Τα «άρματα μάχης» των ιμπεριαλιστών παρέπεμπαν ευθέως στα εγκλήματα της «νέας τάξης». Στις δολοφονίες αμάχων, όπως στη γειτονική Γιουγκοσλαβία. Στο αίμα που εξαναγκάζονται να χύνουν οι λαοί, για να ξαναχαραχτούν τα νέα σύνορα των υπερκερδών, της βίας και της εκμετάλλευσης. Στο αντίκρισμά τους, πολλοί Θεσσαλονικείς θυμήθηκαν κάποια άλλα άρματα, του Τρίτου Ράιχ, όταν την άνοιξη του 1941 καταλάμβαναν την πόλη τους. Είχαν περάσει ακριβώς από αυτό το σημείο. Το ζεστό χειροκρότημά τους ήταν αυθόρμητη καταδίκη των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων, αλλά και υπόμνηση ότι οι τραγωδίες επαναλαμβάνονται, αν οι λαοί δεν αγρυπνούν και δεν αντισταθούν.