Το Γιάννη Σερίφη και τους αδελφούς Σάββα και Χριστόδουλο Ξηρό υπεράσπισαν οι μάρτυρες που κατέθεσαν χτες στη δίκη της «17Ν» ενώ ως γενικός μάρτυρας υπεράσπισης κατέθεσε ο πανεπιστημιακός και συγγραφέας - διευθυντής του περιοδικού «Democracy and Nature» και γνωστός από τα βιβλία του και την αρθρογραφία του στον ελληνικό Τύπο - Τάκης Φωτόπουλος, ο οποίος αιτιολόγησε την ενέργειά του αυτή λέγοντας ότι προσήλθε να καταθέσει γιατί θεωρεί «απαράδεκτη την απόπειρα - η οποία δεν αφορά μόνο το δικαστήριο εδώ, αφορά γενικότερα αυτό που ονομάζεται η νέα διεθνής τάξη - της ποινικοποίησης της πολιτικής αντι-βίας και ειδικότερα της αντισυστημικής Αριστεράς». Ο Τ. Φωτόπουλος χαρακτήρισε πολιτικά τα κίνητρα της «17Ν» και όσων εκ των κατηγορουμένων αποδέχονται ότι είναι μέλη της και αιτιολόγησε την εκτίμησή του αυτή επικαλούμενος τα κείμενα της οργάνωσης, τις ιστορικές της ρίζες (έκανε λόγο για το Μάη του '68 και τη δικτατορία στην Ελλάδα) και τη δράση της.

Πρώτος μάρτυρας υπεράσπισης του Γ. Σερίφη προσήλθε και κατέθεσε ο Μανώλης Γλέζος, ο οποίος τόνισε ότι η ιδεολογία του κατηγορουμένου δεν έχει καμία σχέση με τη «17Ν».

Ο μάρτυρας που είχε και πάλι υπερασπιστεί το Γ. Σερίφη όταν ο τελευταίος κατηγορούνταν για τη δολοφονία του Χρ. Κασίμη (κατηγορία από την οποία αθωώθηκε παμψηφεί) ερμήνευσε τη νέα δίωξη σε βάρος του κατηγορούμενου αποδίδοντας τις αιτίες στην πρακτική των διωκτικών αρχών, στο γεγονός - όπως είπε - ότι υπάρχει πάντοτε μια αντίθεση ανάμεσα στο λαό και στο κράτος ενώ οι διωκτικές αρχές υπηρετούν το κράτος. Μίλησε μάλιστα για διωκτική μανία αυτών των μηχανισμών και επεκτείνοντας ακόμη περισσότερο αυτό το συλλογισμό, αναφέρθηκε σε ένα ιστορικό στοιχείο που απαντά στη φύση της αστυνομίας: «Μελετώντας - ανέφερε - την ιστορία όλων των λαών θα δείτε ότι όταν ένας κατακτητής κατακτά μια χώρα, η πρώτη που αναγνωρίζεται από το κράτος του κατακτητή είναι η Αστυνομία. Διότι υπηρετεί πιστά πάλι το ίδιο κράτος».

Στη συνέχεια υπέρ του Γ. Σερίφη προσήλθε και κατέθεσε ο Γερμανός Ralf Drois ο οποίος δήλωσε αναρχοσυνδικαλιστής, ομοϊδεάτης του κατηγορούμενου και μέλος των γερμανικών αναρχικών συνδικάτων (FAU= Ελεύθερη Ενωση Εργατών κι εργατριών). Ο μάρτυρας υπεράσπισε το Γ. Σερίφη στο επίπεδο των ιδεών και τόνισε πως ο κατηγορούμενος και τότε που βρισκόταν στη Γερμανία και αργότερα που ήρθε στην Ελλάδα, δρούσε πάντοτε ανοιχτά.

Από τους μάρτυρες υπεράσπισης των αδελφών Ξηρών, υπέρ του Σάββα κατέθεσαν η αρχιτέκτων - πολεοδόμος Ελισάβετ Βακαλοπούλου, η δημοσιογράφος Μαρία Γερογιάννη, ο ιδιωτικός υπάλληλος Γεώργιος Κοσμάς και ο οικοδόμος Στέργιος Κατσαρός ενώ υπέρ του Χριστόδουλου οι Γ. Κουτούπης, Ι. Καρναβάς και Δ. Λέρας.

Η Ελισάβετ Βακαλοπούλου είπε ότι «Μια πτυχή του Σάββα Ξηρού» της «θύμισε τους πιο ηρωικούς αντιστασιακούς» διότι ο κατηγορούμενος μη κάνοντας χρήση των ευεργετικών διατάξεων του τρομονόμου «έχει βαθιά πολιτική συνείδηση, παλικαριά και συνέπεια». Η Μαρία Γερογιάννη χαρακτήρισε το Σάββα Ξηρό «πολύ ευαίσθητο και πολύ έντιμο» προσθέτοντας ότι έκανε πολιτική επιλογή ζωής με την ένταξή του στη «17Ν», ότι δεν είχε ιδιοτελείς σκοπούς αλλά πολιτικά κίνητρα. Για την οργάνωση είπε ότι «κατά κανόνα ο κόσμος στη "17Ν" έβλεπε ένα στήριγμα». Ο Γ. Κοσμάς χαρακτήρισε «κομμάτι του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος» τη «17 Νοέμβρη» ενώ ο Στ. Κατσαρός δήλωσε ότι προσήλθε να καταθέσει για να υπερασπιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια το κατηγορούμενου.

Εν τω μεταξύ με την έναρξη της διαδικασίας διαβάστηκε επιστολή του αναπληρωτή εφέτη Χαρ. Παπαηλίου, με την οποία ο τελευταίος γνωστοποίησε ότι αδυνατεί να παρίσταται στις συνεδριάσεις του δικαστηρίου για λόγους υγείας.