Αυτό δεν έχει σχέση με οποιοδήποτε καταναγκασμό των ΗΠΑ σε βάρος της ΕΕ. Είναι φαινόμενο που προκύπτει από τους αντιφατικούς νόμους λειτουργίας του διεθνούς καπιταλιστικού καθεστώτος. Τέτοιοι νόμοι λειτουργούν για να προσδιορίζουν την εξέλιξη των επιμέρους πλευρών του συστήματος στη μεταξύ τους σχέση και να διασφαλίζουν την ενότητά του. Διαφορετικά, ο διεθνής καπιταλισμός θα οδηγείτο ξανά σε εσωτερικό πόλεμο με άγνωστες συνέπειες αυτή τη φορά, υπό την απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος.

Οταν, λοιπόν, οι κλαύτρες χύνουν δάκρυα για την ανημπόρια του ευρω-ενωσίτικου καπιταλισμού να γίνει ισοδύναμη μιλιταριστική οργάνωση με τις ΗΠΑ, αρνούνται να καταλάβουν ότι, εάν συνέβαινε αυτό μέσα στους νόμους λειτουργίας του καπιταλισμού, τότε θα υπήρχε μεγάλη πιθανότητα μιας πολεμικής ευρω-αμερικανικής σύγκρουσης που θα έβαζε την απειλή καταστροφής του πλανήτη στην ημερήσια διάταξη.

Η υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση του κεφαλαίου και του μιλιταρισμού δεν είναι «θύμα των σχέσεών της με τις ΗΠΑ». Είναι θύμα του καπιταλιστικού εαυτού της. Οταν οι τρόφιμοι των ευρω-ενωσίτικων κοινοβίων κι οι κάθε λογής πολιτικοί μπούφοι ζητούν εκδημοκρατισμό της, θα πρέπει πρώτα να ρωτούν τα αφεντικά της του χρηματιστικού κεφαλαίου.