Παπαγεωργίου Βασίλης

Ρεκλάμες, παράτες, υποσχέσεις. Ολα στη μάχη των εντυπώσεων και την απόκρυψη ή τον εξωραϊσμό της αλήθειας. Χαρακτηριστικές είναι οι περιοδείες, ανά την επικράτεια, της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού με πλήθος αναγνωρίσιμων συμμετεχόντων ώστε «να μάθουν οι Ελληνες». Να πειστούν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες (με τη σημερινή τους παραμόρφωση) τους αφορούν. Αγωνιώδεις προσπάθειες να προβληθούν ιδεώδη, αξίες και το αγωνιστικό τους μέρος. Ακριβώς δηλαδή όσα στην πράξη οι αρμόδιοι έχουν ξεχάσει και παραμελήσει, μπροστά στο... χορό «παράπλευρων» δραστηριοτήτων (οι οποίες όμως έχουν αναχθεί σε κεντρικές) που αποφέρουν «τρελά» κέρδη.

Στην προσπάθεια δημιουργίας ιδεολογικών ψευδαισθήσεων οι αρμόδιοι, πιπιλίζουν την καραμέλα της «αναβάπτισης» των Ολυμπιακών Αγώνων και της επιστροφής τους στις ρίζες. Σε απλά ελληνικά ευελπιστούν ότι θα μας πείσουν πως οι εταιρίες αθλητικών ειδών, τα τηλεοπτικά δίκτυα, οι βιομηχανίες - χορηγοί, η βιομηχανία του ντόπινγκ, εν γένει όλο το σύστημα που στήθηκε και κερδοσκοπεί από τους ΟΑ θ' απαρνηθεί τα δισ. ευρώ ή δολάρια στο όνομα του εξαγνισμού! Τους έπιασαν δηλαδή ξαφνικά οι τύψεις... Η φαρσοκωμωδία έχει πολλά επεισόδια. Π.χ. το χαμένο νόημα που θα ξαναβρεθεί, από αυτούς που συνέβαλλαν (με το αζημίωτο...) στην απώλειά του!.. 'Η την έκκληση για εθελοντισμό των πολλών, από τους λίγους που αμείβονται με χιλιάδες ευρώ!.. Ολυμπιακοί Αγώνες (ΟΑ) υποτίθεται για το καλό του τόπου και της νεολαίας με τα Τμήματα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού όμως σε πλήρη υποβάθμιση... Το μαζικό αθλητισμό ν' αποτελεί απλά άλλοθι αλλά και πηγή μοιράσματος κονδυλίων... Ο κατάλογος είναι μακρύς. Οτιδήποτε γίνεται συνδέεται με τους ΟΑ, ώστε να γίνει πιο εύκολα αποδεκτό. Ακόμα και οι περικοπές των δημοκρατικών κατακτήσεων, το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων, η αστυνομοκρατία. Ολα! «Φυσικά» λοιπόν δε θα μπορούσε ν' απουσιάζει η πολιτική εκμετάλλευση. Ετσι, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (παρά τις κατά καιρούς περί του αντιθέτου δηλώσεις) δεν έχουν αρνηθεί ότι οι Αγώνες θ' αποτελέσουν ένα από τα βασικά προεκλογικά επιχειρήματά τους...

Απέναντι σ' αυτό το καλοστημένο παιχνίδι το ΚΚΕ από την αρχή είχε ξεκαθαρίσει τη θέση του και είχε προβάλλει τις πραγματικές διαστάσεις του πολύπλευρου θέματος. Σε ομιλία της στη Βουλή, σε προ ημερησίας διάταξης συζήτηση, η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα, είχε (μεταξύ άλλων) επισημάνει: «Δεν αντιδικούμε τώρα. Εγκαιρα είχαμε δημοσιοποιήσει τις θέσεις μας. Για το θέμα των Ολυμπιακών Αγώνων το ΚΚΕ τοποθετήθηκε υπεύθυνα, με ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής του, ύστερα από ειδική συνεδρίαση στις 29/3/1997. Ανάμεσα στα άλλα υπογραμμίσαμε ότι η κυριαρχία των πολυεθνικών, αλλά και η πολιτική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων δίνουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες το στίγμα της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, της πολύμορφης αξιοποίησης σε βάρος των κοινωνικών δικαιωμάτων λαών και χωρών.

