Η συμμετοχή της Αυστραλίας στην επέμβαση στο Ιράκ ήταν η αρχή ενός νέου κεφαλαίου στην ιμπεριαλιστική ιστορία της Καμπέρας, με πρόλογο το «προληπτικό επιθετικό δόγμα». Ομως, όπως διαφάνηκε, ο Αυστραλός πρωθυπουργός, Τζον Χάουαρντ, συμμετείχε στην ιρακινή «περιπέτεια», αποβλέποντας στην προώθηση ενός πολύχρονου στόχου - πόθου του ντόπιου πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου: Την ανάδειξη της Αυστραλίας σε «σερίφη» της νοτιοανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού, που θα επιβάλει μια επίπλαστη «ειρήνη και σταθερότητα» με την πυγμή των όπλων, με τη διεύρυνση γνωστών νεοαποικιοκρατικών μηχανισμών εξάρτησης...

Γι' αυτό και ο Τζον Χάουαρντ και το επιτελείο υπουργών του «βομβαρδίζει», από τις αρχές της περασμένης βδομάδας, τα ΜΜΕ της Αυστραλίας με τις θεωρητικές και πρακτικές όψεις της ρηξικέλευθης ιμπεριαλιστικής «προληπτικής» πολιτικής στην περιοχή του Ειρηνικού. Γι' αυτό και προετοιμάζει το λαό της χώρας του για την «ανάγκη» εισβολής στα Νησιά του Σολομώντα. Μιας εισβολής, που, τώρα, δε θα φέρει την έστω και προσχηματική απόφαση του ΟΗΕ (όπως συνέβη στο Α.Τιμόρ...).

Μπροστά σ' αυτό, ο «συντηρητικός» Αυστραλός πρωθυπουργός (με την πλήρη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης των «Εργατικών») δε διστάζει να μιλήσει περί της «αχρηστίας διεθνών οργανισμών» ή να διακηρύξει (εν είδει ...«πολιτικού ρεαλισμού») πως δεν είναι πλέον «ούτε απόλυτη, ούτε δικαίωμα» η αυτοκυριαρχία μιας οιασδήποτε (αναπτυσσόμενης εννοείται...) χώρας. Ομως, ο Χάουαρντ και οι όμοιοί του λογαριάζουν χωρίς τους «ξενοδόχους»: Τους λαούς, που θα ανατρέψουν στην πράξη, αργά ή γρήγορα, τα δόλια σχέδιά τους...