρέος της χώρας παραμένει μεταξύ των υψηλότερων στην ΕΕ»!

Οταν κάποιος σου λέει «μπράβο», επειδή κάθε χρόνο δανείζεσαι αστρονομικά ποσά από τους ξένους τραπεζίτες και - για να ξοφλήσεις στην ώρα τα χρέη της χώρας σου - υπερφορολογείς τα λαϊκά εισοδήματα, ξεπουλάς τη δημόσια περιουσία, σφαγιάζεις τις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα και κρατάς «στο γύψο» την αγοραστική δύναμη των μισθών και συντάξεων. Οταν επίσης αυτός ο κάποιος σου προτείνει πρόσθετες «παρεμβάσεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους αλλά και των πρωτογενών δημοσίων δαπανών και τονίζει ότι χρειάζονται αλλαγές στο ασφαλιστικό αλλά και στο μισθολογικό κόστος», όπως κάνει με την έκθεσή της η Standard & Poor's, τότε κάτι δεν πάει καλά. Και σ' αυτή την περίπτωση ταιριάζει απόλυτα η παροιμία: «Αμα έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς»;