Παρά το γεγονός ότι είχαμε πολύ καθαρό τι συνεπάγεται για τη χώρα μας και το λαό η πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων, δε θεωρήσαμε ότι το πρόβλημα λύνεται με το να αρνηθούμε το δικαίωμα του κάθε λαού, της κάθε χώρας να διεκδικεί τη διοργάνωση των αγώνων, όπως δε θεωρήσαμε ότι μπορεί ή είναι ώριμο ή θα βοηθήσει να προβληθεί το αίτημα της κατάργησής τους, αφού προ πολλού οι αγώνες αυτοί έχουν αλλοιωθεί πλήρως.

Εμείς δε συμβιβαζόμαστε με τις αρνητικές εξελίξεις που έχουν παγιωθεί στο διεθνή αυτό θεσμό, επιμένοντας να αποκατασταθεί η κοινωνική, δημοκρατική και φιλειρηνική αποστολή τους. Παλεύουμε και σήμερα για να προληφθούν με τη λαϊκή παρέμβαση οι χειρότερες συνέπειες, για να πείσουμε. Ούτε και τη μείωση των συνεπειών δεν μπορεί να διασφαλίσει η κυβέρνηση, ούτε το σύνολο των δυνάμεων, πολιτικών και οικονομικών, που στηρίζουν το μεγάλο αυτό εγχείρημα. Είναι θέμα γενικότερο πολιτικό. Τίποτε δεν έχει γίνει ούτε στο επίπεδο της διακήρυξης ότι επιτέλους ο πρωταθλητισμός σε επίπεδο χώρας ή αθλητών δεν μπορεί να στηρίζεται στους χορηγούς, που βγάζουν χρήματα στις πλάτες των διαγωνιζόμενων αθλητών, ούτε στο ντοπάρισμα. Οι χορηγοί και το ντοπάρισμα ευθύνονται κατά τη γνώμη μας για τα τραγικά θύματα, τους χιλιάδες αθλητές και αθλήτριες. Τα τελευταία χρόνια αρκετές φορές βγήκαν στο φως της δημοσιότητας περιπτώσεις παγκόσμια γνωστών Ολυμπιονικών που πεθαίνουν ή αρρωσταίνουν λίγα χρόνια αφού αφήσουν το άθλημα, συνεπεία του ντόπινγκ. Αλλο το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε λαού να διεκδικεί τους αγώνες και άλλο να γίνεται αυτοσκοπός, όταν μάλιστα, στις πολιτικές συνθήκες που κυριαρχούν στη χώρα μας, ο λαός θα κληθεί για άλλη μια φορά να πληρώσει το... μάρμαρο».

Είχε μάλιστα θέσει και συγκεκριμένες προϋποθέσεις, υπό τις οποίες η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων θα ήταν για το καλό του λαού και του τόπου: «1. Να μην υποστεί ο λαός οικονομική επιβάρυνση, να υπάρχει διαφάνεια στις οικονομικές διαδικασίες. 2. Να ωφεληθεί ο λαός, ιδιαίτερα η νεολαία, από έργα αθλητικής και άλλης υποδομής. 3. Να συμβάλουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην αναβάθμιση του Περιβάλλοντος. Οταν μελετήσαμε το φάκελο υποβολής, υπογραμμίσαμε ότι οι κυβερνητικές επιλογές δεν κινούνται στους παραπάνω άξονες που ήταν απόλυτα λογικοί κατά τη γνώμη μας και ευρύτερα αποδεκτοί, μια και πολλοί φορείς κοινωνικοί είχαν υπογραμμίσει ό,τι και εμείς».

Αναφερόμενη στα οικονομικά στοιχεία της διοργάνωσης της Ολυμπιάδας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είχε εκφράσει την απαίτηση για «πλήρη αποσαφήνιση της κατάστασης»...

«Από τον Ιούνη του 1999 η κυβέρνηση και η Οργανωτική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων υπόσχονται την κατάρτιση νέου επικαιροποιημένου προϋπολογισμού για το 2004. Η δέσμευση μετατέθηκε πολλές φορές. Σήμερα, παρά τα λεγόμενα από την πλευρά της κυβέρνησης, υπάρχει σκότος ή και παραπλάνηση ακόμα. Το ζήτημα είναι πρωτίστως πολιτικό, δεν είναι τεχνικό. Ο λαός δικαιούται να γνωρίζει τι θα κοστίσει η Ολυμπιάδα και πώς θα αποπληρωθεί. Ο λαός γνωρίζει ότι τα οφέλη και τα βάρη δε μοιράζονται με τον ίδιο τρόπο. Τα οφέλη τα καρπώνονται οι λίγοι, ενώ τα βάρη τα επωμίζονται οι πολλοί, ο λαός. Τα βάρη των πολλών είναι η άλλη όψη των κερδών των λίγων.

