Τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις; Για τους αστούς πολιτικούς και τα κόμματά τους, τις περισσότερες φορές οι λέξεις είναι εργαλεία παραπλάνησης του λαού. Στην περίπτωση των ΕΒΕ, ο πολιτικός λόγος της κυβέρνησης και των κομμάτων που στηρίζουν την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι απόλυτα συνώνυμος του ψεύδους. Κυβερνητικά στελέχη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός εκφράζουν τη στήριξή τους προς τους μικρούς επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους, την ίδια ώρα που εφαρμόζουν μια πολιτική αφανισμού τους. Αυτή η πολιτική, στη βάση των αποφάσεων της Λισαβόνας, θα γίνει σκληρότερη. Ηδη δρομολογούνται εξελίξεις που θα οδηγήσουν σε ένα ακόμη πιο ασφυκτικό περιβάλλον για τους μικρούς και σε νέες «ευκαιρίες» για τους μεγάλους.

Στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας συνεχίστηκαν οι διεργασίες για να ολοκληρωθεί η συζήτηση για την «Πράσινη Βίβλο για την Επιχειρηματικότητα». Μέχρι το τέλος του 2003 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα έχει ολοκληρώσει ένα Σχέδιο Δράσης για την Επιχειρηματικότητα. Σκοπός, σύμφωνα με τη συζήτηση των αρμόδιων υπουργών τον περασμένο Φλεβάρη στη Θεσσαλονίκη, είναι να δημιουργηθεί ένα επιχειρηματικό περιβάλλον που: «Θα καταργήσει τους φραγμούς που εμποδίζουν την ανάπτυξη και μεγέθυνση των επιχειρήσεων. Θα εξισορροπεί τους κινδύνους και τα οφέλη της επιχειρηματικότητας. Θα οδηγεί προς μια επιχειρηματική κοινωνία».

Τόσο η ελληνική κυβέρνηση, όσο και οι τεχνοκράτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην «Πράσινη Βίβλο» και σε άλλα ντοκουμέντα για την επιχειρηματικότητα, αναφέρονται κυρίως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Επίσημα εμφανίζονται να ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη και των πολύ μικρών επιχειρήσεων. Η προσεκτική ανάγνωση των κειμένων τούς διαψεύδει. Ξεκινούν από την αντίληψη ότι η επιχειρηματικότητα είναι ένας ακόμη παραγωγικός συντελεστής. Και καταλήγουν στο να θεωρούν αυτόν το συντελεστή τον κυριότερο για την ύπαρξη παραγωγικής δραστηριότητας! Ποια είναι η θέση ενός μικρού ΕΒΕ σε αυτό το ιδεολογικό περιβάλλον; Η απάντηση είναι απλή: Δεν έχει θέση!

Οι αυτοαπασχολούμενοι, όσοι δουλεύουν με τη βοήθεια των μελών της οικογένειάς τους, εκείνοι που απασχολούν μέχρι τέσσερις εργαζόμενους, αλλά και πολλοί άλλοι που ξεπερνούν αυτά τα μεγέθη και τις καταστάσεις, δεν έχουν καμιά θέση στους σχεδιασμούς της ΕΕ και της κυβέρνησης. Η «μεγέθυνση των επιχειρήσεων» δεν είναι ένα θέμα που απασχολεί τον μικρό ΕΒΕ, ο οποίος δεν έχει, ούτε θα του εξασφαλίσει κανείς, τις προϋποθέσεις για να την πετύχει. Οι μικροί ΕΒΕ δίνουν αυτή τη στιγμή αγώνα επιβίωσης, αντικρίζοντας τις μεγάλες επιχειρήσεις, βιομηχανίες, εμπορικούς κολοσσούς, υπεραγορές να μεγαλώνουν όλο και περισσότερο και να επεκτείνονται με τη βοήθεια φιλικών νομοθετημάτων και άλλων μέτρων.

Το «στοίχημα» της ΕΕ είναι να κάνει τους πολλούς να νομίζουν ότι η επιχειρηματικότητα τους αφορά, αλλά να ωφελούνται λίγοι. Να κάνει συνενόχους της τα θύματα της πολιτικής της.