Πέρα από τις δόλιες ενέργειες του διευθυντικού ιερατείου της ευρω-ενωσιακής καμαρίλας για να εδραιώσει την επικυριαρχία των ισχυρών εταίρων πάνω στους αδύναμους, πέρα από τη γλοιώδη συμπεριφορά των «νέων» δέκα μελών που συνεχίστηκε μετά την Αθήνα, πέρα από τις εταιρικές αγκωνιές μεταξύ των «μεγάλων» για τη «Νέα Συνθήκη της ΕΕ», κάτι ξεχωριστό δείχνει να φαντάζει στην «απόφαση της Χαλκιδικής».

Στην πολλαπλή στόχευση που αποβλέπει το άνοιγμα της μιλιταριστικής πολιτικής και οργάνωσης του ευρωενωσιακού διευθυντηρίου, βρίσκεται η θέλησή του να επεμβαίνει σε κάθε σημείο του πλανήτη και να εδραιώνει τα συμφέροντά του ως κυρίαρχη δύναμη. Εως τώρα υιοθετεί πρακτικά το παλιό ελληνικό γνωμικό, που λέει ότι «το κατακτητικό καράβι που μπαίνει στο λιμάνι της ξένης χώρας πρέπει να 'χει στο κατάστρωμα παπάδες και στα αμπάρια εφοριακούς και χωροφύλακες».

Αυτό υπαγορεύεται από τη θέση της υπαρκτής ΕΕ, ως κυρίως οικονομικού φορέα, στο συνολικό αλισβερίσι της ευρω-ατλαντικής συμμαχίας. Ωστόσο, οι κρυφές ανείπωτες επιθυμίες βρίσκονται πάντα στις αδελφές ευρωενωσιακές ψυχές. Η υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση θα παραμένει στο ρόλο του σύμμαχου - ανταγωνιστή στο ευρύτερο μιλιταριστικό σχέδιο της ιμπεριαλιστικής κατάκτησης του πλανήτη. Το φινάλε του ευρω-ενωσιακού μιλιταριστικού ανοίγματος είναι η μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση των ευρωπαϊκών λαών, η στρατοκρατική τους χειραγώγηση και η χρησιμοποίησή τους σε ευρω-ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις για τον προσπορισμό συμφερόντων της ευρωενωσιακής ολιγαρχίας, έστω και με τη μουτσούνα του δεύτερου ρόλου. Ειδικότερα για την ελληνική αστική τάξη της βούτας και της αρπαχτής, αυτή η πολιτική μεταφράζεται στη βαλκανική «διείσδυση» του χθεσινού κουρελή. Πλείστοι χθεσινοί πειναλέοι βρέθηκαν με ανομολόγητο χρήμα κάθε ύποπτης προέλευσης και κρατικής επιδότησης να παρελαύνουν στις βαλκανικές χώρες. Συνεπικουρούμενοι από τον κατάπτυστο μισθοφορικό στρατό των Ελλήνων, νιώθουν προστατευμένοι στο ευρω-ενωσιακό μιλιταριστικό καβούκι. Σ' αυτήν την ελληνική μισθοφορική αθλιότητα βρίσκεται σε μικρογραφία το νόημα του ευρω-ενωσιακού μιλιταριστικού, δηλαδή στρατοκρατικού, ανοίγματος. Το βαθύτερο νόημα της λεγόμενης Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας της υπαρκτής ΕΕ βρίσκεται στη μαγική λέξη «διείσδυση», δηλαδή ιμπεριαλιστική επιβολή.