Πέρσι, δυο μήνες πριν τις δημοτικές εκλογές, η κυβέρνηση παρέδωσε το άλσος Ριζάρη στο «Ιδρυμα Β. και Ε. Γουλανδρή», παρά τις τότε λαϊκές διαμαρτυρίες και το πασίγνωστο σε όλους γεγονός ότι οι οάσεις πρασίνου στην πολύπαθη πρωτεύουσα αποτελούν είδος προς εξαφάνιση. Λίγο μετά και συγκεκριμένα στις 10 Οκτώβρη - όπως θυμίζει η «Ελευθεροτυπία» - η τότε υποψήφια δήμαρχος Αθηναίων, Ντ. Μπακογιάννη, δήλωνε: «Δεν έχουμε περιθώρια να χάσουμε άλλους χώρους και αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό ισχύει και για το άλσος Ριζάρη. Δεν έγινε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης και σήμερα πρέπει να αναζητηθεί άλλος χώρος. Αυτή είναι η πραγματικότητα, τελεία και παύλα». Και γενικεύοντας συμπλήρωνε: «Ο ευεργέτης της Αθήνας θα είναι αυτός ο οποίος θα γκρεμίσει για να φυτέψει και όχι αυτός που θα χτίσει».

Τώρα, η κ. Μπακογιάννη ισχυρίζεται ότι ο δήμος δεν μπορεί να παρέμβει και να κάνει οτιδήποτε για να σώσει το άλσος Ριζάρη, επειδή έχει παραδοθεί με νόμο στο Ιδρυμα. Τούτο, όμως, είχε γίνει - και το γνώριζε αυτό - πριν ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος και αρκετά γρηγορότερα των προεκλογικών της υποσχέσεων.

Οπως καταλαβαίνετε, ακόμη και σε ζητήματα όπως το πράσινο, η προεκλογική πραγματικότητα και η μετεκλογική πρακτική της δημάρχου Αθηναίων έχουν μεταξύ τους τεράστια απόσταση. Τελεία και παύλα...