Ποιος θα είχε αντίρρηση στην ενεργητική συμμετοχή του λαού σε μια τέτοια εκδήλωση, όπως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, στη συνειδητή επιλογή του λαού να εισφέρει; Ομως αυτά δεν μπορεί να ισχύουν σε μια κοινωνία που ρυθμιστικό και αποφασιστικό ρόλο παίζει το μονοπωλιακό κέρδος, το κεφάλαιο. Περισσεύουν χρήματα για να γίνει η Ολυμπιάδα, αλλά δεν περισσεύουν χρήματα για ανθρώπινους μισθούς και συντάξεις, για δωρεάν παιδεία και υγεία. Δεν πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση έχει την πρόθεση, ή τολμά, να το πούμε έτσι, να παρουσιάσει την πραγματική οικονομική εικόνα. Κατά την περίοδο διεκδίκησης είχαμε πληροφορηθεί ότι από τη διοργάνωση υπήρχε η προσδοκία οικονομικού οφέλους 35 δισ. Οταν, δηλαδή, ακόμα ο προϋπολογισμός ήταν ισοσκελισμένος κατά την κυβέρνηση, τυπικά λέμε εμείς. Εμείς θεωρούμε ότι ακολουθείται πάγια πρακτική να υπερτιμώνται τα προϋπολογιζόμενα έσοδα. Ο κ. Μπακούρης σε συνέντευξή του είχε αμφισβητήσει τα στοιχεία αυτά, εκφράζοντας επιφυλάξεις.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι για να μη διαταραχτεί η δημοσιονομική πολιτική της θα στηριχτεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Η εμπειρία από όλα τα δημόσια έργα που γίνονται με αυτοχρηματοδότηση, δείχνει ότι οι ιδιώτες βάζουν σ' αυτά μικρό ποσοστό του τρέχοντος κεφαλαίου, ενώ εξασφαλίζουν την οικονομική εκμετάλλευση και διοίκηση στη συνέχεια. Το Δημόσιο, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού και των ευνοϊκών δανείων, η ΕΕ μέσω προγραμμάτων που έχουν βγει από το ξεζούμισμα των λαών, χρηματοδοτούν και πάλι τα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα, δηλαδή χρηματοδότηση του ιδιώτη, της τάξης του 16%. Για παράδειγμα, στα Σπάτα η συμμετοχή της HOCHTIEF είναι της τάξης του 9% του τρέχοντος κεφαλαίου. Στο έργο (της γέφυρας) ΡΙΟ - ΑΝΤΙΡΡΙΟ η συμμετοχή του ιδιώτη είναι της τάξης του 11%. Στο έργο (της αττικής οδού) ΣΤΑΥΡΟΥ - ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ η συμμετοχή του ιδιώτη είναι της τάξης του 16%.

Η κατασκευή των Ολυμπιακών έργων που υπολείπονται, θα γίνει με πολύ αυξημένο κόστος. Κατά τη γνώμη μας εμφανίζεται το συνολικό κόστος υποβαθμισμένο για να εφησυχάσει ο λαός και να εμφανιστούν οι φιλάνθρωποι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η χρηματοδότηση των Ολυμπιακών έργων από το Γ' ΚΠΣ τελικά θα οδηγήσει στη δέσμευση περισσότερων πόρων από το πακέτο αυτό από τους ιδιώτες. Ολα δείχνουν ότι το συνολικό κόστος θα ξεπεράσει τα 2 τρισ. και αυτό με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς. Οι συνέπειες που απορρέουν ήδη φαίνονται εν μέρει. Τις πραγματικές θα τις ζήσει ο λαός στην πορεία».

