Εργαζόμενους «σταντ μπάι» όλο το 24ωρο, ώστε να μπορούν ανά πάσα ώρα και στιγμή, μέρα ή νύχτα, να βρίσκονται στη δουλιά τους, σε όποιο πόστο υπάρχει ανάγκη, διαλυμένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είναι η νέα ζούγκλα που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση, με την ήδη εκφρασμένη πρόθεσή της για την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, ακόμα και την κατάργηση της αργίας της Κυριακής!

Η κυβέρνηση εκπληρώνει έτσι το στόχο του μεγάλου κεφαλαίου που είναι η κυριαρχία της αγοράς από μια «χούφτα» πολυεθνικών και ντόπιων επιχειρήσεων, με το δυνατότερο χαμηλό λειτουργικό κόστος. Στόχος που φαινομενικά επιτυγχάνεται μέσα από την απελευθέρωση του ωραρίου, αλλά ουσιαστικά και πραγματικά επιτυγχάνεται μέσα από τη διεύρυνση της μερικής απασχόλησης, του ωρομισθίου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου (ακόμα και μιας βδομάδας), από τα δελτία παροχής υπηρεσιών κλπ.! Δηλαδή μέσα από την πλήρη υποταγή και το κυριολεκτικό ξεζούμισμα του εργαζόμενου!

Αυτή η κατεύθυνση ανακοινώθηκε πριν τρεις μέρες, ανοιχτά και ξεκάθαρα από την κυβέρνηση, διά στόματος των αρμοδίων υπουργών της: Εθνικής Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκη, Εργασίας Δ. Ρέππα και Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλου. Αποκαλυπτικός των όσων σχεδιάζονται ήταν ο υπουργός Εργασίας Δ. Ρέππας, ο οποίος μίλησε για νομιμοποίηση της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων, μια και σήμερα πολλοί το κάνουν παράνομα! Επί λέξει είπε: «Δε γνωρίζετε εσείς ότι σε πολλές περιοχές της Ελλάδας πέραν των όσων προβλέπει το ισχύον νομικό πλαίσιο, λειτουργούν και την Κυριακή διάφορα καταστήματα; Πώς μπορούμε να επιτρέψουμε τη λειτουργία των καταστημάτων κατά τρόπο παράνομο, που εν τούτοις όμως αποτελούν μια πραγματικότητα της ζωής σε πολλές περιοχές της χώρας; Αυτό και μόνο δείχνει ότι πρέπει να ξαναδούμε το θέμα αυτό, διατηρώντας τα βασικά θετικά στοιχεία του ισχύοντος νομικού πλαισίου»!!

Αυτή η προσπάθεια όμως έχει και υποστηρικτές τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και σε Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, που όχι μόνο δεν υπερασπίζονται τα εργατικά συμφέροντα, αλλά έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους όλα τα προηγούμενα χρόνια να διευκολύνουν την κυβέρνηση, προχωρώντας σε σειρά αντεργατικών συμβιβασμών. Για να φτάσει έτσι η κυβέρνηση σήμερα να αξιώνει για λογαριασμό του κεφαλαίου πλήρη ελευθερία στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης!

Το ζήτημα του ωραρίου δεν άνοιξε ξαφνικά σήμερα. Εδώ και πολλά χρόνια επιδιώκεται η πλήρης απελευθέρωσή του, η οποία πάει «πακέτο» με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Η αντίστροφη μέτρηση για την εφαρμογή της αντεργατικής ζούγκλας αρχίζει το 1988, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδεσμεύει σε πρώτη φάση το ωράριο λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων. Το έργο που ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας η Νέα Δημοκρατία, που δυο χρόνια μετά, το 1990, με το γνωστό της πολυνόμο και το 1992 με Προεδρικό Διάταγμα, απελευθερώνει πλήρως το ωράριο και «λανσάρει» τα νέα «φρούτα» στην απασχόληση, αυτά του ωρομισθίου και της μερικής απασχόλησης.

Οι «ασκοί του Αιόλου» ανοίγουν από την κυβέρνηση και το μεγάλο κεφάλαιο με ραγδαίες και συνάμα τραγικές τις συνέπειες για τους εργαζόμενους και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Συνέπειες που απορρέουν από την εφαρμογή της πολιτικής της Συνθήκης του Μάαστριχτ, που απορρέουν από την εφαρμογή της «Λευκής Βίβλου». Ετσι εκατοντάδες μικρές επιχειρήσεις έβαλαν «λουκέτο», ενώ οι εργαζόμενοι καθημερινά πέφτουν θύματα της άγριας εργοδοτικής εκμετάλλευσης, με εργασιακές σχέσεις «λάστιχο», με ανύπαρκτα ωράρια. Στα εμπορικά πολυκαταστήματα και κυρίως στα μεγάλα σούπερ - μάρκετ επικρατεί το χάος με εργαζόμενους μερικά απασχολούμενους, με μερικά δικαιώματα, με εξευτελιστικούς μισθούς και κάτω από κλίμα τρομοκρατίας.

Το υπάρχον πλαίσιο που ισχύει σήμερα προβλέπει ελεύθερη λειτουργία μέχρι τις 8 το βράδυ το χειμώνα και μέχρι τις 9 το καλοκαίρι. Το Σάββατο κλείσιμο στις 6 το απόγευμα και η Κυριακή αργία.

Αυτό το απαράδεκτο πλαίσιο δε φτάνει σήμερα! Οι πολυεθνικές αξιώνουν την ακόμα μεγαλύτερη διεύρυνσή του και την προσαρμογή του στις σημερινές ανάγκες! Ετοιμη όμως για μια τέτοια συζήτηση δηλώνει διά του προέδρου της η ΓΣΕΕ! Ηδη έχει δηλώσει τη συμμετοχή της στο «διάλογο» για το ωράριο, ενώ ενδεικτικό της στάσης αποτελεί το γεγονός ότι μόλις πριν λίγες μέρες ο Χρ. Πολυζωγόπουλος σε συνάντηση με την Οργανωτική Επιτροπή του «Αθήνα 2004» υποστήριξε ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο - για το οποίο οι εμποροϋπάλληλοι δίνουν μάχη να μην ισχύει - εξυπηρετεί τις ανάγκες τους, ωστόσο αν υπάρχουν ζητήματα είναι ανοιχτοί στο διάλογο.