ΜΟΝΤΕΓΚΟ ΜΠΕΪ - ΑΒΑΝΑ.--

Η σχεδιαζόμενη Κοινή Αγορά της Καραϊβικής-(CSME) είναι το κύριο ζήτημα στην ατζέντα της Συνόδου των ηγετών των χωρών της Καραϊβικής -(CARICOM), που λαμβάνει χώρα στο Μοντέγκο Μπέι της Τζαμάικα, ως κύριο όπλο αντίστασης των μικρών και αδύναμων χωρών της περιοχής έναντι της λαίλαπας και της επιθετικότητας της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, που απειλούνται είτε με απορρόφηση μέχρι εξαφάνισης είτε με καταστροφή, σύμφωνα με το πρακτορείο Prensa Latina.

Οι διαφωνίες και οι ενστάσεις πολλές, από όλες τις πλευρές και άγνωστο ποιες οι αποφάσεις που θα παρθούν, αφού εκτός της CSME είναι προς το παρόν μεγάλες χώρες όπως η Κούβα, ο Αγιος Δομήνικος, η Αϊτή. Εντούτοις, το μήνυμα του Φιντέλ Κάστρο, ηγέτη της Κούβας προς τους ομολόγους του στο πλαίσιο της Συνόδου της CARICOM, αποτελεί βαρόμετρο, για πάρα πολλούς λόγους. Εξάλλου, ο λόγος της απουσίας του, όπως επισήμανε και ο ίδιος στο μήνυμα που τους απέστειλε, είναι «οι δύσκολοι και επικίνδυνοι καιροί» που καταστούν ανέφικτο αυτή τη φορά ο Φιντέλ Κάστρο να παραστεί στη Σύνοδο που συμπίπτει και με την επέτειο ίδρυσης της CARICOM. Ο Φιντέλ Κάστρο προτρέπει, λοιπόν, τους άλλους ηγέτες να λάβουν σοβαρά υπ' όψιν τους τα «επιτεύγματα των τελευταίων τριών ετών» της Κοινότητας της Καραϊβικής και να επικεντρώσουν σε αυτό που πρέπει να γίνει στο άμεσο μέλλον. «Θα προτιμούσαμε να σας συγχαρούμε για τα επιτεύγματα αναφορικά με τη διαδικασία της ενσωμάτωσης και ενότητας της Καραϊβικής, αφού μέχρι στιγμής καμία άλλη περιοχή του ημισφαιρίου δε χαίρει του επιπέδου της συνεργασίας, πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής όπως η CARICOM». Υπενθυμίζοντας λοιπόν ότι από την τελευταία Σύνοδο που έγινε στις 8 Δεκεμβρίου του 2002 στην Αβάνα, η συνεργασία στους τομείς της Παιδείας, Υγείας, και άλλους κοινωνικούς τομείς έχει προχωρήσει με πολύ θετικά αποτελέσματα, όλες οι αποφάσεις και οι πρωτοβουλίες θα πρέπει να γίνουν με γνώμονα «την ενωμένη θέση ώστε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης με τη δημιουργία συμμαχιών που εκπροσωπούν εξωτερικά ηγεμονικά συμφέροντα».

Ο Φιντέλ Κάστρο προσθέτει ότι στη Σύνοδο της Αβάνας είχε τονίσει το γεγονός πως οι χώρες της Καραϊβικής «απειλούνται όχι μόνο όσον αφορά στο δικαίωμα της ανεξάρτητης ανάπτυξής τους, αλλά και όσον αφορά στην πολυπολιτισμικότητα και την ταυτότητά τους». «Πραγματικά αυτή τη φορά, υπήρχε μια άριστη ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις ειδικά υπό το πρίσμα των επιθετικών ενεργειών και απειλών εκ μέρους των ΗΠΑ έναντι της Κούβας. Οι παραδοσιακοί εχθροί της Κουβανικής Επανάστασης τελευταία προσπαθούν εντόνως να κατασκευάσουν τις προφάσεις που θα επιτρέψει στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να νομιμοποιήσει μια στρατιωτική επίθεση ενάντια στην Κούβα. Φυσικά, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι, προκειμένου να επιβάλλουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις τους δε χρειάζονται ούτε καν μία νομιμοφανή πρόφαση για να επιτεθούν σε ένα ανεξάρτητο κράτος. Η οδυνηρή περίπτωση του Ιράκ είναι το πιο εύλογο παράδειγμα.

Είναι η ισχύς μας και η αξία των σοσιαλιστικών αρχών μας, η ενότητα του λαού μας και η ακλόνητη θέλησή μας να αντισταθούμε σε αυτές τις επιθέσεις αλλά και η διεθνιστική αλληλεγγύη που αποτρέπει αυτή την επίθεση να εκδηλωθεί».