«Είναι πλάνη ότι στην Ελλάδα θα αναβιώσουν τα αρχαία ιδανικά της φιλοκαλίας, του "ευ αγωνίζεσθαι", του "ιερού κοτίνου" της Ολυμπιακής εκεχειρίας. Το κυνήγι της λείας στα Βαλκάνια, ο πολλαπλασιασμός κρατών - προτεκτοράτων, οι στρατιωτικές δολοφονικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ δεν εγγυώνται καμία εκεχειρία. Οι επιχειρηματίες δεν κάνουν εκεχειρία όταν πρόκειται για τα συμφέροντά τους. Και αν υπάρξει κάποια εκεχειρία αυτή θα είναι με το "πιστόλι στον κρόταφο". Δε μιλάμε για τη σιγή και την ειρήνη ανθρώπινου νεκροταφείου.

Ο κότινος των Ολυμπιακών Αγώνων έχει προ πολλού αντικατασταθεί με το σήμα της COCA-COLA. Πρέπει να έρθουν τα πάνω κάτω για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση. Και τέτοια προοπτική δεν μπορεί να διασφαλιστεί το 2004. Αξίζει να θυμηθούμε το Ρήγα Φεραίο του Βάρναλη, που ζητάει από αυτούς που κούφια τον τιμούν "για να 'ναι εντάξει με τα έργα τους" να βγάλουν το άγαλμά του από εκεί που το έχουν τοποθετήσει και στη θέση του να βάλουν "τον Οικονόμου που τον πρόδωσε". Δεν περιποιεί τιμή στον κότινο, όταν είναι κότινος των σημερινών Ολυμπιακών Αγώνων».

Οσο για την επίδραση στο τρόπο ζωής η Αλέκα Παπαρήγα είχε τονίσει: «Οι επιχειρηματίες που κερδίζουν με δραστηριότητες που επιδρούν στον τρόπο ζωής και ψυχαγωγίας της νεολαίας αποτελούν κυριολεκτικά απειλή, που πρέπει να αντιμετωπίσει ενεργητικά και δημιουργικά το λαϊκό κίνημα. Τα επιχειρηματικά πάρκα αναψυχής, οι τουριστικές "διασκεδασουπόλεις" στις παραλίες και άλλες παρόμοιες επιχειρηματικές δραστηριότητες, αποτελούν προ πολλού επίσημη πολιτιστική πρόταση προς τη νεολαία. Τα πράγματα αρχίζουν ήδη να χειροτερεύουν. Δεν πρέπει να είμαστε αδιάφοροι, αφού όλο και πιο πολύ, χάριν των χορηγών, και όχι μόνο, η νεολαία, οι εργαζόμενοι θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα να συρθούν σε μια ακόμα πιο παθητική κατανάλωση των έτοιμων πολιτιστικών προϊόντων που παράγονται από τις βιομηχανίες θεάματος - ακροάματος Αμερικής, Ευρώπης, Ιαπωνίας, χωρίς να σημαίνει ότι και εδώ στην Ελλάδα δεν παράγεται τέτοιο υποπροϊόν. Αν κρούομε τον κώδωνα του κινδύνου, είναι γιατί ζούμε εδώ και χρόνια μια πιο δύσκολη περίοδο, που ανάμεσα στα άλλα υποφέρει και η πολιτιστική υποδομή της γειτονιάς, κυρίως όμως υπάρχει μείζον πρόβλημα αισθητικής αγωγής, μουσικής και καλλιτεχνικής παιδείας».

«Ολοι οι παραπάνω δρομολογημένοι παράγοντες μάς οδήγησαν στην απόφασή μας να μη μετέχουμε στην Εθνική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων, που, άλλωστε, έχει κυρίως διακοσμητικό χαρακτήρα, είναι το άλλοθι της συναίνεσης. Αυτό δε σημαίνει ότι θα μείνουμε έξω από εκείνες τις διαδικασίες που θα μας επιτρέψουν να ασκήσουμε το ρόλο μας, ελέγχοντας όσο μπορούμε τα τεκταινόμενα, καταθέτοντας αιτήματα, διεκδικώντας.

Πιστεύουμε, όμως, ότι αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι να μετέχει αγωνιστικά ο λαός με τις κοινωνικές οργανώσεις, με άλλες μορφές που μπορούν να πάρουν οι πρωτοβουλίες του. Στηρίζουμε διεκδικήσεις και αιτήματα οργανώσεων που ήδη έχουν μια παρουσία, με δίκαια και λογικά αιτήματα, με δίκαιες και λογικές ενστάσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι να παρέμβουν αγωνιστικά όσο γίνεται περισσότεροι κοινωνικοί φορείς και κινήματα, ώστε να αποτρέψουν τα χειρότερα, να παρεμποδίσουν αντιλαϊκά μέτρα που δρομολογούνται με άλλοθι τους ΟΑ και αφορούν εργασιακές σχέσεις, δημοκρατικά δικαιώματα, το περιβάλλον, την κερδοφορία. Οι εργαζόμενοι, τα ταξικά σωματεία τους, η νεολαία και οι φορείς τους, οι γυναικείες και περιβαλλοντικές οργανώσεις πρέπει να έχουν τον πρώτο ρόλο στο κίνημα κατά των συνεπειών και των αντιλαϊκών μέτρων που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Γενική μας θέση είναι να μην επιβληθεί κανένας έμμεσος ή άμεσος φόρος στο λαό, στους κατοίκους του Λεκανοπεδίου εξαιτίας ή χάριν των ΟΑ».

Από την πλευρά του ο Θόδωρος Τζιαντζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε δήλωση του σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις κυβερνητικές στοχεύσεις είχε επισημάνει: «Η κυβέρνηση με το νομοσχέδιό της για τις δομές ευθύνης και τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων, υποκριτικά, ισχυρίζεται ότι φτιάχνει ένα οργανωτικό σχήμα, που θα είναι αποτελεσματικό, που θα εγγυάται τη διαφάνεια και το φιλολαϊκό προσανατολισμό του όλου εγχειρήματος, για το οποίο, μάλιστα, λέει ότι αξίζει και πρέπει να κινητοποιηθεί, να συστρατευθεί το σύνολο της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου.

Πίσω όμως από τα μεγάλα λόγια για "υπερκομματικά" και "διακομματικά" σχήματα, πίσω από τις βαρύγδουπες δηλώσεις για διαφάνεια και εθνική συστράτευση, προβάλλουν ήδη, όπως και σε κάθε τομέα της κοινωνικής και οικονομικής μας ζωής, αμείλικτα τα διάφορα μονοπωλιακά συμφέροντα, σε έναν αγώνα δρόμου για τη νομή της λείας, αλλά, ταυτόχρονα, την πλαστικοποίηση και εμπορευματοποίηση των ιδεωδών.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμιά επανάπαυση, καμιά ψευδαίσθηση για τις κυβερνητικές προθέσεις. Η πολιτική της κυβέρνησης είναι δεδομένη και ήδη την πληρώνουν ακριβά οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ενώ βλέπουμε καθημερινά ότι με αυτήν την πολιτική κάποιοι λίγοι θησαυρίζουν. Η ζούγκλα της καπιταλιστικής αγοράς θα εκφράζεται στην οργανωτική επιτροπή και η κυβέρνηση αντικειμενικά θα παίζει το ρόλο του τροχονόμου ανάμεσα σ' αυτούς που κυριαρχούν σ' αυτήν την αγορά. Γι' αυτό υπογραμμίζουμε ότι δεν πρέπει να έχει καμιά ψευδαίσθηση ο λαός για το ρόλο και τα όρια των διαφόρων οργανωτικών σχημάτων που προωθεί η κυβέρνηση. Εξάλλου είναι δεδομένο ότι και αυτά υποχρεώνονται να λειτουργήσουν κάτω από τον καταναγκασμό της σύμβασης με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ), του φακέλου και της εγγύησης της εφαρμογής τους από την κυβέρνηση.

Το ΚΚΕ δεν αποδέχεται το ρόλο, να εκφράζει συστάσεις και υποδείξεις χωρίς αποδέκτες. Η συμβολή μας, κυρίως, θα εκφραστεί με τη δράση μας για την ανάπτυξη ενός ευρύτερου κινήματος: Για την εξυγίανση και αναβάθμιση του αθλητισμού στη χώρα μας, σε αντίθεση με την πολιτική εμπορευματοποίησής του. Για την υπεράσπιση και αναβάθμιση του περιβάλλοντος, τη ματαίωση σχεδίων μεγαλύτερης επιβάρυνσης του πολύπαθου Λεκανοπεδίου. Για να μην επιβαρυνθεί ο λαός και πληρώσει ακόμα μια φορά την κερδοσκοπία εκείνων που εμπορεύονται ιδέες, ανάγκες και αξίες»...

Η πορεία και τα γεγονότα μερικά χρόνια μετά, επιβεβαίωσαν πλήρως τις θέσεις του ΚΚΕ.